Η παράσταση με δυο λόγια:
Το κείμενο βασίστηκε στο παραμύθι του Φώτη Δούσου, Παβ ο φάλτσος τζίτζικας και η περιπέτεια με τα τυφλά μυρμήγκια (εκδόσεις Μικρή Σελήνη).
Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία με ανατρεπτική πλοκή, δράση, γρήγορους διαλόγους και πυκνότητα νοημάτων.
Η παράσταση βασίζεται σε τεχνικές σωματικού θεάτρου με έμφαση στο σώμα και τη φωνή.
Θέμα του έργου είναι η αυτογνωσία.
Την παράσταση ακολουθεί ένα θεατρικό εργαστήρι που βασίζεται στις τεχνικές του Εκπαιδευτικού Δράματος στη διάρκεια του οποίου τα παιδιά συμμετέχουν σε μια σειρά θεατρικών δραστηριοτήτων και εισάγονται σε έναν φανταστικό κόσμο. Στόχος του εργαστηρίου είναι η επαφή των παιδιών με τον συναισθηματικό κόσμο και η επανασύνδεση με βαθύτερες ποιότητες του ψυχισμού και της προσωπικότητάς τους.
Ο Παβ είναι ένας τζίτζικας που προέρχεται από οικογένεια μεγάλων τραγουδιστών, αλλά αυτός έχει κακή φωνή. Στις συναυλίες του το εξαγριωμένο κοινό του πετάει λαχανικά αντί να χειροκροτάει. Για να βελτιωθεί λοιπόν ο Παβ πάει στον δάσκαλο μουσικής Λυκάων. Εκείνος όμως δεν τον δέχεται αν δεν πληρωθεί πολύ ακριβά: ζητάει το χρυσό σπυρί που βρίσκεται μακριά στην Αφρική. Έτσι για τον Παβ αρχίζει μια μεγάλη περιπέτεια που τον οδηγεί σε συναντήσεις με τις γκρινιάρες χήνες, το λιοντάρι με τη σκωροφαγωμένη λεοντή, τις επαναστάτριες μύγες Τσε Τσε, τα σαρκοφάγα λουλούδια και φυσικά τα τρομερά τυφλά μυρμήγκια.
Θα μπορέσει ο τζίτζικας να βρει το χρυσό σπυρί και να πληρώσει τον δάσκαλό του; Υπάρχει όντως χρυσό σπυρί;
Ποια τα οφέλη της θεατρικής εμπειρίας για τα παιδιά;
Κωνσταντίνα Καραχρήστου: Αρχικά αυτό που λαμβάνει ένα παιδί μέσω μιας θεατρικής εμπειρίας είναι κάποια συναισθήματα τα οποία το παρακινούν να παρακολουθήσει με ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον. Αυτό είναι απλώς η αρχή. Στη πορεία φαίνεται πως μεταδίδονται στο παιδί γνώσεις σχετικά με το θέμα και μηνύματα τα οποία βάζουν ένα μικρό «σπόρο» ώστε να αρχίσουν να είναι σκεπτόμενα άτομα στη πορεία της ζωής τους καθώς μέσα από μια θεατρική παράσταση προβάλλονται αξίες. Επιπλέον αυτό που μοιάζει να αναπτύσσεται είναι η αισθητική. Κάτι πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου καθώς ερχόμαστε πολύ συχνά αντιμέτωποι με την κακή αισθητική. Έτσι η θεατρική αυτή εμπειρία είναι σε θέση να αναπτύσσει αυτή την αίσθηση κάνοντας τα μικρά παιδιά να είναι σε θέση να μπορούν να διακρίνουν κάτι τέτοιο από μικρές ακόμη ηλικίες!
Κωνσταντίνος Παράσης: Παιδεία, παιδεία, παιδεία. Την χρειαζόμαστε όλο και πιο πολύ, αν και η συνολική νοημοσύνη ανεβαίνει κατά μέσο όρο, η συναισθηματική νοημοσύνη στην καλύτερη περίπτωση παραμένει ίδια. Τι καλύτερο από το να δώσεις την ευκαιρία στα παιδιά να μιλήσουν μεταξύ τους ή με τους γονείς τους γι' αυτό που είδαν. Μικρά, μικρά βήματα και είναι μια νίκη. Τώρα που το σκέφτομαι ακόμη και το να μην τρώνε την ώρα της παράστασης είναι μια νίκη. Το νου σας γονείς!
Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζετε «δουλεύοντας» με παιδιά στο κοινό;
Κωνσταντίνα Καραχρήστου: Τα παιδιά από τη φύση τους είναι πιο ανήσυχα και πιο υπερκινητικά σε σχέση με τους μεγάλους. Γι αυτό το μεγαλύτερο στοίχημα είναι κανείς να καταφέρει να καθίσουν για λίγο ήσυχα και να ακούσουν αυτό που ο/η ηθοποιός έχει να τους πει. Για να το καταφέρει κανείς αυτό θα πρέπει να μπορέσει να κερδίσει τα παιδιά. Να κερδίσει με κάποιον τρόπο την εμπιστοσύνη τους και να τα κάνεις «συμμάχους» σε όλη αυτή τη διαδικασία. Αυτό γίνεται με έναν τρόπο. Λέγοντας απλώς την αλήθεια.
Κωνσταντίνος Παράσης: Οι προκλήσεις στο παρελθόν μου προέκυπταν σχεδόν πάντα από την αδυναμία να αντιμετωπιστούν τα παιδιά σαν «μικροί» άνθρωποι και όχι σαν όντα κατώτερης νοημοσύνης. Αυτό μπορεί να σήμαινε λιγότερες πρόβες ή μικρότερη προσοχή σε σκηνικά και κοστούμια ή ακόμη και σύγκρουση εγωισμών για το ποιος θα έχει πιο πολύ την σκηνή δικιά του για να «μαγέψει» τα παιδιά. Όπως καταλαβαίνετε οι προκλήσεις δεν έρχονταν ποτέ από τα ίδια τα παιδιά, αλλά μάλλον από τους ενήλικες. Είμαι πολύ χαρούμενος με την συνεργασία μου με τους hippo γιατί δεν χρειάζεται να υπάρχουν τέτοιες «προκλήσεις». Μας μένουν μόνο οι δημιουργικές προκλήσεις. Σαν να λέμε τέλεια.
Τι θέλετε να κρατήσουν οι θεατές από την παράσταση;
Κωνσταντίνα Καραχρήστου: Στη παράσταση αυτή υπάρχει ένας ήρωας ο Παβ ο οποίος φαίνεται αρχικά πως του λείπει ένα προσόν το οποίο όμως πραγματικά τον ενδιαφέρει. Θέλει να γίνει τραγουδιστής αλλά είναι φάλτσος. Αυτό που κάνει ο Παβ είναι να ψάχνει τρόπο να γίνει καλύτερος πάνω στο θέμα. Δεν σταματάει παρά τις δυσκολίες που βρίσκει στο δρόμο του επιμένει και τελικά καταφέρνει αυτό που θέλει. Αυτό δηλαδή το οποίο προκύπτει απ' την παράσταση είναι πως δεν πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε για ό,τι επιθυμούμε να πράξουμε. Ακόμη κι αν είναι δύσκολο. Πρέπει να αγωνιζόμαστε και να δουλεύουμε για αυτά που αγαπάμε!
Κωνσταντίνος Παράσης: Την επιμονή του Παβ για κάτι που του αρέσει τόσο πολύ, για κάτι που αγαπάει. Είναι τόσο εύκολο να χαθείς σήμερα και να ξεχάσεις τί σε κινεί, τί σου δίνει ζωτική δύναμη. Ο Παβ είναι ένας πολεμιστής με τον τρόπο του, σε δύσκολους καιρούς. Και επηρεάζει κι άλλους γύρω του. Θα ήθελα λοιπόν να κρατήσουν την δύναμη που έχει ο καθένας μας να φτιάξει τον κόσμο γύρω του.
Πώς θα περιγράφατε το έργο με μια φράση;
Κωνσταντίνα Καραχρήστου: Ο επιμένων νικά!
Κωνσταντίνος Παράσης: Δώσε και θα δεις.
Παίζουν: Κωνσταντίνα Καραχρήστου, Κωνσταντίνος Παράσης
Κείμενο: Φώτης Δούσος
Σκηνικά-Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Κίνηση: Μίκα Στεφανάκη, Hippo Theatre Group
Ενορχήστρωση: Γιώργος Δούσος
Σχεδιασμός δραστηριοτήτων εκπαιδευτικού δράματος: Hippo Theatre Group
Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Hippo Theatre Group (Φώτης Δούσος - Αλέξανδρος Ράπτης)
Επικοινωνία: Μαρία Κωνσταντοπούλου
Σημειώστε:
Καθημερινές πρωινές παραστάσεις για σχολεία στο θέατρο ή στο χώρο που διαθέτει το κάθε σχολείο. Για διαθέσιμες ημερομηνίες επικοινωνήστε με την ομάδα παραγωγής στα 6949009699, 6974040085, 6976904396
Η ομάδα HIPPO ιδρύθηκε το 2009 και αποτελείται από τους Φώτη Δούσο και Αλέξανδρο Ράπτη. Δραστηριοποιείται στο χώρο του ενήλικου, του παιδικού θεάτρου και του Εκπαιδευτικού Δράματος και χαρακτηρίζεται από μια “avant-garde” αισθητική που συνομιλεί με τις σύγχρονες καλλιτεχνικές αναζητήσεις. Αριθμεί πολλές παραστάσεις για παιδιά στο ενεργητικό της που πρωτοανέβηκαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λονδίνο, ποικίλα θεατροπαιδαγωγικά εργαστήρια για παιδιά και νέους, αλλά και παραστάσεις για ενήλικες που πραγματοποιήθηκαν σε Ελλάδα και Η.Π.Α. Η ομάδα έχει παρουσιάσει δουλειές της σε Ελλάδα και εξωτερικό, σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, σε θεατρικούς χώρους, σε φεστιβάλ και σε Πανεπιστήμια: Ελλάδα, Κύπρος, Ευρώπη (Αγγλία, Ουαλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ελβετία, Βέλγιο), Η.Π.Α. (από τη Νέα Υόρκη μέχρι και το Λος Άντζελες), Καναδάς (Τορόντο, Μοντρεάλ), Αυστραλία (Μελβούρνη, Σύδνεϋ). Επίτευγμα της ομάδας θεωρείται η παρουσίαση της παράστασης Νιάρα στο Πανεπιστήμιο του YALE, ενώπιον φοιτητών του τμήματος νεοελληνικής γλώσσας και η διεξαγωγή εργαστηρίου υποκριτικής με αφορμή το προσωπικό στυλ της ομάδας (kinemo) σε επαγγελματίες ηθοποιούς στο Thespo19, διεθνές φεστιβάλ νεανικού θεάτρου στην Βομβάη της Ινδίας.
