Μου παίρνει χρόνο να δείξω εμπιστοσύνη σε κάποιον που δεν γνωρίζω. Μα με τον εκδότη αυτόν ήταν κάτι που έγινε αυτόματα. Έστειλα το δείγμα της δουλειάς μου και περίμενα. Ήταν τα λόγια του που με γέμισαν ευχαρίστηση και αυτοπεποίθηση. Θα μου έδινε την ευκαιρία να μπω στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Κι έτσι βγήκε το βιβλίο μου. Μου φάνηκε πως πέρασε μια αιωνιότητα και κάτι μέχρι να το δω τυπωμένο. Και μόλις το έπιασα στα χέρια μου γεμάτη ελπίδα και προσδοκία ένιωσα πως οι ικεσίες μου, στην τύχη, στην μοίρα και στον Θεό να με βοηθήσει να βγάλω το βιβλίο μου, είχαν εισακουσθεί.
Το βιβλίο είναι μια σειρά από διηγήματα όπου η ελευθερία επιλογών και η απουσία κάθε μορφής εκδίκησης για τις κακοτυχίες χαρακτηρίζουν όλους τους ήρωες. Αναπνέουν όλοι κάτω από τον ίδιο ουρανό και η μόνη τους εμμονή είναι αυτή της επίτευξης μιας διαφεύγουσας ευτυχίας. Είναι άκρως ανθρώπινοι και σχεδόν υπαρκτοί αν και αποκυήματα της φαντασίας μου, θα μπορούσαν να είναι γείτονες ή φίλοι μας, ή απλά συγγενείς μας. Με ευαισθησία και ειλικρίνεια καταθέτω σε αυτό το βιβλίο τις σκέψεις και τα πιστεύω μου, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου σε μορφή διαλόγων και εξιστόρησης.
Εξαιρετικά υπερήφανη για το αποτέλεσμα σας παρουσιάζω «Τα προσωπεία των Θεών» κι εύχομαι να το απολαύσετε και να το αγκαλιάσετε. Μα κυρίως εύχομαι να ακούσετε τις φωνές των ηρώων του και να ευχαριστηθείτε με το αποτέλεσμα των κόπων μου.[1]
Η συλλογή διηγημάτων της Ειρήνης Γεροντάρα, Τα προσωπεία των Θεών, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γραφομηχανή.
Στην περίληψη γράφει:
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια συλλογή με διηγήματα και μικρές καθημερινές ιστορίες. Είναι αποτέλεσμα παρατήρησης και φαντασίας της συγγραφέα. Δεν είναι αληθινές ιστορίες, μα είναι πιθανόν να έχουν συμβεί κάποτε και σε κάποιους: εστιάζουν στον έρωτα, στην απόρριψη, στο ψέμα και στην αλήθεια, στα «θέλω» και στα «μπορώ», όλα όσα σπάνια συμβαδίζουν ως δίπολα στη ζωή… Εν προκειμένω, οι ιστορίες της δεν έχουν διδακτικό χαρακτήρα αλλ’ αποσκοπούν να καταδείξουν την εγωπάθεια της εποχής και την ανθρώπινη επιθυμία για κάτι αληθινό κι ειλικρινές, σ’ αυτό που θα αποτελέσει υπαρκτό όνειρο. Το βιβλίο προτείνει ν’ αγγίξουμε τον άλλο άνθρωπο και να τον δούμε εσωτερικά. Ν’ αναγνωρίσουμε ότι το μεγαλύτερο σφάλμα φαίνεται να είναι η απεγνωσμένη αναζήτηση όλων ετούτων… Κάνοντας λάθη και σωστά, πάντα τα ίδια ανθρώπινα και ατελή σε μια εποχή που διατηρεί μια ψευδαίσθηση τελειότητας και με ανθρώπους που δείχνουν άλλο από αυτό που είναι. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η Ειρήνη Γεροντάρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Ιστορία στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ελλάδας (Deree College). Ζει κι εργάζεται, ως καθηγήτρια αγγλικών, στην Αντίκυρα Βοιωτίας. Είναι μητέρα τριών παιδιών. Έργα της, από τον χώρο της ποίησης και της πεζογραφίας, έχουν βραβευθεί και διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. «Τα προσωπεία των θεών» είναι η πρώτη της συλλογή διηγημάτων
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
