Είχε νίκες, όπως την αλλαγή του εντελώς παρωχημένου Οικογενειακού Δικαίου (1983) και τη νομιμοποίηση των εκτρώσεων (1986) από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, που ακόμα και σε συμβολικό επίπεδο είχαν άμεση επίδραση στη ζωή των Ελληνίδων. Μπορούσαν πια να έχουν οι ίδιες τον έλεγχο του σώματός τους και δεν υπόκειντο, αυτές και τα παιδιά τους, στην ανδρική εξουσία μέσα στον γάμο.
Διότι, όπως έλεγαν, και τα θρυλικά πια γυναικεία συνθήματα εκείνης της εποχής: «Δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του ανδρός μου, θέλω να είμαι ο εαυτός μου», «Γυναίκα χωρίς άντρα, ψάρι χωρίς ποδήλατο», «Το πολιτικό είναι προσωπικό» και «Να κάνουμε τον φόβο μας εξέγερση». Ήταν μια ωραία και πολιτικά σημαντική εποχή. Μας τη θυμίζει η έκθεση «Ο φεμινισμός στα χρόνια της μεταπολίτευσης, 1974-1990», που εγκαινιάζεται σήμερα από τον πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση (18.30) στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων (Βασιλίσσης Σοφίας 11, είσοδος από Σέκερη). Περιέχει φωτογραφίες, πρωτοσέλιδα εφημερίδων, έντυπα, χειρόγραφα, αφίσες και οπτικοακουστικά τεκμήρια από τις εκδηλώσεις, τις πορείες και όλες τις γυναικείες οργανώσεις, αυτόνομες από κόμματα ή μη, παραδοσιακές ή ριζοσπαστικές, φοιτητικές ή με πανελλαδική εμβέλεια.
Σ’ αυτές τις εποχές ή μεταξύ αυτών, κατά χρονολογική σειρά, αρχίζει να καταγράφεται μια άλλη γυναικεία εποποιία Αυτήν που ορίζει και σκιαγραφεί την κοινωνική ένταξη του γυναικείου φίλου. Ένα φύλο το οποίο ζητά κοινωνική και επαγγελματική ένταξη, φωνή, ισότητα, ενεργή συμμετοχή σε Ελλάδα και Ευρώπη, αποτινάσσοντας τη Μητριαρχική της πλευρά. Γιατί η γυναίκα του σήμερα δεν θέλει, ούτε επιθυμεί να καπελώσει τον άνδρα-σύντροφο της, όπως γινόταν κατά τη μητριαρχική κοινωνία.
Το πρώτο βιβλίο της, με τίτλο «Έρωτες υπέρ μεν άγαν», μας παρουσιάζει η Ρένια Αβαράκη-Αγραφιώτη, η πλοκή του οποίου συνδέεται άμεσα τόσο με τις πιο πάνω εποχές, που κατέγραψαν οι: Σιμόν ντε Μποβουάρ, η Φρανσουάζ Σαγκάν, αλλά και η λυρική γραφή της Μαρίας Πολυδούρη.
Πρόκειται για μια συλλογή ιστοριών αφιερωμένη στον έρωτα και όχι μόνο, «απευθύνεται σε ανθρώπους, που ζουν χωρίς παρωπίδες, που αποδέχονται αυτόν τον κόσμο όπως είναι κι ας μην είναι τόσο αγγελικά πλασμένος, σε ανθρώπους ρεαλιστές και ταυτόχρονα ρομαντικούς, αυτούς που συγκινούνται από ένα ηλιοβασίλεμα, αλλά την ίδια στιγμή γνωρίζουν πως οφείλεται στο διασκεδασμό του φωτός».
Στο πρόσωπο της Ειρήνης, νεαρής φοιτήτριας, που ζει στην περιοχή της Χαλκιδικής και δεν διστάζει τις μπίρες που πίνει σε μουσικές βραδιές καραόκε, να τις ανάβει και να τις πετά εναντίον αστυνομικών-μπάτσων, σε φοιτητικές εξεγέρσεις. Φυσικά, η ζωή της αλλάζει, καθώς και ο τρόπος που βλέπει τη ζωή, όταν τη σώζει ο Στράτος -ένας αστυνόμος που της δίνει τη μάσκα του, για να σωθεί από βέβαιη ασφυξία. Αργότερα, οι δυο τους ξανά συναντιούνται σε παραθαλάσσιο θέρετρο κι ερωτεύονται παράφορα, παρότι ο Στράτος είναι πλέον μεσήλικας και πατέρας τριών ανηλίκων παιδιών.
Το ίδιο πάνω κάτω συμβαίνει και με τις υπόλοιπες έξι ηρωίδες της Αγραφιώτη. Δηλαδή ερωτεύονται παντρεμένους άνδρες, που θεωρούν ότι παντρεύτηκαν μικροί από λάθος κι έχουν παραιτηθεί -με μόνο σκοπό ζωής να προσφέρουν το καλύτερο στα παιδιά τους και μόνο- όσο κι αν θέλουν να ζήσουν. Φορτίο δυσβάσταχτο, αλλά και λυτρωτικό σε όλες τις νεαρές γυναίκες του «Έρωτες υπέρ μεν άγαν».
Όλες χωρίζουν από τον άνδρα που τις καθορίζει, συνεχίζουν την πορεία της δικής τους ζωής, έχοντας τους για εσαεί μέντορες και πάντα στη σκέψη τους. Σαν τη Μήδεια του Ευριπίδη.
Η Ρένια (Ζαφειρένια) Αβαράκη-Αγραφιώτη ζει στη Χαλκιδική και η καταγωγή της συνδέεται με τον Βόλο από το γένος της γιαγιάς της Ζαφειρίας Αβαράκη. Σπούδασε Φυσική στο Α.Π.Θ. και είναι εκπαιδευτικός. Είναι μητέρα δύο κοριτσιών. Ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια ερασιτεχνικά με το θέατρο. Έχει γράψει τέσσερα θεατρικά έργα, δύο κοινωνικά μυστηρίου, τα «Πρό(σ)κληση σε φόνο» και «Τα μπλε αστέρια», μία κωμωδία «Το σπίτι της Βαβέλ» και μία θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Ηλία Βενέζη «Αιολική γη». Τα δύο από αυτά, το πρώτο και το τρίτο, έχουν ανέβει στη σκηνή από τη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Πολύγυρου.
Η συλλογή διηγημάτων της Ρένας Αβαράκη-Αγραφιώτη, Έρωτες υπέρ μεν άγαν, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.