Όταν επιπλέον οι παρόντες οργανισμοί πλαισιώνονται από ασαφή νομικά και θεσμικά πλαίσια και απαρτίζονται από... πρώην ανήλικα κολεγιόπαιδα που συνεχίζουν ωστόσο να είναι έτσι, άτομα δηλαδή ελλιπή σε κοινωνική γνώση και ανάπτυξη, που βλέπουν τον κόσμο μέσα από την φιμέ τζαμαρία της λιμουζίνας τους, των κότερων, των Ι.Χ. αυτοκίνητων με οδηγούς και σωματοφύλακες, των δαιδαλωδών δωματίων των meetings και των πολυτελών κατοικιών τους. Ως εκ τούτου, τείνουν να αντιλαμβάνονται τις μοίρες των λαών, τον πόνο, την ανέχεια και (σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, φυσικός και fiction πρωταγωνιστής των τότε -μετά την εκλογή του Σύρριζα- τεκταινόμενων) την «ανθρωπιστική κρίση» ως ένα παιχνίδι μπιλιάρδου που αποσκοπεί όχι στο πώς να επιλύσει αυτά τα τεράστια προβλήματα (όπως θα ήταν το ελπιδοφόρο ή το λογικά αναμενόμενο), αλλά, μέσα από μια σειρά συναισθημάτων όπως ο εγωισμός, ο φθόνος, ο ανταγωνισμός και ο ατομικισμός, να αναδείξει τον «εξυπνότερο» και τον «καλύτερο».
Ενήλικοι στην αίθουσα [Adults in the room]. Μια ταινία που, παρόλα τα αρνητικά σχόλια που απέσπασε από τα media και το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης, θα άξιζε να δει κανείς προτού, ανυπομονώντας να πάει με τον συρμό, κατηγορήσει. Πόσο μάλλον όταν τη σκηνοθεσία υπογράφει ένας τεράστιος σκηνοθέτης όπως ο Κώστας Γαβράς, που έχει ξαναθίξει τέτοια θέματα στην προηγούμενη ταινία του για το χρήμα και την οικονομική κρίση, το «Κεφάλαιο», και καταφέρνει στην παρούσα ταινία να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή -λόγω της θεματικής της (συνεχή meetings, λογομαχίες, πολιτική) κινδυνεύει να καταντήσει κουραστική- και, επιπλέον, προσθέτοντας σαν εμβόλιμες παρεμβάσεις υπερρεαλιστικά πλάνα που δίνουν ένα νέο νόημα στην πραγματικότητα και τον κάνουν να σκεφτεί.
Φαίη Ρέμπελου
Περίληψη:
Πίσω από κλειστές πόρτες, μια ανθρώπινη τραγωδία εξελίσσεται. Ένα παγκόσμιο θέμα, μια ιστορία ανθρώπων παγιδευμένων σε ένα απρόσωπο δίκτυο εξουσίας. Οι σκληροπυρηνικές συναντήσεις του Eurogroup επιβάλλουν στην Ελλάδα μια δικτατορία λιτότητας δίχως να νοιαστούν για την επιβίωση των Ελλήνων. Μια κλειστοφοβική παγίδα δίχως διαφυγή ασκεί πίεση στους πρωταγωνιστές των διαπραγματεύσεων ώστε να προκαλέσει διχόνοια μεταξύ τους. Μια τραγωδία σύμφωνα με την αρχαία ελληνική έννοια όπου οι χαρακτήρες δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, αλλά καθοδηγημένοι από τις συνέπειες της δικής τους αντίληψης για το τι είναι σωστό να κάνουν.
Σκηνοθεσία: Κώστας Γαβράς
Ηθοποιοί: Χρήστος Λούλης, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ούλριχ Τουκούρ, Νταν Σούρμανς, Δημήτρης Τάρλοου, Χρήστος Στέργιογλου, Κορνίλιους Ομπόνια, Φραντσέσκο Ακουαρόλι, Βενσάν Νεμέτ, Ορελιέν Ρεκουάν, Θάνος Τοκάκης, Αλέξανδρος Λογοθέτης, Θέμις Πάνου, Ζοσιάν Πινσόν, Ζορζ Λενζ, Μαρία Πρωτόπαππα, Βαλέρια Γκολίνο, Γιώργος Χωραφάς