Ι.Δ.: Σας ευχαριστώ πολύ που μου δίνετε την ευκαιρία μέσα από αυτή την συνέντευξη να μιλήσω για το καινούριο μου βιβλίο που έχει τον τίτλο «Το σπασμένο φτερό της πεταλούδας».
Καθημερινώς συναντάμε παιδιά γύρω μας που ο παρορμητικός χαρακτήρας τους τα οδηγεί σε δύσκολα και επικίνδυνα μονοπάτια. Είναι τα παιδιά της διπλανής μας πόρτας. Υπάρχουν στην ζωή όλων μας. Τα βλέπουμε να μεγαλώνουν ώσπου ξαφνικά ένα αόρατο χέρι τα μεταλλάσσει και τότε αυτό που έχουμε μπροστά μας δεν μας θυμίζει σε τίποτα αυτά τα πλάσματα. Έχουν απομείνει μόνο οι φιγούρες τους που σέρνονται αναζητώντας να ταξιδέψουν με την χρήση ουσιών που κάνουν για άλλες πολιτείες, πιστεύοντας ότι εκεί θα συναντήσουν την χαρά, την ευτυχία… Νομίζοντας ότι εκεί κανένας δεν θα μπορέσει να τους κάνει κακό, ούτε να τα πληγώσει.
Θέλησα να ακουμπήσω την ψυχοσύνθεσή αυτών των παιδιών και να βαδίσω στα μονοπάτια τους, τα οποία είναι τρομακτικά. Ένα ταξίδι στο άγνωστο χωρίς γυρισμό κάνουν… Χωρίς αύριο…
Μόνο που δεν είναι σε θέση να το δουν πάρα μόνο όταν είναι πλέον πολύ αργά.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Ι.Δ.: Στην Αθήνα.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Ι.Δ.: Η συγγραφή δεν κράτησε πάνω από τρεις μήνες. Μετά άρχισα να το επιμελούμαι. Αυτό πήρε αρκετό καιρό, γιατί το διάβασα αρκετές φορές. Έκοβα και έραβα ώσπου να το φέρω εκεί που ήθελα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Ι.Δ.: Πέντε κορίτσια μόλις 19 ετών. Μαζί από την πρώτη μέρα της ζωής τους, δεμένα σαν μια γροθιά. Ώσπου η μία κοπέλα η Ελένη πεθαίνει από μια σκάρτη δόση ναρκωτικών. Αυτό ήταν κάτι που δε μπόρεσαν να το αντέξουν οι υπόλοιπες κοπέλες. Έτσι αποφασίζουν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους σκοτώνοντας τον άνθρωπο που τους στέρησε για πάντα την φίλη τους.
Τα επόμενα έντεκα χρόνια της ζωής τους τα περνούν στην φυλακή χωρίς ποτέ κανένας να μάθει πια από τις κοπέλες είχε διαπράξει το έγκλημα. Όλες ήταν ένοχες και συνένοχες.
Όταν βγήκαν 30 χρονών πλέον η κάθε μία τράβηξε το δρόμο της και συναντιόντουσαν μόνο όταν υπήρχε λόγος. Συνδετικός τους κρίκος ο Πέτρος.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Ι.Δ.: Την δύναμη και την αισιοδοξία της κεντρικής ηρωίδας μου της Ελπίδας.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Ι.Δ.: Η Τασία. Είναι μια γυναίκα με περίσσια ψυχικά χαρίσματα παρ’ όλο που ήταν ισοβίτισσα. Στις φυλακές την γνώρισε η ηρωίδα μου η Ελπίδα. Είναι ένας άνθρωπος που μπορείς να βασιστείς επάνω του. Είναι ένα πλάσμα που η αγκαλιά της χωράει μέσα όλο τον κόσμο. Ξέρει να σε καθοδηγεί και να σου παίρνει μαγικά από πάνω σου ότι βαραίνει την ψυχή σου με το ραβδάκι της.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Ι.Δ.: Διδάγματα.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Ι.Δ.: Η υγεία των αγαπημένων μου.
Φοβάστε...
Ι.Δ.: Το άγνωστο.
Αγαπάτε..
Ι.Δ.: Την οικογένειά μου, τους ανθρώπους που με το χαμόγελό τους φωτίζουν τον κόσμο όλο και την θάλασσα που με μαγεύει.
Ελπίζετε...
Ι.Δ.: Σε ένα αύριο χωρίς αρρώστιες. Με συνθλίβει που χάνονται συνεχώς άνθρωποι από γύρω μου και πόσο μάλιστα εκείνοι που συμπληρώνουν το παζλ της ζωής μου.
Ακόμη θέλω να βλέπω μόνο χαρούμενα παιδικά χαμόγελα που δεν θα τα θερίζει η πείνα και που δεν θα τα ξεκληρίζει ο πόλεμος…
Θέλετε...
Ι.Δ.: Να υπάρχει ομόνοια ανάμεσα στους ανθρώπους και ΑΓΆΠΗ.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Ι.Δ.: Κυρίως οι γονείς. Και εκείνοι που τους αρέσουν τα κοινωνικά θέματα.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Ι.Δ.: Για να πάρετε μηνύματα.
Γιατί δεν πρέπει;
Ι.Δ.: Αν δεν τα πάτε καλά με τα λογοτεχνικά μυθιστορήματα και σας αρέσουν μόνο τα επιστημονικής φαντασίας σας συστήνω να μην το διαβάσετε.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Ι.Δ.: Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ζενίθ και μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία ή να κάνετε την παραγγελία σας από το διαδίκτυο.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ι.Δ.: Στο facebook [Ιωάννα Δαμηλάτη Στιχουργός] και στο email μου [huanitad@gmail.com]
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Ι.Δ.: Το λευκό που συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής αυτών των κοριτσιών. Που συμβολίζει ακόμη την ελπίδα, την διαφάνεια και την αθωότητα.
Ποια μουσική;
Ι.Δ.: Η Ροκ.
Ποιο άρωμα;
Ι.Δ.: Το τριαντάφυλλο για να ταιριάζει με το πάθος για ζωή των ηρωίδων μου.
Ποιο συναίσθημα;
Ι.Δ.: Η αγάπη. Αυτή ήταν οδηγός τους για την πράξη τους.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Ι.Δ.: Ζωή. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο από την ζωή.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ι.Δ.: Παιδαγωγός. Λατρεύω τα παιδιά!
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Ι.Δ.: Όλους. Διαβάζω όσο μπορώ περισσότερο. Δεν μπορώ να αναφέρω κάποιον συγκεκριμένα γιατί υπάρχουν πάρα πολύ αξιόλογοι συγγραφείς που η πένα τους μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μου!
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ι.Δ.: Υπάρχουν πάρα πολλοί μεγάλοι συγγραφείς που θαυμάζω ιδιαίτερα! Αλλά ποτέ δεν θα επηρεαζόμουν από κάποιον για τον τρόπο γραφής του. Αυτό τότε δεν θα ήταν θαυμασμός μα "αντιγραφή". Ο κάθε δημιουργούς έχει την μοναδικότητά του. Αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει. Αυτό τον κάνει να τον αναγνωρίζει το αναγνωστικό κοινό.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ι.Δ.: Δένομαι πολύ με τους ήρωες μου. Κάθε λιθαράκι του χαρακτήρα τους εγώ το χτίζω. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Τους αγαπώ και πάντα τους αναπολώ σαν υπαρκτά πρόσωπα. Τους αναφέρω όταν συζητάω με φίλους ή αναγνώστες με τα ονόματά τους αφού έχουν αφήσει το σημάδι τους στον κόσμο που τους έχτισα για να ζήσουν. Ταυτίζομαι με τον καθένα τους και αφήνομαι σε ένα ταξίδι μαζί τους στο οποίο ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Συνυπάρχουμε.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Ι.Δ.: Αρχικά φαντασία. Αν έχεις εμπειρία και όχι φαντασία δεν θα μπορέσεις να γράψεις ποτέ. Προσωπικά πιστεύω ότι το ταλέντο είναι έμφυτο, πηγαίο. Ή το έχεις ή όχι. Κανένας δεν γεννήθηκε να ξέρει με πιο τρόπο πρέπει να γράψει ένα βιβλίο. Εκείνο που γνωρίζει μόνο ο δημιουργός είναι ότι μπορεί να γράψει. Τα τεχνικά μέσα για να το κάνει δεν τον απασχολούν παρά μόνο τον ενδιαφέρει να φέρει σε πέρας την ιστορία του και να την βγάλει προς τα έξω.
Με την πάροδο του χρόνου έρχεται η εμπειρία που βοηθάει και διευκολύνει στην συγγραφή του έργου τον δημιουργό και κάθε μέρα τον κάνει καλύτερο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Ι.Δ.: Η δομή του. Χρειάζεται να έχει μια αρχή που θα κάνει τον αναγνώστη να καταπίνει τις σελίδες του. Χρειάζεται μέση, που να τον ξαγρυπνάει διαβάζοντας και ένα τέλος που θα τον καθηλώσει.
Τι την αποτυχία;
Ι.Δ.: Άμα γίνει εξ’ αρχής καλή επιλογή σε ένα βιβλίο για να εκδοθεί και υπάρχει η κατάλληλη προβολή δύσκολο να υπάρχει αποτυχία. Εμείς την δημιουργούμε την αποτυχία με τις επιλογές μας και το χαλαρό ενδιαφέρον που δείχνουμε σε ένα συγγραφικό έργο.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Ι.Δ.: Ό,τι σου αρέσει, σε μεθάει, σε ταξιδεύει και σε συναρπάζει είναι καλό να το ρουφάς μέχρι το μεδούλι. Μόνο έτσι ζεις πραγματικά όπως θέλεις. Κάνοντας αυτό που αγαπάς.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ι.Δ.: Τολμώ!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς!!
Περισσότερα από/για την Ιωάννα Δαμηλάτη:
Η Ιωάννα Δαμηλάτη και το Ξεχασμένο άλογο
