Στην υπόθεση... θα γνωρίσουμε δύο γυναίκες, γενναίες κι άτρομες, που χωρίς δεύτερες σκέψεις θα αποδράσουν από την πνιγερή επαρχία διεκδικώντας ένα μέλλον πιο ανθρώπινο, απαλλαγμένο κοινωνικών συμβάσεων και ασφυκτικών οικογενειών-δειναστών. Αναζητώντας τον τόπο που θα ανασαίνουν, όπου θα τις χωρέσει και θα τις αποδεχτεί.
Ακολουθεί μια περιπέτεια ζωής, όπου θα αναμετρηθούν τα θέλω με τα κάθε λογής πρέπει ενώ θα προκύπτουν μηνύματα-αξιώματα: το βιβλίο μιλάει (ακόμα ένα ρήμα που χρησιμοποιείται γενικότερα για ό,τι αφορά στα αναγνώσματα -που εξ ορισμού δε μιλάνε) για τις παθογένειες της ελληνικής -και όχι μόνο- κοινωνίας και οικογένειας, πραγματεύεται έννοιες όπως η ευτυχία κι η αγάπη, μιλάει για πραγματική ζωή -να ζεις και όχι απλά να επιβιώνεις- και μάλιστα οριοθετεί τον χρόνο μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη ως ωφέλιμο και μετρήσιμο όταν αυτός συνδυάζεται με μια κερδισμένη ζωή.
Εκεί μέσα, ξεκαθαρίζει και ένα μέγα ζήτημα, αυτό της οικογένειας, περιγράφοντας ευκρινώς την έννοια της οικογένειας και τη σημασία-ρόλο των μελών της. Συγγενείς ήταν... ...οι άνθρωποι που αντάλλασσαν αγάπη και αλήθεια.
Σημείωσα και κάτι ακόμα. Είναι αξίωμα-προτροπή αλλά εύκολα μένει στην άκρη, ξεχνιέται ή παραπετιέται: Να διαβάζεις... ...Ανοίγει τον ορίζοντα του νου η ανάγνωση. Μια φρασούλα γραμμένη ανύποπτα ανάμεσα σε τόσες άλλες που επιβάλλεται να θυμόμαστε.
Επιπλέον, ο Γιάννης Φιλιππίδης έχει αποδείξει πόσο καλός σκιαγραφιστής της γυναικείας προσωπικότητας είναι· πολλά τα παραδείγματα από τις φοβερές ηρωίδες του και πάντα καταφέρνει να σε βάλει μέσα στην ψυχοσύνθεσή τους με τρόπο καίριο, καταλυτικό και αδιαπραγμάτευτο, και μάλιστα, είναι εξίσου καλός και στις κωμωδίες και στα δράματα.
Το συγκινητικό τέλος συμπληρώνει την εμπειρία. Το αισιόδοξο μήνυμα την χρωματίζει όμορφα, μα με σοφία και καταστάλαγμα.
Η ώρα ήταν ακόμα αξημέρωτη.
Καλή σας ανάγνωση!
Το μυθιστόρημα του Γιάννη Φιλιππίδη, Είχε λιακάδα σήμερα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνεμος.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Άνεμος για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.
Στο οπισθόφυλλο λέει μεταξύ άλλων:
Μετριέται άραγε η ευτυχία; Αλλά γιατί; Μήπως μετριέται η ίδια η ζωή μας;
Δυο χειραφετημένες νεαρές γυναίκες θ’ αποδράσουν από τη λάσπη της ίδιας επαρχίας, που θα επέβαλλε σ’ αυτές τον μαρασμό. Δεν έχουν ξανασυναντηθεί, ωστόσο θα σμίξουν για πάντα στο παρόν και το κοινό τους μέλλον. Τις ενώνει το ίδιο αίμα, οι ανυπόταχτες ψυχές τους ένας ατσάλινος κρίκος ζωής. Έχουν πληρώσει και οι δύο το ίδιο τίμημα: την αβεβαιότητα του φόβου για τη φυγή τους, με φόντο τη σκοτεινή και δυσοίωνη πολιτικά εποχή των δεκαετιών του ’50-’70.
Ο χρόνος ωστόσο; Πότε και γιατί πρέπει να συμβαίνει οι ζωές των ανθρώπων να ρίχνουν τίτλους τέλους; Είναι αναγκαίο άραγε να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας με την πεποίθηση ότι θα ζήσουμε ως τα βαθιά μας γεράματα, κερδίζοντας τον θάνατο;
Διαβάστε τις πρώτες σελίδες εδώ!
Ο Γιάννης Φιλιππίδης είναι συγγραφέας και υπεύθυνος εκδόσεων της Άνεμος Εκδοτική. Σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Βασίλη Ρίτσου. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και επώνυμες ιστοσελίδες. Από το 2013 αρθρογραφεί κι είναι αρχισυντάκτης στο anemosmagazine.gr
Από την Άνεμος εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία του:
«Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου», μυθιστόρημα, 2006
«Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλι “αχ”», μυθιστόρημα, 2008
«Μα, το ψάρι είναι φρούτο», οχτώ απρόβλεπτες ιστορίες για ενήλικους αναγνώστες, 2011
«Κρατάς μυστικό;», μυθιστόρημα, 2011
«Ζωή με λες», παιχνίδια πεζογραφίας, 2011
«Λούσιfair, η βασίλισσα της Κυψέλης», μυθιστόρημα, 2012
«Ο Απρίλης στάθηκε αλήτης», μυθιστόρημα, 2014
«Το ασανσέρ των οκτώμισι», θεατρικό, 2015
«Κωδικός ελευθερία», παιχνίδια πεζογραφίας, 2015
«Εκείνος που άκουγε τις επιθυμίες των άλλων», μυθιστόρημα, 2017
«Είχε λιακάδα σήμερα», μυθιστόρημα, 2018
Πολυσυμμετοχικά:
«Το προσωπικό μου θέατρο σκιών» (ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011)
«Προσωπογραφίες» (ιδιωτική έκδοση Black Duck multiplarte, 2011)
