Το θέατρο κατάφερε να μείνει αλώβητο μέσα στο πέρασμα αιώνων κι έφτασε σε εμάς με πολλές μεταλλάξεις και αλλαγές, αφού προσαρμόστηκε στις περιστάσεις της κάθε εποχής, κουβάλησε τα πάθη τους σαν ένα γαϊδούρι που δέχεται ξύλα χωρίς να μιλεί ή σαν μια χελώνα που περπατάει αργά λόγω του μεγάλου φορτίου της (καβούκι = σπίτι). Έχουμε πάει στο θέατρο για να δούμε σύγχρονα έργα, διασκευασμένα, αρχαίες τραγωδίες, αγγλικό θέατρο, επιθεωρήσεις, μιούζικαλ κ.λ.π. Διαβάζουμε για το θέατρο, το σπουδάζουμε, ενημερωνόμαστε μέσω σεμιναρίων, είναι μια τέχνη που όλο φορτώνεται πειραματισμούς.
Θα σας βάλω κάποιο link για να διαβάσετε για το θέατρο, θεωρίες, είδη, ιστορική πορεία και άλλα, για να αντιληφθείτε την πληθώρα των πληροφοριών που υπάρχει και την παρομοιάζω με έναν ωκεανό, ο οποίος είναι τεράστιος και αχανές, χάνεσαι μέσα του, και μαγεύεσαι με αυτά που κρύβει.
Όσο για την άλλη τέχνη, ξεκίνησε πιο παλιά και από την αρχαία Ελλάδα, μέσω των σκλάβων παζαριών, αλλά πιο πολλές πληροφορίες βρίσκουμε σε αρχαίες πλάκες, αγγεία, αμφορείς, βιβλία, πάπυρους, ζωγραφιές, κ.ο.κ.
Αναφέρομαι για την τέχνη του αγοραίου έρωτα. Είναι ταμπού το θέμα που πιάνω, αλλά σκεφτείτε να πηγαίνεις θέατρο, παρκάρεις στην συγκεκριμένη συμβολή κατεβαίνεις από το αμάξι σου και βλέπεις μια ορθή γωνία που χωρίζει αυτά τα δυο. Θα λεγάτε ότι είναι αντίθετα, αλλά προσέξτε τα δυο αντίθετα πάντα έχουν και κοινά. Μια ορθή γωνία με έκανε να σκεφτώ ότι αυτά τα δυο κατάφεραν σε δυο διαφορετικούς δρόμους να ενωθούν αρμονικά μέσα στη νύχτα. Την ώρα που βλέπεις εσύ ηθοποιούς να ιδρώνουν να σε πείσουν για αυτό που υποδύονται, την ιδία ώρα (παράλληλα) δυο κορμιά ιδρώνουν για μια ικανοποίηση.
Την λέω τέχνη την δεύτερη γιατί μια ερευνά που έκανα με έβγαλε στο συμπέρασμα αυτό, βλέποντας ντοκιμαντέρ και άρθρα ιστορικά να μιλάνε για την ενδυμασία της παλλακίδας στην αρχαία Ελλάδα, Ασία (γκέισα), Μεσαίωνα, άγρια δύση, κι αναφέρουν με κάθε λεπτομέρεια τι έκαναν αυτές οι γυναίκες για να πλαγιάσουνε με κάθε λογής τρόπο με άντρες διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων. Ρούχα, κολόνιες, περιποίηση δέρματος, κάποιες διάβαζαν ποίηση για να πλαγιάσουνε με εύπορους άντρες, ειδικές τεχνικές και εργαλεία για την ικανοποίηση του άντρα και τώρα της γυναικάς. Είναι μια περίεργη τέχνη αλλά είναι τέχνη διότι όπως το θέατρο, εξελίσσεται μέσω θεατρικών αναπαραστάσεων, στο σινεμά, σε μαγαζιά, ιντερνέτ κ.ά. Όλες οι μορφές της τέχνης, την έχουν υπηρετήσει όπως η (ερωτική) μουσική, η ζωγραφική, η γλυπτική και όλα τα άλλα είδη.
Την λέω τέχνη την δεύτερη γιατί μια ερευνά που έκανα με έβγαλε στο συμπέρασμα αυτό, βλέποντας ντοκιμαντέρ και άρθρα ιστορικά να μιλάνε για την ενδυμασία της παλλακίδας στην αρχαία Ελλάδα, Ασία (γκέισα), Μεσαίωνα, άγρια δύση, κι αναφέρουν με κάθε λεπτομέρεια τι έκαναν αυτές οι γυναίκες για να πλαγιάσουνε με κάθε λογής τρόπο με άντρες διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων. Ρούχα, κολόνιες, περιποίηση δέρματος, κάποιες διάβαζαν ποίηση για να πλαγιάσουνε με εύπορους άντρες, ειδικές τεχνικές και εργαλεία για την ικανοποίηση του άντρα και τώρα της γυναικάς. Είναι μια περίεργη τέχνη αλλά είναι τέχνη διότι όπως το θέατρο, εξελίσσεται μέσω θεατρικών αναπαραστάσεων, στο σινεμά, σε μαγαζιά, ιντερνέτ κ.ά. Όλες οι μορφές της τέχνης, την έχουν υπηρετήσει όπως η (ερωτική) μουσική, η ζωγραφική, η γλυπτική και όλα τα άλλα είδη.
Χάνεσαι και στις δυο αυτές μορφές της τέχνης με τις τόσες πληροφορίες που υπάρχουν μέσα σε αυτές. Για να κλείσω αρκετές πληροφορίες δίνονται εδώ. Είναι ωμές αυτές οι αλήθειες που θα διαβάσετε για το τι γινόταν στα τότε χρόνια και στο πώς φτάσαμε στο σήμερα, αλλά αν δεν ξέρουμε το παρελθόν, πώς θα μπορούμε να εναρμονιστούμε με το τώρα;
Κάντε ένα εύκολο πείραμα, γκουγκλάρετε για τον πληρωτέο έρωτα και το θέατρο θα βρείτε τα πάντα. Από άρθρα, βίντεο, τραγούδια... Άρα όταν παντού το βλέπεις αυτό, από το ίδιο σου το σπίτι κιόλας, χωρίς καν να κουνηθείς από τον καναπέ σου, σκέφτεσαι σε τι κοινωνικό περιβάλλον ζω; Όταν η ιδία σου η πόλη σε περιπαίζει, σε χλευάζει ή σου δείχνει ότι: να εγώ μέσα στα σοκάκια μου κρύβω αντιθέσεις; Παραδείγματος χάριν η Τρούμπα του Πειραιά, από μαγαζιά της κολάσεως έγινε must. Όταν η ιδία η πόλη έχει μπουζούκια μαζί με στριπτιτζάδικα σε μια τεραστία λεωφόρο που ονομάζεται Συγγρού εσύ τι έχεις να πεις; Μάλλον τίποτα, ζεις με αυτήν την αντίθεση γιατί σου αρέσει ή σε μάθανε να σου αρέσει. Έμενα μου αρέσουν αυτές οι αντιθέσεις που επικρατούν στην πόλη μας. Εδώ μπορεί να σας βοηθήσει η λεγόμενη ψυχογεωγραφία που μιλεί για τις αντιθέσεις που υπάρχουν σε ένα περιβάλλον και πώς αυτό αλληλεπιδράει στον ψυχικό κόσμο του ατόμου. Αυτή η συζήτηση θα μας πάει στην αποκέντρωση και στην αστικοποίηση. Αλλά ορίστε πως μια συμβολή δυο οδών μπορεί να εμπεριέχει άπειρα θέματα για διάλογο, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά, ψυχολογία και άπειρα θέματα συζήτησης.
Αν κοιτάξετε τριγύρω σας ο κόσμος κρύβει άπειρα θέματα για συζήτηση. Από ένα σκουπίδι που είναι πεταμένο κάτω στον δρόμο (οικολογία), μέχρι ένα ζευγάρι που φιλιέται, ένα παρατημένο αυτοκίνητο που κρύβει μια ιστορία... Όποτε ξεχυθείτε στους δρόμους για να έχετε τροφή για σκέψη.
Αν κοιτάξετε τριγύρω σας ο κόσμος κρύβει άπειρα θέματα για συζήτηση. Από ένα σκουπίδι που είναι πεταμένο κάτω στον δρόμο (οικολογία), μέχρι ένα ζευγάρι που φιλιέται, ένα παρατημένο αυτοκίνητο που κρύβει μια ιστορία... Όποτε ξεχυθείτε στους δρόμους για να έχετε τροφή για σκέψη.
Ο στόχος αυτού του άρθρου ήταν για να πω ότι στη ζωή μια μικρή λεπτομέρεια, όπως αυτή που περιέγραψα για την συμβολή δύο οδών που μου έδωσε την ευκαιρία να μιλήσω για το θέατρο και για τον πληρωμένο έρωτα που ήταν και θα είναι ένα κομμάτι της ζωής μας θέλοντας και μη, αποτελεί τροπή για σκέψη και να σας κάνω να κοιτάτε πράγματα που δεν κοιτάνε οι άλλοι. Επίσης, ήθελα να τονίσω τις αντιθέσεις που κρύβει μια πόλη και κάθε πόλη του κόσμου.
Η τέχνη και η αμαρτία σμίγουν τόσο αρμονικά μέσα στη νύχτα! Με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε, αλλά να το δεχτούμε με έναν περίεργο και μαγικό τρόπο.
Η τέχνη και η αμαρτία σμίγουν τόσο αρμονικά μέσα στη νύχτα! Με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε, αλλά να το δεχτούμε με έναν περίεργο και μαγικό τρόπο.
Χρήστος Κορφοξυλιώτης