Η επιτυχημένη παράσταση σε κείμενο και σκηνοθεσία Άννας Παντζέλη συνεχίζεται για τρίτη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη [Αλκμήνης 8-12, Αθήνα, 2103428650] κάθε Κυριακή στις 18.30.
Στην υπόθεση λέει:
Ένα ψυχολογικό δράμα με τις καθημερινές τριβές αλλά και τις πικρές αλήθειες που κρύβει συνήθως μια συγγενική σχέση. Η μονότονη και συνάμα αστεία ζωή της Μαρίας και της Στέλλας μέσα από την καθημερινότητα τους. Με αφορμή τα γενέθλια του ενοίκου τους, Μάρκου, δύο γυναίκες-αδερφές, που δεν τα κατάφεραν στην ζωή τους, αρχίζουν να ξετυλίγουν το παρελθόν τους και να αλληλοσπαράζονται . Η οικογένεια, τα βιώματα, οι παιδικές κόντρες αλλά και οι ξεχωριστές μα και τόσο ίδιες ζωές τους, γίνονται σκιές που τις καταδιώκουν αλλά και τις λυτρώνουν ταυτόχρονα. Οι δυο αδερφές θα διανύσουν «χιλιόμετρα ζωής» μέσα σε μια νύχτα για να καταλήξουν να σπάσουν ένα απόστημα χρόνων, που πονά και τις δυο το ίδιο. Η Άννα Παντζέλη και η Λίνα Μαρκάκη συνεχίζουν για 3η χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη να ενσαρκώνουν τους ρόλους της Μαρίας και της Στέλλας. Από το πρωτότυπο έργο της Άννας Παντζέλη, οι δυο ερμηνεύτριες δίνουν χρώμα και νόημα στις λέξεις που πλέκονται στα χείλη τους για να θυμίσουν, να πονέσουν αλλά και να ενώσουν... Mε την κίνηση και τoν λόγο τους σχεδιάζουν ζωντανές εικόνες και μεταδίδουν στον θεατή, πληθώρα συναισθημάτων, ενώ δεν λείπει και η σαρκαστική διάθεση.
Συντελούν:
Παίζουν: Άννα Παντζέλη & Λίνα Μαρκάκη
Σκηνικά: Γιάννης Μυρσιώτης
Κοστούμια: Λένα Μηνά
Μουσική: Χρίστος Τσαπάρας
Τραγούδι: Αθηνά Μπαρδάκου Φωτισμοί: Τάκης Μπαρδάκος
Φωτογραφίες: Αντώνης Συμεωνάκης
Δημόσιες Σχέσεις - Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Διάρκεια: 74 λεπτά
Αν θέλετε περισσότερα, διαβάστε τις εντυπώσεις και σημειώσεις συνεργάτιδας του koukidaki από το προηγούμενο έτος ενώ παρακάτω θα δείτε τί είπαν οι δύο πρωταγωνίστριες για το έργο, την παράσταση και το ρόλο τους.
Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία της παράστασης Ο ένοικος;
Άννα Παντζέλη: Είμαι τόσο χαρούμενη που ο Ένοικος συνεχίζεται για τρίτη χρονιά, που πραγματικά δεν έχω σκεφτεί, τι είναι αυτό που κάνει τους θεατές, να βγουν από το σπίτι τους και τη βολή τους, και με ζέστη, με κρύο, βροχή ή αέρα, κι έρχονται να δουν την παράστασή μας. Είναι ένα έργο που το έγραψα με πολλή αγάπη και ένιωσα από τις πρόβες με την Λίνα, πως θα πηγαίναμε καλά. Αλλά μέχρι εκεί. Είναι και οι συντελεστές που είναι όλοι τους και ο καθένας ξεχωριστά κορυφαίοι στην τέχνη τους... Ονειρεύτηκαν και δημιούργησαν μαζί μου, τους ευχαριστώ από καρδιάς. Ήξερα πως ταιριάζουμε και θεατρικά με τη Λίνα, πέρα από την φιλία μας και την εκτίμηση η μια προς την άλλη, αλλά αυτή την αγάπη του κόσμου και να ξεκινάμε τρίτο χρόνο, και μάλιστα μέσα Σεπτεμβρίου... όχι, τέτοια χαρά δεν την περίμενα, όσο κι αν την ονειρευόμουν.
Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής στο τέλος;
Α.Π.: Την αγάπη και τη συγχώρεση. Αυτό που μας λένε στο τέλος: Σήμερα ακούσαμε αυτά που όλοι σκεφτόμαστε και δεν τα λέμε... ή τα λέμε χωρίς να δούμε και το μετά. Απλά τα λέμε για να τα ακούσει ο άλλος, και δεν καθόμαστε να ακούσουμε τι έχει κρυμμένο και η δική του ψυχή, τι φωνάζει η σκέψη πίσω από τις φράσεις.
Σε ποια σημεία ταυτίζεστε με την ηρωίδα που υποδύεστε και σε ποια διαφοροποιήστε; Η ηρωίδα σας είναι ένας τύπος γυναίκας με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί το κοινό;
Α.Π.: Και εγώ σαν Μαρία αλλά νομίζω και η Λίνα σαν Στέλλα, είμαστε σε κόντρα ρόλους γενικά στον Ένοικο... Τώρα στα επιμέρους όλοι μας μπορούμε να βρεθούμε και στις δυο θέσεις, ανάλογα με τι ονειρευτήκαμε για το μέλλον μας, τι κυνηγήσαμε, τι αγαπήσαμε, τι θέλαμε στην τελική να ξοδέψουμε από τον εαυτό μας... Όσο για τους θεατές, ταυτίζονται με το δύο, ειδικά στο θέατρο. Αυτό το δύο, που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους, το εγώ κι εσύ, αυτός κι αυτή, μάνα και κόρη, αδερφός με αδερφή, δυο αδέρφια, δυο φίλοι, ένα ζευγάρι... Δύο άνθρωποι που μοιράζονται την καθημερινότητα τους και μπορούν να πουν μέσα στην αγάπη τους τις πιο σκληρές κουβέντες.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Α.Π.: Πολλά, που γίνονται και βιβλίο, μη σου πω τριλογία ονείρων... Αλλά σχέδια δεν κάνω ποτέ... Κρατάω αυτό που λέει η παροιμία: "Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει".
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να πείτε σε εκείνους που δεν έχουν παρακολουθήσει την παράσταση;
Α.Π.: Να έρθουν και να μας δουν. Ίσως και σε εκείνους κάτι αλλάξει στην αντίληψη τους για τη ζωή και την καθημερινότητά τους η παράστασή μας. Να έρθουν στο Αλκμήνη. Θα μας βρουν κάθε Κυριακή στις 6.30μ.μ. να συνταξιδέψουμε στον Ένοικο.
Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία της παράστασης Ο ένοικος;
Λίνα Μαρκάκη: Πιστεύω ότι οφείλεται στο θέμα το οποίο πραγματεύεται, κοινό για τους περισσότερους από εμάς.
Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής στο τέλος;
Λ.Μ.: Ο θεατής έτσι και αλλιώς κρατάει ό,τι τον αγγίζει περισσότερο. Κάνει αντιπαραβολή με δικές του εμπειρίες και θέματα. Το ότι συζητάει για την παράσταση και μετά το τέλος της εμένα μού αρκεί.
Σε ποια σημεία ταυτίζεστε με την ηρωίδα που υποδύεστε και σε ποια διαφοροποιήστε; Η ηρωίδα σας είναι ένας τύπος γυναίκας με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί το κοινό;
Λ.Μ.: Δε νομίζω ότι υπάρχει ταύτιση δική μου με την ηρωίδα σε κανένα σημείο. Όσον αφορά στην ταύτιση της ηρωίδας με το κοινό, είναι κάτι που δεν μπορώ να ξέρω γιατί έχει να κάνει με τα προσωπικά βιώματα του καθενός.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Λ.Μ.: Δε συνηθίζω να κάνω πολύ μακρινά σχέδια αλλά ούτε και να τα αναφέρω πριν μπουν στο δρόμο προς πραγματοποίηση.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να πείτε σε εκείνους που δεν έχουν παρακολουθήσει την παράσταση;
Λ.Μ.: Η παράσταση πραγματεύεται καίρια θέματα ζωής και καταστάσεων που μπορεί να αποβούν μοιραίες και καθοριστικές για το μέλλον, πράγμα που αφορά στον καθένα.
