Μεσοπέλαγα η διάθεση του, συντρόφευε τις αμέτρητες αλμυρές σταγόνες νερού. Η θάλασσα έμοιαζε ένας αλλόκοτος κόσμος όπου διέφευγε απ΄ την πληκτική μονοτονία της πόλης. Η ξηρά ήταν πολύ μικρή, ώστε να χωρέσει τις τάσεις απόδρασης του λόγω της θερινής ραστώνης.
Καθώς το πλοίο διένυε την ρότα του, εκείνος «φλέρταρε» με τις καυτές αχτίνες του ήλιου ως μια κουκκίδα στον απέραντο υδάτινο χάρτη. Ο προορισμός του ήταν ένα από τα πολυάριθμα μικρά και μεγάλα νησιά του Αιγαίου. Δεν ήταν όμως σίγουρος αν θα παρέμενε εκεί μόνο για μια εβδομάδα όπως είχε αποφασίσει ή αν θα συνέχιζε και σε κάποιο άλλο. Η έλξη στην μνήμη του από παρόμοιες αναμνήσεις το καλοκαίρι ήταν τόσο δυνατή ώστε δεν μπορούσε να αντισταθεί σε μια νέα εμπειρία.
Εξάλλου, δεν ήταν στις προθέσεις του να πράξει με αυτό τον τρόπο γιατί ήθελε να αφεθεί σε ανεξερεύνητες καταστάσεις που είχε την διαίσθηση ότι μπορεί να έμεναν αξέχαστες.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.