Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Δ.Μ.: Πρόκειται περί ποιητικής συλλογής που γράφεται εδώ και... 50 χρόνια!
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Δ.Μ.: Τα νεανικά μου σκιρτήματα, όπως τα ξαναείδα τυπωμένα...
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Δ.Μ.: Ό,τι μπορεί να προσφέρει η ποίηση.
Φοβάστε...
Αγαπάτε...
Ελπίζετε...
Θέλετε...
Δ.Μ.: Στην ηλικία μου (77) το μόνο που θα μπορούσα να φοβάμαι είναι ο θάνατος.. Όμως έχω συμβιβαστεί... και τώρα, αγαπάω αυτό που έχω. Την ζωή που μου έχει δοθεί..
Αν και δεν ελπίζω σε πολλά πράγματα...
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Δ.Μ.: Αυτοί που τους
αρέσει η απλή-κατανοητή γραφή (χαρακτηριστικό όλων των βιβλίων μου).
αρέσει η απλή-κατανοητή γραφή (χαρακτηριστικό όλων των βιβλίων μου).
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δ.Μ.: Νομίζω ότι και μόνο που περιέχει το καταστάλαγμα 50 χρόνων ζωής είναι ένας λόγος να διαβαστεί.
Γιατί δεν πρέπει;
Δ.Μ.: Θα απαντήσω με την απάντηση που θα σας δώσει ένας ψαράς στην ερώτηση αν είναι φρέσκα τα ψάρια που πουλάει: Θα μπορούσα να σας πω ότι δεν πρέπει να διαβαστεί;
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Δ.Μ.: Στον ΙΑΝΟ κυρίως, στο Κέντρο της Αθήνας.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Δ.Μ.: Μα στο βιβλίο μου!
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Δ.Μ.: Το μπλε της θάλασσας.
Ποια μουσική;
Δ.Μ.: Του Βιβάλντι.
Ποιο άρωμα;
Δ.Μ.: Της Αγγελικούλας.
Ποιο συναίσθημα;
Δ.Μ.: Η νοσταλγία.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Δ.Μ.: Ένα καλά κρυμμένο μυστικό.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Δ.Μ.: Αναγνώστης.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Δ.Μ.: Τους μεγάλους ποιητές μας.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Δ.Μ.: Αναφερόμενος στα πεζά μου με έχουν επηρεάσει ο Καραγάτσης και ο Σαμαράκης. Και επειδή εδώ μιλάμε για μανιέρα γραφής θα έλεγα όλα τα βιβλία τους.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Δ.Μ.: Για όσους ήρωες είναι βιωματικοί δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο σχετικά με τις ιστορίες τους, παρά μόνο να τους εξωραΐσω λογοτεχνικά. Για τους άλλους αφήνω την φαντασία μου να δημιουργήσει τους τύπους και την ιστορία τους.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Δ.Μ.: Και τα δύο. Το ένα στοιχείο συμπληρώνει το άλλο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Δ.Μ.: Πρώτα πρώτα η καλή διαχείριση εκ μέρους του εκδότη (Μάρκετινγκ-Διαφήμιση)... Και μετά –αν αρέσει– η διάδοσή του από τους ευχαριστημένους αναγνώστες.
Τι την αποτυχία;
Δ.Μ.: Τα αρνητικά της προηγούμενης ερώτησης.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Δ.Μ.: Διαβάζονται πια τόσο λίγο τα βιβλία, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για εθισμό.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Δ.Μ.: «Μια ζωή δια πυρός και σιδήρου».
Η ποιητική συλλογή του Δημήτρη Μπούκουρα, Ασύμμετρα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.
Ας ήταν να γυρίζαμε πίσω...
Σε κείνα τα χρόνια των πρώτων ονείρων...
Υποζύγια έχουμε γίνει τώρα..
Μέσα στην τύρβη της ζωής...
Μέσα την ακινησία του τίποτα..
Ένοχοι μέσα στην σιωπή μας
Τώρα πια που το σήμερα μας διώχνει...
Ριγμένοι μέσα στο καλάθι των αχρήστων
Από την αρχή πια δεν γίνεται να ξεκινήσουμε...[1]
🍃
[1] Ο Δημήτρης Μπούκουρας συμπληρώνει την ακροστιχίδα του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
