Παράνοια
Ανατριχίλα
Υστερία
Λαβύρινθος
Όλεθρος
Σασπένς
Ζόφος
Ησυχαστήριο
Τρόμος
Αγωνία
Συντριβή[1]
Τι σας ώθησε να γράψετε το βιβλίο αυτό;
Θ.Τ.: Η μεγάλη μου αγάπη για τα βιβλία μυστηρίου και, ειδικότερα, για τα λεγόμενα «ψυχολογικά θρίλερ». Ομολογώ πως χρόνια τώρα είμαι εθισμένη στο, κατά την άποψή μου, άκρως καθηλωτικό αυτό είδος. Τα βιβλία αυτά (αλλά και οι ταινίες) συνδυάζουν το μυστήριο, την επιβλητική ατμόσφαιρα, την αγωνία και το σασπένς με τη συνήθως άστατη και προβληματική ψυχολογική κατάσταση των χαρακτήρων τους. Η συνύπαρξη αυτών των στοιχείων διεγείρει όχι μόνο το έντονο συναίσθημα αλλά ταυτόχρονα ενεργοποιεί τα «μικρά φαιά κύτταρα» όπως χαριτωμένα αποκαλούσε τον εγκέφαλο ο πασίγνωστος και ιδιόρρυθμος ντετέκτιβ, Ηρακλής Πουαρό, της Αγκάθα Κρίστι. Η απαιτούμενη ενεργή συμμετοχή του εγκεφάλου στη διαδικασία της ανάγνωσης ενός βιβλίου είναι κάτι που με συναρπάζει και με προκαλεί… και αγαπώ πολύ τις προκλήσεις, γι’ αυτό και αποφάσισα να δοκιμαστώ στο δύσκολο αυτό είδος.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Θ.Τ.: Αινιγματικό.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Θ.Τ.: Να έχει τα μάτια και τα αυτιά του ανοιχτά για να λύσει τον γρίφο της υπόθεσης.
Αν το βιβλίο σας ήταν, γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Θ.Τ.: Στη σκοτεινή και αθέατη πλευρά της ανθρώπινης ψυχής. Πόσες μέρες, δεν ξέρω. Μάλλον, ένα τέτοιο ταξίδι δεν έχει επιστροφή.
Κλείστε τι μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Θ.Τ.: Όλα ξεκίνησαν από ένα λάθος -ένα μικρό λάθος με μεγάλες όμως συνέπειες. Λένε πως τους ανθρώπους τους καταλαβαίνεις από τις λεπτομέρειες -πως αυτές κάνουν την ειδοποιό διαφορά. Το ίδιο πιστεύω πως ισχύει και για τη ζωή του καθενός μας. Πολλά από όσα μας συμβαίνουν κρίνονται από μικρές ασήμαντες λεπτομέρειες, από ανούσιες τυχαίες επιλογές που καλούμαστε καθημερινά να κάνουμε -τις περισσότερες φορές εντελώς ασυναίσθητα. Φεριπείν: το βαγόνι που διάλεξες να μπεις στο μετρό και ήταν μέσα ο ψυχοπαθής δολοφόνος, το συρτάρι που άνοιξες τυχαία και βρήκες τα δαντελένια εσώρουχα του γιου σου, τη δεξιά πόρτα που άνοιξες και έπιασες τη γυναίκα σου στο κρεβάτι με τον κουμπάρο σου. Λάθος βαγόνι, λάθος συρτάρι, λάθος πόρτα -μικρά λάθη με μεγάλες συνέπειες.
Το μυθιστόρημα της Θεοδώρας Τζόκα, Ο παράξενος χειμώνας του Παύλου Ζήτα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
Το οπισθόφυλλο λέει:
Ο Παύλος Ζήτας απομονώνεται σ’ ένα καταφύγιο συγγραφέων για να γράψει το επόμενο βιβλίο του. Εκεί γνωρίζεται με τη συγγραφέα μυστηρίου Λήδα Βρανά. Όταν στα χέρια του πέφτει το τελευταίο βιβλίο της διάσημης συγγραφέα, Φόνος στο Καταφύγιο, ο Παύλος εισέρχεται σ’ έναν εφιαλτικό κόσμο όπου η πραγματικότητα συγχέεται με τη φαντασία, η αλήθεια με το ψέμα και η λογική με την παράνοια. Το βιβλίο ξεκινάει με τον φόνο μιας συγγραφέα μυστηρίου, της Κορίνας Καρέλλη, η περιγραφή της οποίας ταιριάζει απόλυτα στη Λήδα Βρανά. Όταν βλέπει τα γεγονότα του βιβλίου να ξεδιπλώνονται μπροστά στα έντρομα μάτια του, πιστεύει πως κάποιος σχεδιάζει να σκοτώσει τη Λήδα Βρανά. Την ίδια άποψη έχει και ο πρώην ντετέκτιβ Σωτήρης Γκλάβας. Μαζί προσπαθούν να βρουν τον επίδοξο δολοφόνο, αλλά οι εξελίξεις τους προλαβαίνουν. Η Βρανά εξαφανίζεται, το πτώμα της δεν βρίσκεται ποτέ, και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο.
Μήνες αργότερα, ο Παύλος βλέπει μια γυναίκα φτυστή η Λήδα Βρανά… και ο αληθινός εφιάλτης ξεκινάει.
Η Θεοδώρα Τζόκα λέει:
Γεννήθηκα στην Ελλάδα αλλά μεγάλωσα στη Βοστόνη των ΗΠΑ. Σπούδασα Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ. Εργάστηκα για πολλά χρόνια ως καθηγήτρια Αγγλικών στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ασχολήθηκα εκτεταμένα με επιστημονικές μεταφράσεις, κυρίως στον χώρο της Παιδικής Λογοτεχνίας. Άρθρα, ποιήματα και διηγήματά μου έχουν δημοσιευτεί σε πολλά Free Press έντυπα και λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας καθώς και στο διαδίκτυο. Το πρώτο μου μυθιστόρημα Το Παρελθόν Φυγείν Αδύνατον κυκλοφόρησε το 2013 από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Ακολούθησε Το Βιβλίο της Ευδοκίας από τις εκδόσεις Λιβάνη το 2015 και Η Δύναμη της Στιγμής, επίσης από τις εκδόσεις Λιβάνη, το 2016. Ο Παράξενος Χειμώνας του Παύλου Ζήτα από τις εκδόσεις Ωκεανίδα είναι το τέταρτο βιβλίο μου.
[1] Η Θεοδώρα Τζόκα συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
