Φίλες και φίλοι,
Μετά τις γιορτινές ημέρες του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς, επιστρέφω στις αναρτήσεις της στήλης μας, με τη συνέχεια της ιστορίας της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς, το Μουσείο της Αλεξάνδρειας βρισκόταν στο Βρουχείον και αποτελούσε τμήμα του βασιλικού παλατιού. Η ίδρυσή του αποδίδεται στον Πτολεμαίο Α΄ που φέρεται να ακολούθησε τις οδηγίες του εξόριστου Δημητρίου του Φαληρέως, του γνωστού Αθηναίου πολιτικού και φιλοσόφου. Η επέκταση, ωστόσο, και ο εμπλουτισμός του οφείλονται στον Πτολεμαίο Β΄ τον Φιλάδελφο. Το μουσείο διέθετε πολλές αίθουσες: αστεροσκοπείο και εργαστήρια, αίθουσες διδασκαλίας Τεχνών και Γραμμάτων, βοτανικό και ζωολογικό κήπο, συλλογές, ξενώνες, καθώς και μια απέραντη δενδροφυτευμένη έκταση για να διαλογίζονται οι ενδιαφερόμενοι επιστήμονες, κάνοντας τον περίπατό τους.
Ανάμεσα στους φιλοξενούμενους ήταν ο Ευκλείδης, ο Αρχιμήδης, ο Απολλώνιος (γεωμετρία, φυσική και μηχανική), ο Αρίσταρχος, ο Ίππαρχος (αστρονομία), ο Ηρόφιλος και ο Ερασίστρατος (ιατρική).
Η τελευταία φάση του Νεωπλατωνισμού στην Αλεξάνδρεια, γνωστή ως Αλεξανδρινή Φιλοσοφική Σχολή, ανέδειξε σημαντικούς επιστήμονες όπως η Υπατία, ο Συνέσιος, ο Ιεροκλής, ο Ερμείας και ο Ολυμπιόδωρος. Με την αυξανόμενη όχληση των χριστιανών, όμως, οι ιδεολογικές συγκρούσεις έγιναν βίαιες και η Σχολή τελικά έκλεισε μετά τον θάνατο του Ολυμπιόδωρου (570μ.Χ.)
Το τμήμα του Μουσείου με τη μεγαλύτερη σπουδαιότητα υπήρξε η φημισμένη σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο Βιβλιοθήκη. Όταν πέθανε ο Πτολεμαίος Α΄ η βιβλιοθήκη αριθμούσε 200.000 τόμους. Τον 2ο π.Χ. αιώνα έφθασαν τους 700.000. Ο θησαυρός δημιουργήθηκε από τον βασικό πυρήνα των παπύρων που βρέθηκαν στους αιγυπτιακούς ναούς, για να συμπεριλάβει στη συνέχεια τα περισσότερα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, καθώς και έργα από όλον τον κόσμο.
Με την Βιβλιοθήκη συνδέεται και η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, η σπουδαιότερη από τις πρώτες μεταφράσεις της Παλαιάς Διαθήκης, στην ουσία η πρώτη γραπτή μετάφραση από την εβραϊκή στην κοινή ελληνιστική, που ολοκληρώθηκε στα χρόνια του Πτολεμαίου Φιλάδελφου.
Η καταστροφή της ξεκίνησε μάλλον το 48 π.Χ., όταν ο στόλος του Ιουλίου Καίσαρα πυρπολήθηκε στο λιμάνι και η πυρκαγιά επεκτάθηκε στη στεριά.
Άλλα γεγονότα, όπως η επί μέρους καταστροφή της Αλεξάνδρειας από τον Καρακάλλα και τον Αυρηλιανό τον 3ο μ.Χ. αιώνα, οι μεγάλες καταστροφές από μέρους των χριστιανών τον 5ο μ.Χ. αιώνα και τέλος η αραβική κατάκτηση, αφάνισαν τελικά την Βιβλιοθήκη, σκοτεινιάζοντας τον κόσμο του πνεύματος.
