Μ.Γ.: Ένα καιρό λαγοκοιμήθηκα μπροστά στην TV. Σ’ ένα παράξενο όνειρο είδα το φεγγάρι να βυθίζεται στο πέλαγος! Ξύπνησα αλαφιασμένος και –άθελά μου– το βλέμμα μου στυλώθηκε στην τηλεόραση. Κάτι ανασυρόταν από τη θάλασσα. Το φεγγάρι! σκέφτηκα αυθόρμητα. Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου και ξανακοίταξα την οθόνη. Όμως στη θέση της Σελήνης αντίκρισα ν’ ανελκύεται ένα πνιγμένο αγγελούδι από το ναυάγιο των μεταναστών…
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Γ.: Παντού! Σε πλοία, σε καφέ, στο γραφείο, σε τραίνα, στην αμμουδιά, στο σπίτι, στα όνειρά μου…
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Γ.: Πέντε χρόνια. Ανάμεσα στα 3 μυθιστορήματά μου έγραφα και τα διηγήματα που έχετε στα χέρια σας σε τούτο το βιβλίο.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Γ.: Δεκατέσσερα βαγόνια σε μια αμαξοστοιχία μαγικού ρεαλισμού.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Γ.: Το τραίνο των διηγημάτων ταξιδεύει σε μυστηριακά τοπία, διατρέχοντας πότε σήραγγες νουάρ και άλλοτε αινιγματικές γέφυρες. Σε κάθε σταθμό η έκπληξη παραφυλάει σαν λάγνα γυναίκα, οδηγώντας τον αναγνώστη στα άδυτα ενός απρόσμενου τέλους!
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Γ.: Την ελευθερία του άλλοτε να πετάει στη Γη, ύστερα να κολυμπά στον ουρανό και έπειτα να περπατά στη θάλασσα…
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Γ.: Ο Αναγνώστης!
Γιατί όπως είπε ο Πλάτων «Λόγου μέτρον εστίν ούχ ο λέγων, άλλ’ ο ακούων».
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Γ.: Εκτός από τα επτά βραβευμένα του διηγήματα σε ισάριθμους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, επιπλέον επτά διηγήματα που –πλάκα έχει– να σας αρέσουν περισσότερο…
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας; Φοβάστε... Αγαπάτε... Ελπίζετε... Θέλετε...
Μ.Γ.: Είμαι άνθρωπος, όλα μαζί…
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Γ.: Ίσως δακρύσετε με πληγές της πατρίδας μας αλλά και με δράματα των ανθρώπων όπου γης.
Δεν αποκλείεται να παραδοθείτε στα ηδονικά βέλη του έρωτα και να ψυχορραγήσετε με την παράνοια της μοναξιάς.
Μπορεί να παλέψετε με το φάντασμα του φασισμού και του μιλιταρισμού.
Αναμφίβολα θα περιδινηθείτε ανάμεσα στην επιστήμη και τη μεταφυσική.
Μάλλον θα ιδρώσετε καλπάζοντας ξέφρενα με τον πανδαμάτορα χρόνο και συνομιλώντας ίσως με τον Θεό…
Γιατί δεν πρέπει;
Μ.Γ.: Αν αρχίσετε να το διαβάζετε βράδυ κινδυνεύετε να σας ξενυχτήσει ολάκερη τη νύχτα…
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Γ.: Στα βιβλιοπωλεία και εναλλακτικά στις εκδόσεις «Ιωλκός».
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Γ.: Στην λογοτεχνική μου ιστοσελίδα του facebook «Γριβέα–Λόγος».
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Γ.: Η κιτρινωπή ώχρα του φεγγαριού, πάνω στο μαύρο φόντο του νυχτερινού ουρανού. Πετυχημένο εξώφυλλο, χα, χα…
Ποια μουσική;
Μ.Γ.: Το τραγούδι του Παύλου Φύσσα «Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ» στο διήγημα «Μαύρη νυχτερίδα» και η σύνθεση του Μελέτη Ρεντούμη «Dancing in the forest» στο διήγημα «Νίκελ». Για τα υπόλοιπα διηγήματα αφήνω τις μουσικές επιλογές στα ώτα της δικής σας φαντασίας…
Ποιο άρωμα;
Μ.Γ.: Του λάστιχου που, μετά τη φρενήρη κούρσα στη λεωφόρο της φαντασίας, φρενάρει απότομα πάνω στη τραχιά άσφαλτο της πραγματικότητας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Γ.: Υπνοβασία.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Γ.: Όλες οι ιστορίες του βιβλίου δημιουργήθηκαν από εμένα και μόνο. Η λογοτεχνία όμως, όπως η κοινωνία –η ζωή– το σύμπαν, δεν είναι παρά ένα άπειρης πυκνότητας και πολυπλοκότητας δίχτυ αλληλεπιδράσεων. Με αυτή την έννοια λοιπόν θα σας αναφέρω ενδεικτικά λίγους συγγραφείς (όχι εν ζωή για ευνόητους λόγους) τους οποίους αγαπώ: Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, Μ. Καραγάτσης, Όσκαρ Γουάιλντ, Γιασουνάρι Καουαμπάτα, Νικολάι Γκογκόλ, Φράντς Κάφκα και πολλοί άλλοι.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Γ.: Και φαντασία και εμπειρία και γνώση και έμπνευση ή και τίποτε απ’ όλα αυτά…
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Γ.: Αν έστω και σε έναν αναγνώστη χαρίσει ένα παραπάνω: δάκρυ στα μάτια του ή χαμόγελο στα χείλη του!
Τι την αποτυχία;
Μ.Γ.: Αν σε κανέναν αναγνώστη δεν δώσει ένα παραπάνω χτύπο στην καρδιά του ή χρώμα στη φαντασία του...
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Γ.: Ίσως. Αλλά οι Έλληνες ως επί το πλείστον δεν πάσχουμε από βιβλιοφαγία αλλά από βιβλιοασιτία…
Η συλλογή διηγημάτων του Μιχάλη Γριβέα, Ανελκύστε τη σελήνη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
