Στην υπόθεση... γνωρίζουμε τον Ιάσονα, έναν ατυχήσαντα εργένη που καταστρώνει ένα σχέδιο εύρεσης νέας συντρόφου παρακινούμενος από την αβάσταχτη μοναξιά του. Για να επιτύχει τον στόχο του ενημερώνεται καθημερινά για τις αγγελίες θανάτων ή για τα μνημόσυνα και τρέχει στα κοιμητήρια και τις εκκλησιές να γνωριστεί με τις χήρες. Έχει και μια θεωρία σχετικά με τη μέθοδό του· θέλει να «πετύχει» μια από αυτές στον τόπο «παραγωγής» και πριν του την αρπάξει κάποιος άλλος. Επίσης πιστεύει ότι μια τέτοια, φρέσκια χήρα, είναι η καλύτερη περίπτωση μιας εν δυνάμει συντρόφου ενώ απορρίπτει όλες τις ελεύθερες μεγαλοκοπέλες και τις χωρισμένες. Η επιχειρηματολογία του αναλύεται διεξοδικά στο βιβλίο.
Στις πένθιμες αυτές αποστολές τού προκύπτουν πολλά ευτράπελα όπως καταλαβαίνετε: παρεξηγήσεις, περιπέτειες, επεισόδια, παγίδες... που αν τα συνυπολογίζουμε με τις αποκαλύψεις που μας επιφυλάσσει η συγγραφέας, τα μυστικά, τις ανατροπές και τις εκπλήξεις, και τα δούμε υπό το πρίσμα του ευθυμογραφήματος που χαρακτηρίζει όλο το βιβλίο, έχουμε ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που θα κερδίσει κάθε φιλαναγνώστη.
Το μυθιστόρημα είναι βαθιά ανθρώπινο θίγοντας σοβαρά θέματα που απασχολούν διαχρονικά τον άνθρωπο. Διαθέτει εκφραστικότητα παλαιάς κοπής: φέρει ομορφιά και αξιοπρέπεια, ψυχαγωγεί με την κυριολεκτική σημασία της λέξης (αγωγή της ψυχής) και εντέλει προσφέρει διασκέδαση. Ένας όμορφος, ιδανικός τρόπος να απολαύσει κανείς το βιβλίο του χωρίς εκπτώσεις.
Οι ήρωες είναι οικεία πρόσωπα· εύκολα αναγνωρίζονται τριγύρω μας. Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου γράφει για τους πολίτες της χώρας της, της πόλης της, της σύγχρονης Αθήνας που τόσο έντονα κυριαρχεί στις σελίδες! Την βλέπεις την Αθήνα μέσα, την βιώνεις όπως είναι σήμερα.
Οπωσδήποτε θα σας κερδίσουν οι παρομοιώσεις της, όπως τότε που γράφει ότι οι διαθέσιμοι άντρες είναι όπως οι θέσεις πάρκινγκ στο κέντρο της Αθήνας και θα χαμογελάσετε με τον κεντρικό χαρακτήρα διαβάζοντας φράσεις όπως: μέρες στο μυαλό του τριγύριζε η σκέψη να βρει τη χήρα που έστω λίγο θα βλεπόταν... ή με τις μεθόδους και τα σκαρώματά του· μάλιστα, θα τον απολαύσετε να βελτιώνει την τεχνική του αφού καταγράφει νοερά τα λάθη του και οδεύει στην τελειοποίηση. Θα συμπαθήσετε όλα τα πρόσωπα, ακόμα κι αυτά που δε χαρακτηρίζονται για τις καλές τους προθέσεις, τους κακούς ήρωες όπως λέμε.
Θα συναντήσετε μια γλυκύτητα ακόμα και στον θάνατο ή την απάτη και πολλά μηνύματα που εμβόλιμα διαφαίνονται ανάμεσα στις γραμμές. Υπογράμμισα αυθόρμητα ένα τέτοιο μήνυμα· ένα από αυτά που εντυπώνονται στο μυαλό ενώ λειτουργούν ως αξιώματα, δηλαδή δεν επιδέχονται αμφισβήτησης: Οι πόνοι όταν ενώνονται, μειώνονται! Θα συναντήσετε και νέες λέξεις που υπέροχα δομεί η συγγραφέας όπως το τρίπτωμα ή το υπερπεραντικό· τις σημασίες των οποίων δε θα προδώσω σε αυτήν την παρουσίαση. Εξάλλου, ακολουθώ πάντα τον δικό μου όρο όταν γράφω για ένα βιβλίο σύμφωνα με τον οποίο η ομορφιά της φιλαναγνωσίας μεγιστοποιείται όταν ανακαλύπτει κανείς μόνος του τα «διαμάντια» που κρύβονται εκεί. Θα συναντήσετε μια έξυπνη δομή με αυτονομημένα κεφάλαια που προχωρούν σταδιακά την ιστόρηση και συλλογισμούς που θα κρατήσετε. Σε κάποιο σημείο θα ρωτήσει: Ξέρετε τι κοινό συνδέει εμάς τους ανθρώπους με τα φίδια; και θα απαντήσει σοφά: Το δηλητήριο που κρύβουμε στο στόμα μας! Τα φίδια το έχουν στα δόντια τους, εμείς στη γλώσσα. Θα συναντήσετε ακόμα και ερωτική σκηνή! Απολαυστικότατη και αυτή όπως το σύνολο.
Η συγγραφέας μιλάει για ζωή. Για συντροφικότητα, για αγάπη. Διακρίνει τα ελαττώματα του ανθρώπου και τα προβάλλει, όχι όμως για να υποδείξει στον αναγνώστη αυτό που ήδη ξέρει, ούτε για να μειώσει το άτομο ή να γίνει προσβλητική απέναντί του... μα να το «αγκαλιάσει» μητρικά, θα λέγαμε, προκειμένου να διορθωθεί, ή να βελτιωθεί, ή να προστατευθεί... αλλά στο τέλος τέλος να του μείνει και το αξίωμα ότι συμβόλαιο κανείς δεν υπογράφει με τη ζωή, ότι δηλαδή η ζωή έχει τον τρόπο της πέρα από τις δράσεις μας και κόντρα στα δικά μας σχέδια.
Αν ήταν χορός, θα ήταν ισπανική καντάδα ή φλαμένγκο: κάτι φτιαγμένο για διασκέδαση, μα να κουβαλά πόνο. Αν ήταν ταινία θα ήταν του Γούντι Άλεν: έξυπνο πνεύμα και ιδέες που όμως οδηγούν τον ήρωα σε γκάφες, περιπέτειες και μπλεξίματα και αν ήταν φαγητό θα ήταν γλυκό του κουταλιού: γλυκό, ξινό και πικρό μαζί, κλασικό και παραδοσιακό μα που καλύπτει όλα τα γούστα.
Το μυθιστόρημα της Μαριέλλης Σφακιανάκη-Μανωλίδου, Το κυνήγι της χήρας, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ελκυστής για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα και γράφτηκε για την πρώτη κεντρική παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα.
Περισσότερα:
Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου και Το κυνήγι της χήρας
Αμυγδαλιά νύφη
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ελκυστής για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα και γράφτηκε για την πρώτη κεντρική παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα.
Περισσότερα:
Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου και Το κυνήγι της χήρας
Αμυγδαλιά νύφη
