Μ.Τ.: Κάποια γεγονότα και κάποια σημάδια άρχισαν να μπερδεύονται μεταξύ τους, ή να ανασύρονται.
Άρχισαν όλα να μοιάζουν…
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Τ.: Σύμβουλος.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Τ.: Να ακολουθήσει τα βήματα ανάγνωσης και να μην αρκεστεί στη μία.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Τ.: Σε όλες τις χώρες. Από δύο μέρες στην καθεμία χωρίς φαγητό. Θα τρώγαμε για να ταξιδέψουμε στην επόμενη χώρα.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Μ.Τ.:
«Άσε το μέλλον στη μοίρα του,
• Δεν μας ανήκει…»
Τώρα,
Ότι
Βλέπετε
Λέξεις
Ενώ
Μιλούν
Μόνο
Αριθμοί!
Τρεχάτε
Όσο
Υπάρχει
Χρώμα
Ακόμα.
Ό,τι
Ύστατο
Σώσουμε.[1]
Το βιβλίο αποτελεί εγχειρίδιο για όποιον επιθυμεί να γνωρίζει την πορεία του συνόλου, έπειτα απο προσεκτική ανάγνωση, καθώς βασίζεται σε συμβολισμούς. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρισταρέτη.
Η Μαγδαληνή Τσακάλωφ γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε κλασσική μουσική και τραγούδι κι εμφανίστηκε πρώτη φορά ως παιδί-θαύμα στα 4 της χρόνια στην εκπομπή Bravissimo. Έχει εργασθεί ως μοντέλο κι ασχολείται με τις επιχειρήσεις. Είναι ερμηνεύτρια, συνθέτης και στιχουργός. Ως συνθέτης έχει συνεργαστεί με το γνωστό ποιητή και στιχουργό Δημήτρη Ιατρόπουλο και με τον τραγουδιστή Χρήστο Δενδρινό. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές, "Νέοι Δρόμοι" (2014), " Επί προσωπικού" (2017) και "Το βλέμμα του Χάους" (2018).
[1] Η Μαγδαληνή Τσακάλωφ συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
[1] Η Μαγδαληνή Τσακάλωφ συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.