Φ.Κ.: Οι αποκρυφιστικές δοξασίες είναι ένα προσφιλές πεδίο με πολύ ενδιαφέρουσα και ποικίλη θεματική, τόσο για τους συγγραφείς της Λογοτεχνίας του Φανταστικού όσο και για τους συγγραφείς αστυνομικού μυθιστορήματος. Εκτός από το ερέθισμα αυτής της ιδιαίτερης θεματολογίας, η οποία έχει κεντρίσει τη φαντασία αρκετών ξένων συγγραφέων, κυρίως στην αγγλοσαξονική μυθιστοριογραφία -σας θυμίζω τον Κώδικα Da Vinci- μια πρόκληση για μένα, που με ξεσήκωσε όσο και το ίδιο το θέμα, ήταν η δημιουργία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος στο οποίο θα υπήρχε το φανταστικό στοιχείο, ένα θρίλερ συνωμοσίας με δόσεις μεταφυσικής, αγωνίας και τρόμου σε κάποια σημεία. Πέρα λοιπόν από τα σημεία που αναφέρετε στην ερώτηση σας, στο βιβλίο ο αναγνώστης θα διαβάσει για μυστικές αδελφότητες, επικίνδυνες σύγχρονες σέχτες παγκόσμιας εμβέλειας, απόκρυφες θεωρίες του πρώιμου χριστιανισμού, σπάνια βιβλία και χειρόγραφα, χαμένα κειμήλια με το συμβολισμό που εκφράζουν και τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους, κώδικες, κρύπτες, ειδικές τελετουργίες και αποκαλύψεις. Είναι ένα βιβλίο που, από ό,τι μου έχουν πει μέχρι τώρα, ταξιδεύει τον αναγνώστη σε έναν μυστηριακό, περιπετειώδη και επικίνδυνο κάποιες φορές κόσμο τον οποίο συνθέτουν τα παραπάνω στοιχεία.
Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;
Φ.Κ.: Μυστήριο: αφού ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Οδυσσέας Ντεσάντ, αναλαμβάνει σε πρώτη φάση να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης της αρχαιολόγου Ειρήνης Παλαιολόγου και στη συνέχεια το μυστήριο του Σπαθιού και Ρόδου, την ανακάλυψη και αποκωδικοποίηση των στοιχείων που θα τον οδηγήσουν βαθμηδόν στη λύση αυτού του αρχαίου και απόκρυφου μυστηρίου.
Περιπέτεια: αφού όλη η μυθοπλασία κυλάει πάνω σε αυτόν τον άξονα ο οποίος περιέχει δράση, αναζήτηση, έρευνα, αινίγματα, ταξίδια, κακοτοπιές, κινδύνους, συγκρούσεις, ανατροπές και διασώσεις προσώπων την τελευταία στιγμή.
Έρωτας: αφού οι ήρωες που γίνονται ζευγάρια ζουν παθιασμένα και έντονα τις σχέσεις τους. Από αυτά ξεχωρίζω στη σύγχρονη εποχή τον έρωτα του Οδυσσέα Ντεσάντ με την Ελεάνα Παλαιολόγου. Αξιοσημείωτοι είναι και οι έρωτες της Ειρήνης και του Έηνταν, της Φρανσίσκα και του Ανχέλ και στον Μεσαίωνα του Αβέρκιου και της Κιάρα και μετά του Αβέρκιου και της Μπιάνκα. Κοινό στοιχείο όλων τους είναι το αυθεντικό πάθος.
Ξεχωρίζετε κάποιον χαρακτήρα; Ποιος είναι αυτός και γιατί;
Φ.Κ.: Τη συμπάθειά μου σε έναν από τους χαρακτήρες του βιβλίου την προδίδει ο τίτλος. Ο Οδυσσέας Ντεσάντ, ο ιδιωτικός ερευνητής που θα λύσει το κρυμμένο μυστήριο του Σπαθιού και του Ρόδου είναι αυτός ο χαρακτήρας. Είναι ένας σύνθετος χαρακτήρας, αντισυμβατικός και ασυνήθιστος, μεθοδικός, παρατηρητικός, ευφυέστατος, γνώστης απόκρυφων θεωριών, ειδικός στο θέμα με το οποίο καλείται να ασχοληθεί, ριψοκίνδυνος, πιστός μέχρι τέλους στο σκοπό και στις αρχές του, παραδίδεται ολοκληρωτικά στον έρωτα του για την Ελεάνα χωρίς φόβο για τις συνέπειες προκειμένου να τον ζήσουν από κοινού πέρα από τα όρια. Είναι γοητευτικός και ερωτεύσιμος, με τον ιδιαίτερο τρόπο του και τελικά παρασύρει την Ελέανα σε ένα ερωτικό παιχνίδι ως εκεί που αντέχουν σώμα, νους και αισθήσεις. Η αφιέρωση του και το δόσιμο του με ψυχή και σώμα στον έρωτα του, στη γυναίκα με την οποία δηλώνει ερωτευμένος από τις πρώτες κιόλας σελίδες, είναι που τον κάνει τόσο ξεχωριστό και αξιαγάπητο, πέρα από τα άλλα στοιχεία που έχει ως ο κλασικός ήρωας δράσης ενός αστυνομικού μυθιστορήματος, ο κλασικός τύπος του ιδιωτικού ερευνητή.
Οδυσσέας (ο κεντρικός ήρωας, ιδιωτικός ερευνητής και ο κλασικός ήρωας δράσης)
Ντεσάντ (το επώνυμο της Γαλλίδας μητέρας του Οδυσσέα η οποία τον μεγάλωσε μόνη της)
Η (το τελευταίο γραμμα του ονόματος της αδερφής της Ελεάνας)
Ερωμένη (κάθε σημαντική γυναίκα μέλος της Εκκλησίας των Παρακλήτων)
(Ο Οδυσσέας το ήθελε πολύ να γίνει η Ελεάνα δική του.)
Σπαθιού (φτιάχτηκε να κρύβει μέσα του ιερά κειμήλια που συντέλεσαν στο σταυρικό θάνατο του Χριστού -στη γενική)
(Οι Παράκλητοι αλλά και άλλοι διεκδίκησαν την συνέχεια του θείου αίματος)
(Όταν μπήκε στον πύργο του Κράους, ήταν στοίχημα προσωπικό του Οδυσσέα να βγει ζωντανός)
Ρόδου (Μυστικός συμβολισμός για την Μαρία Μαγδαληνή -στη γενική)[1]
Το μυθιστόρημα του Φώτη Κατσιμπούρη, «Οδυσσέας Ντεσάντ, Η Ερωμένη του Σπαθιού και του Ρόδου», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αέναον.
Στην περίληψη λέει:
Όταν ο ιδιωτικός ερευνητής Οδυσσέας Ντεσάντ και η πολύ γοητευτική επιχειρηματίας Ελεάνα Παλαιολόγου συναντώνται σε ένα μπαρ, κανείς από τους δυο δεν υποψιάζεται τη θυελλώδη συνέχεια της γνωριμίας τους. Η Ελεάνα μέσα από ένα παιχνίδι ερωτικής πρόκλησης, θα κινήσει το ενδιαφέρον του Οδυσσέα και τελικά θα του ζητήσει να βρει τη μεγαλύτερη αδερφή της την Ειρήνη, η οποία αγνοείται κάπου στην έρημο του Ισραήλ.
Η Ειρήνη, μια αντισυμβατική αρχαιολόγος, αναζητά στην Ιερουσαλήμ την αλήθεια μιας απόκρυφης παλαιοχριστιανικής δοξασίας και τα ίχνη μιας άγνωστης μεσαιωνικής αδελφότητας. Χωρίς να το ξέρει έχει μπει στο στόχαστρο μιας μυστικής εταιρείας που θεωρεί πως κατέχει το στοιχείο του Ρόδου, την ένσαρκη συνέχεια του θείου αίματος...
Η εμπλοκή του Οδυσσέα στην έρευνα της Ειρήνης θα αποκαλύψει φοβερά μυστικά και για το δικό του οικογενειακό παρελθόν.
Ένα απρόβλεπτο και επικίνδυνο ταξίδι σε παρόν και παρελθόν, στο έτος 33μ.Χ. και στον Μεσαίωνα, μέσα από τα πάθη και τους έρωτες των ηρώων, καθώς και τις απόκρυφες θεωρήσεις του χριστιανισμού με έπαθλο τη γνώση για την αλήθεια ή το ψέμα της πίστης, την επικύρωση ή την κατάρρευση των ιερών προτύπων. Ένα θρίλερ με αστυνομική ροή και μυστήριο αλλά και ευδιάκριτο, όπως πάντα, το φανταστικό στοιχείο.
Περισσότερα από/για τον Φώτη Κατσιμπούρη:
Μαργώ. Φως και Φωτιά
[1] Ο Φώτης Κατσιμπούρης συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
Σημειώστε: Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί με δύο εξώφυλλα.
[1] Ο Φώτης Κατσιμπούρης συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
Σημειώστε: Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί με δύο εξώφυλλα.
