Α.Ι.: Το βιβλίο αυτό είναι το αποτέλεσμα της νίκης μου πάνω στους φόβους που κουβαλούσα τόσα χρόνια και δεν με άφηναν να ζήσω. Πάλεψα μαζί τους, συνεχίζω να τους βρίσκω μπροστά μου, αλλά όχι μέσα μου πλέον. Η συγγραφή ξεκίνησε αυθόρμητα τον Αύγουστο του 2018, όταν πλέον μέσα μου επήλθε η πολυπόθητη γαλήνη. Είχα πάψει να φοβάμαι, να νοιώθω, να σκέφτομαι. Και αυτό ήθελα να το εξωτερικεύσω.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Α.Ι.: Αλήθεια.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Α.Ι.: Να το διαβάσει με ανοικτά τα μάτια της ψυχής του. Να προσπαθήσει να αποβάλει από μέσα του τα όσα του έμαθαν αν θέλει να δει την αλήθεια. Την δική μου, την δική του, του οποιουδήποτε.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Α.Ι.: Επειδή μου ζητάτε ένα μέρος θα πω την Ρώμη. Την εποχή που έβαζαν τους χριστιανούς στην αρένα να τους κατασπαράξουν τα λιοντάρια. Και το πλήθος έβλεπε. Και επευφημούσε. Η κόλαση διαρκούσε όσο η επίγεια παρουσία του πιστού. Και μετά, παράδεισος. Γιατί γνώριζε την αλήθεια.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Α.Ι.:
Για δες!
Για δες!
Ξημερώνει!
Πρώτη φορά βλέπεις την ανατολή;
Ναι, πρώτη!
Η πάλη με τον εαυτό μου κράτησε χρόνια.
Ζωή δεν έζησα.
Μου αρκούσε μόνο το να υπάρχω.
Μια στιγμή όμως ήταν αρκετή για να ανοίξω επιτέλους το παράθυρο.
Εκκρεμότητα –δεν είναι μια, μα η ψυχή η λεύτερη κατάματα πλέον τις κοιτά![1]
Η ποιητική συλλογή της Άντρης Ιωάννου, «Η ζωή μου, μια εκκρεμότητα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λεξίτυπον.
[1] Η Άντρη Ιωάννου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
[1] Η Άντρη Ιωάννου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
