Στο Victims (Θύματα) συναντάμε έναν ζωγράφο που προσπαθεί να εκφραστεί μέσα από την δημιουργία του και ένα γυμνό μοντέλο που ποζάρει για να εξοικονομήσει χρήματα προκειμένου να επιβιώσει και να γίνει ηθοποιός. Αυτός (ο Ντέιβιντ) είναι ένας ζωγράφος εν εξελίξει, αφού πηγαίνει και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής σε μια συνοικιακή σχολή που συχνάζουν νοικοκυρές για να περάσουν τον ελεύθερο χρόνο τους. Αυτή (η Μαρία) είναι μια νέα κοπέλα που ελπίζει να γίνει ηθοποιός και να διακριθεί σε μια από τις πολλές οντισιόν που πηγαίνει. Ποζάρει ως γυμνό μοντέλο στους ζωγράφους για να επιβιώνει. Και οι δύο ζουν σε μια μεγαλούπολη, απροσδιόριστη σχεδόν από το κείμενο, μάλλον πρόκειται για το Λονδίνο αφού το νόμισμα είναι η λίρα. Και οι δυο τους είναι εγκλωβισμένοι σε ένα περιβάλλον και σε συνθήκες που δεν επιθυμούν. Αυτός είναι Εβραίος και καταπιεσμένος από την οικογένειά του: να γίνει ένας καλός άνθρωπος, να παντρευτεί, να ακολουθεί τις παραδόσεις, να είναι θρησκευόμενος. Όλα αυτά τη στιγμή που το μόνο που τον ενδιαφέρει πραγματικά είναι να γίνει ζωγράφος. Αναγκάζεται να παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής σε μια συνοικιακή σχολή μαζί με άλλους ερασιτέχνες που πηγαίνουν για να περάσει η ώρα τους. Αυτή είναι φέρελπις ηθοποιός. όπως χιλιάδες άλλες στην μεγαλούπολη και σε άλλες μεγαλουπόλεις σαν αυτήν. Φτωχή και χωρίς ιδιαίτερο ταλέντο και γνωριμίες, αναγκάζεται να ποζάρει ως γυμνό μοντέλο στους επίδοξους ζωγράφους για να μπορέσει να κυνηγήσει το μεγάλο όνειρο, που μάλλον δεν θα έρθει ποτέ.
Ένα βράδυ οι δυο τους συναντιούνται στο στούντιο ζωγραφικής. Είναι μια μεγάλη εβραϊκή γιορτή και όλοι οι υπόλοιποι (δάσκαλος και μαθητές) δεν έχουν πάει. Ο Ντέιβιντ πείθει την Μαρία να ποζάρει μόνο για αυτόν προκειμένου να τελειώσει έναν πίνακα. Και αυτή δέχεται αφού αυτός της υπόσχεται μια μεγάλη αμοιβή. Ο Ντέιβιντ είναι αγχωμένος να τελειώσει όσο πιο γρήγορα τον πίνακα, στην προσπάθειά του αυτή φέρεται παράλογα: κλειδώνει την πόρτα για να μην μπορεί η Μαρία να φύγει, την εξαναγκάζει να ποζάρει γυμνή, της κάνει συνεχώς παρατηρήσεις. Η Μαρία δέχεται όλη αυτήν την κακή μεταχείριση επειδή έχει ανάγκη τα χρήματα που θα της δώσει. Αλλά κάπου υπάρχουν όρια και ο Ντέιβιντ τα ξεπερνάει. Η Μαρία με την πρώτη ευκαιρία που της δίνεται, λαμβάνει τα ηνία της κατάστασης και οι ρόλοι αλλάζουν: ο Ντέιβιντ δεν είναι πλέον θύτης αλλά θύμα της έως τώρα ανίσχυρης Μαρίας.
Η Μαρία δεν κοιτάει μόνο να ξεφύγει από τα νύχια του Ντέιβιντ αλλά παίρνει εκδίκηση και προσπαθεί να τον εξευτελίσει όπως την εξευτέλιζε πριν λίγο αυτός. Και οι δύο είναι ταυτόχρονα θύματα και θύτες της κοινωνίας (που δεν τους αφήνει να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους), των οικογενειών τους (που τους αντιμετωπίζουν ως υποχείριά τους) και εντέλει των ίδιων των εαυτών τους. Και οι δύο είναι κατεστραμμένοι και δεν μπορούν να δεχτούν την αλήθεια τους.
Στον ρόλο του Ντέιβιντ είναι ο Μιχάλης Ιατρόπουλος που μας χαρίζει μια δυνατή ερμηνεία και που καταφέρνει να αντεπεξέλθει στις προσταγές του ρόλου, που είναι ιδιαίτερα απαιτητικός για άντρα ηθοποιό. Αυτό το λέω επειδή έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε πιο πολύ γυναικείο γυμνό στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Και γενικά είναι δύσκολο για έναν ηθοποιό (είτε άντρας είτε γυναίκα) να παραμένει ολόγυμνος επί δέκα λεπτά. Και όταν λέω ολόγυμνος δεν εννοώ μόνο σαρκικά αλλά και ψυχικά. Γιατί στο τέλος του έργου υπάρχει ένα ξεγύμνωμα γενικό, δεν είναι μόνο μια απλή πράξη: βγάζω τα ρούχα μου. Είναι η αποκάλυψη της πράξης του Ντέιβιντ που σοκάρει τους θεατές τελικά.
Στον ρόλο της Μαρίας είναι η Σόνια Κωτίδου (την είδα πρόσφατα και στο Σοκ του Κούρτη)· ο ρόλος της πάει γάντι, είναι η τέλεια Μαρία: μια σύγχρονη κοπελίτσα που θέλει το μεγάλο όνειρο και που αναγκάζεται να κάνει δουλειές του ποδαριού για να το καταφέρει. Μεταξύ μας, γνωρίζουμε ότι δεν θα το καταφέρει. Είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας, η φίλη της γειτονιάς που θέλει να διακριθεί σε κάποιον τομέα και θα μείνει για πάντα το γυμνό μοντέλο του παρακμιακού ζωγράφου. Και αυτό καταφέρνει να το αποδώσει πολύ καλά.
Στον ρόλο της Μαρίας είναι η Σόνια Κωτίδου (την είδα πρόσφατα και στο Σοκ του Κούρτη)· ο ρόλος της πάει γάντι, είναι η τέλεια Μαρία: μια σύγχρονη κοπελίτσα που θέλει το μεγάλο όνειρο και που αναγκάζεται να κάνει δουλειές του ποδαριού για να το καταφέρει. Μεταξύ μας, γνωρίζουμε ότι δεν θα το καταφέρει. Είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας, η φίλη της γειτονιάς που θέλει να διακριθεί σε κάποιον τομέα και θα μείνει για πάντα το γυμνό μοντέλο του παρακμιακού ζωγράφου. Και αυτό καταφέρνει να το αποδώσει πολύ καλά.
Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Λιβανός, μας δίνει δυο χαρακτήρες γυμνούς και μας καλεί να ξεγυμνωθούμε και εμείς μαζί τους, να αντικρίσουμε την αλήθεια μας, να γίνουμε θύματα και θύτες του δικού μας εαυτού, της δικής μας αλήθειας, γιατί όλοι μέσα μας κρύβουμε μυστικά ανείπωτα και έρχεται η στιγμή που θα τα εξομολογηθούμε. Έρχεται η στιγμή που θα βρεθούμε γυμνοί ενώπιον της συνείδησής μας.
Γιατί τελικά αυτή είναι η ουσία: το ξεγύμνωμα της ψυχής μας.
Γιατί τελικά αυτή είναι η ουσία: το ξεγύμνωμα της ψυχής μας.
Ταυτότητα της παράστασης:
Σκηνοθεσία-φωτισμός: Γιώργος Λιβανός
Μετάφραση: Σωτήρης Αντωνίου
Μουσική: Σάκης Τσιλίκης
Σκηνικά-κοστούμια: Γιοβάννα Πρασσίνου
Κινησιολογία: Σίμωνας Πάτροκλος
Σύμβουλος: Ζωρζέτ Μιρόν
Βοηθός σκηνοθέτη: Νερίνα Καμπασάκη
Κινηματογράφηση: Αντώνης Μανδρανής
Γραφιστικά: Ειρήνη Γκολέμη
Φωτογραφίες: Ζώης Τριανταφύλλου Σφακιανάκης και Κώστας Βολιώτης
Προβολή-επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Πρωταγωνιστούν: Μιχάλης Ιατρόπουλος και Σόνια Κωτίδου
Κάθε Tετάρτη στις 21.15 στο Studio Κυψέλης, Σπετσοπούλας 9 & Κυψέλης, Κυψέλη, 2108819571, 6944535261
Περισσότερες παραστάσεις στο Studio Κυψέλης