Σε κάθε Ομοιοπολική Ευχή και Πράξη,
Κάπως έτσι αισθάνθηκα διαβάζοντας τα Σύμφωνα Συμβίωσης Ουρανού και Κόλασης του Στέφανου Κατηφέογλου. Ένας νεότατος δημιουργός-ποιητής, όχι σε σχέση με την βιολογική του ηλικία μα με την συγγραφική του δεινότητα. Αν δεν υπήρχε το βιογραφικό του στο βιβλίο να δω πότε γεννήθηκε θα υπέθετα ότι διαβάζω τους στίχους ενός πολύμπειρου αντρός της τρίτης ηλικίας. Μεστός ο λόγος του, πολύ πιο ώριμη η πένα του από τα τριανταέξι μόλις χρόνια του και εξαιρετικά πλούσιο το λεξιλόγιο. Με κέρδισε στις λεξοπλαστικές του -είναι σε θέση να δημιουργήσει την κατάλληλη λέξη αν δεν υπάρχει μία- και στα λεξοπαίγνια που σκαρώνει μέσω αναγραμματισμών, ομοιογραμματικών λέξεων (ανέλπιδα λεπίδα) κ.ο.κ. αλλά και με τις άλλες, τις ιδιαίτερες-σπάνιες που τόσο λείπουν/εκλείπουν κι, επιτέλους, τις συναντάμε σε ένα σύγχρονο βιβλίο.
Δύσποτμοι ξυναίμονες
Συχνά, κλείνει τα έργα του με ένα ερώτημα· στοιχείο που δημιουργεί διάλογο-διαδραστικότητα με τον αναγνώστη αφού ο τελευταίος, έτσι, καλείται εκουσίως να δώσει την απάντηση και γράφει σε πρώτο πρόσωπο προκαλώντας οικειότητα. Συχνά ξεκινά με ένα συμπλεκτικό ενδυναμώνοντας έτσι την σχέση του ενός έργου με το άλλο. Συχνά τοποθετείται στο αστικό τοπίο και μιλά για συνθήκες, γεγονότα και πεπραγμένα και όχι για τοπία, εξωτερικά γνωρίσματα, χαρακτηριστικά... ένας εσωτερικός κλασσικότροπος λόγος που περνά από την απόλυτη αριμία στις άτακτες ρίμες κι από αυτές ως την απόλυτη σύζευξη στίχων -το ίδιο ισχύει και για το μέτρο- με την ίδια ευκολία, επιτυχία, χάρη.
Ώρα εκδίκησης συναρπάζει
Για όσα άδικα να πληρωθούν σκληρά.
Μπας και επιπλεύσω μετριασμένος
Στην απανταχού ανθρωποθάλασσα
Και αναρριχηθώ σε συγκυριακό σκόπελο δίφρο,
Υποπτευόμενος, ως είθισται,
Ότι δεν πάει το καθισιό...
Κάποιοι στίχοι ομοιάζουν αινίγματα ή έστω βρίθουν μιας αινιγματικής διάθεσης που είναι στο χέρι του αναγνώστη αν θελήσει να την αποκαλύψει ώστε να αποκρυπτογραφήσει τις λέξεις. Ο κύριος Κατηφέογλου διαθέτει πνεύμα, οξύνοια, ταλέντο και φιλολογικές γνώσεις άνω του μέσου φιλόλογου.
Για τις αξίες Νοημοσύνη και Σιγή θα πει:
Κι αλλού, χρησιμοποιώντας τη πασίγνωστη παροιμία λέει:
Εκεί που έφτασες, ΕΙ ΔΕ ΓΑ;
Για τις αξίες Νοημοσύνη και Σιγή θα πει:
Κάποιος θα τις λειτουργεί κατά πώς τους πρέπει, άραγε;
Κι αλλού, χρησιμοποιώντας τη πασίγνωστη παροιμία λέει:
Η πόρτα μας κλειστή,
Όμως, αλίμονο, τα σκυλιά ελεύθερα
Και βροντερά!
Το ελεύθερο συντακτικό του πυροδοτεί τη σκέψη μου και κρατά σε εγρήγορση τον εγκέφαλό μου. Δεν είναι τα νοήματα δύστροπα -μια χαρά είναι-, η ανάγνωση είναι δύσκολη επειδή έχουμε «κοιμίσει» το μυαλό μας διαβάζοντας ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια «εύκολα» αναγνώσματα με μια διαδικασία μηχανική-αυτοματοποιημένη, κι όταν ξεπροβάλει κάτι που αντιστέκεται σε αυτή τη νόρμα ξαφνιάζει. Μετά το ξάφνιασμα έρχεται η ομορφιά.
Υπάρχουν, άραγε, όρια;
Ένα ερώτημα που τέθηκε στην αρχή της ανάγνωσης -πρώτη σελίδα- επανήλθε στο τέλος με μια απάντηση του ίδιου:
Υπάρχουν-δεν υπάρχουν όρια...
Ε, αυτό!
Ε, αυτό!
Η ποιητική συλλογή του Στέφανου Κατηφέογλου, Σύμφωνα Συμβίωσης Ουρανού και Κόλασης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Βακχικόν για τη διάθεση της συλλογής.
Το παραπάνω περιλαμβάνει αποσπάσματα.
Ο Στέφανος Κατηφέογλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982. Από την παιδική του ηλικία ασχολείται στον ελεύθερό του χρόνο με τις τέχνες και τα γράμματα, όπως η μουσική και τα εικαστικά, η ποίηση, η φιλοσοφική έρευνα και η ιστορία της τέχνης. Ιδιαίτερα, έχει λάβει διάφορες μουσικές σπουδές και έχει συμμετάσχει σε πολλά ερασιτεχνικά και περιστασιακά επαγγελματικά μουσικά σχήματα των Αθηνών, διαφόρων ειδών, με επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις. Είναι διπλωματούχος τοπογράφος μηχανικός (2005) και διδάκτωρ μηχανικός στην κατασκευαστική ανάλυση με έμφαση στις θαλάσσιες κατασκευές (2016). Από το 2005 έχει εργαστεί συστηματικά σε διάφορα έργα και ερευνητικές εφαρμογές του μηχανικού, κυρίως ως ελεύθερος επαγγελματίας.
Το 2014 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική του συλλογή από τις εκδόσεις Βακχικόν, με τίτλο «Σφυρόκρουση». Είναι κάτοικος Αθηνών.
