Όνομα οχήματος: Ίκαρος
Τόπος απογείωσης: Εγκαταστάσεις mars1 στην Αγία Παρασκευή
1η απογείωση 31/3/19
Μια παράσταση-εμπειρία για την οποία ξέρεις μόνο το σημείο συνάντησης... Ούτε το σημείο εκτόξευσης, ούτε τον ακριβή χρόνο «απογείωσης».
Τολμάς; ▶︎ Δήλωσε συμμετοχή στο mars1.
Στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη.
Σ’ ένα μοναδικό διαστημικό ταξίδι επί σκηνής.
mars1 Ένα Project σ’ ένα εντελώς απρόβλεπτο μέρος: Το mars1 είναι η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Ένα διαστημικό ταξίδι που ξεκινά από εντελώς απρόβλεπτα μέρη, σημεία που ριζοσπαστικά δημιουργούν μια νέα συνθήκηׄ, έναν τόπο όπου οι θεατές-συνταξιδιώτες θα βρεθούν σχεδόν τυχαία λίγο πριν την παράσταση!
mars1 Δύσκολο εγχείρημα: Σ’ ένα μέλλον πολύ κοντινό, το έτος 2024, η εταιρία mars1 θα επιχειρήσει το πιο επικίνδυνο άλμα στην ιστορία της ανθρωπότητας: την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Ένα πλήρωμα τεσσάρων ατόμων, θα τολμήσει να τα βάλει με όλους τους κινδύνους που εγκυμονεί μια τέτοια αποστολή, και θα προσπαθήσει παράλληλα ν’ αντέξει τις "εσωτερικές" τριβές και παγίδες που ελλοχεύουν ένα τέτοιο ταξίδι. Θα πετύχουν το στόχο τους;
mars1 Ταυτότητα: Ο σκηνοθέτης και δημιουργός του mars1, για πρώτη φορά δημιουργεί μια παράσταση-εμπειρία κατά την οποία οι θεατές συμμετέχουν στην αποστολή και γίνονται συνοδοιπόροι μιας φανταστικής διαδρομής. Μια διαδραστική, πρωτότυπη θεατρική performance με έντονα κινηματογραφικά στοιχεία, στην οποία ο σκηνοθέτης εντέχνως πειραματίζεται με τις έννοιες της μοναξιάς, της απομόνωσης και της απόγνωσης του σύγχρονου ανθρώπου εξωθώντας τον σ’ ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, θυσιάζοντας τα πάντα σε μια απεγνωσμένη κίνηση να σταματήσει να βαριέται ή να ανέχεται ένα κόσμο «χωρίς αύριο». Ένα διαστημικό ταξίδι το οποίο μέσα από το εντυπωσιακό οπτικοακουστικό υλικό του, μαγνητίζει τους θεατές και τους συμπαρασύρει σε μια αστρική διαδρομή, υπενθυμίζοντάς τους πως μια παράσταση επιστημονικής φαντασίας μπορεί να είναι κατ’ ουσίαν βαθιά κοινωνική. Ένα βήμα πέρα από την Τέχνη του δημόσιου χώρου, το mars1 έρχεται για να ταράξει τα νερά του καλλιτεχνικού γίγνεσθαι.
Πώς χαρακτηρίζετε την παράσταση; Μεταφορά, αλληγορία, επιστημονική φαντασία, διαδραστική performance;
Είναι ενδιαφέρον που κάνετε όλες αυτές τις ερωτήσεις, γιατί έχει λίγο απ’ όλα! Αν κάποιος θα ’πρεπε να την κατατάξει κάπου θα λέγαμε αρχικά επιστημονική φαντασία, αλλά αυτό θα την αδικούσε την παράσταση επειδή το γεγονός της πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, είναι απλά η αφορμή. Αυτό που ουσιαστικά πραγματεύεται το έργο είναι η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου ή απομόνωση από το περιβάλλον του, τους φίλους και όσους τον αγαπούν, αλλά και το πόσο επιπόλαια πολλές φορές κάνει επιλογές. Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι η αυξανόμενη σημασία που παίρνει η τεχνολογία στη ζωή μας και το κατά πόσο καθορίζουμε τα όριά της είτε ως κοινωνία, είτε ως άτομα. Υπάρχει στην παράσταση διάδραση με το κοινό, απαραίτητη για την ένταξή του στο έργο κατά τη γνώμη μας, αλλά δε μπορεί να χαρακτηριστεί διαδραστική performance. Έχει σίγουρα κάποια αλληγορία της σύγχρονης ζωής, αφού το πως διαδραματίζονται τα γεγονότα στο ταξίδι προς τον Άρη, είναι ένας μικρόκοσμος του πως διαδραματίζονται τα γεγονότα στην καθημερινότητά μας.
Το διαστημόπλοιο Ίκαρος μπορεί να μας φτάσει στον προορισμό μας ή μήπως το όνομά του προδιαγράφει την πορεία/μοίρα του όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τα Ομηρικά ονόματα;
Πώς ν’ απαντήσουμε αυτή την ερώτηση χωρίς ν’ αποκαλύψουμε τι γίνεται στο τέλος του έργου; Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι πως σίγουρα δεν είναι τυχαία τα ονόματα Ίκαρος, Πρόμαχος και Ερμής που χρησιμοποιούνται στην παράσταση. Το ερώτημα όμως είναι, όντως η ιστορία επαναλαμβάνεται ή αυτή τη φορά θα καταφέρει ο Ίκαρος να φτάσει τον προορισμό του παρ’ όλες τις αντιξοότητες; Αυτό θα απαντηθεί ελάχιστα πριν το τέλος της παράστασης…
Τι είναι προτιμότερο; Στη σιγουριά της Γης αλλά με μοναξιά ή να τα παίξει κανείς όλα για όλα στοχεύοντας στον Άρη όμως με παρέα;
Τίποτα από τα δύο. Η μοναξιά είναι μια κατάσταση φυσιολογική και απαραίτητη για την εξέλιξη του ανθρώπου. Το θέμα είναι το πως την διαχειρίζεται ο καθένας και κατά πόσο της δίνει τροφή σε σημείο που καταβροχθίζει άλλες όμορφες και δημιουργικές του πτυχές. Όλοι μας σε στιγμές βιώνουμε την μοναξιά και κάποια πράγματα θέλουμε (ή και πρέπει) να τα περάσουμε μόνοι μας.
Επίσης, η διάκριση της μοναξιάς και της μοναχικότητας είναι σημαντική. Η μοναχικότητα, ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση κάποιων και είναι ο τρόπος που υπάρχουνε ως άνθρωποι. Αυτό όμως δε σημαίνει πως νιώθουν μοναξιά. Απ’ την άλλη είναι σημαντικό να έχουμε στόχους, να έχουμε όραμα και να προσπαθούμε να πραγματοποιούμε τα όνειρά μας, όσο τρελά κι αν φαίνονται στους άλλους. Αλλά κάποιες φορές είναι απλά πολλά περισσότερα αυτά που θυσιάζουμε απ’ αυτά που κερδίζουμε. Η επιλογή είναι πάντα προσωπική.
Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση; Έχετε κοινά σημεία επαφής με αυτόν ή διαφοροποιήστε;
Νάντια Ανθοπούλου: [Κάθυ Πετρόπουλος]
Η Κάθυ Πετρόπουλος είναι η αρχηγός της αποστολής του mars1. Το πραγματικό της επάγγελμα είναι εξωβιολόγος και ερευνήτρια, γι’ αυτό η ανάγκη της για την ανακάλυψη και εξερεύνηση της εξωγήινης ύπαρξης, είναι ο σκοπός της ζωής της! Ως χαρακτήρας είναι συμπαγής προσωπικότητα με όραμα και φιλοδοξίες που τίποτα δε μπορεί να μπει εμπόδιο στους στόχους και τα όνειρα της, αφού το συναίσθημα έρχεται σε δεύτερη μοίρα! Είναι πειθαρχημένη, συνεπής, οργανωτική, εγωίστρια, με ηγετικές τάσεις και αποκομμένη από το συναίσθημα ή έστω αυτό δείχνει προς τα έξω! Επίσης, θεωρεί ότι το χιούμορ είναι κάτι εντελώς περιττό και ανόητο κατά τα δικά της δεδομένα και το υποτιμά ευθαρσώς!
Σαν Νάντια υπάρχουν πολλά κοινά και πολλές διαφορές με την Κάθυ, αλλά ακόμα και αν δεν υπήρχαν, θα ήταν μια υπέροχα μεγάλη πρόκληση ώστε να δημιουργήσω! Όμως, παρόλο που υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία, η Κάθυ είναι ένας ρόλος που διαρκώς με εκπλήσσει και ανακαλύπτω νέες πτυχές, αλλά και του ίδιου μου εαυτού!
Κωνσταντίνα Σδράλη: [Suzanne Flingelstoffel]
Η Suzanne είναι πολύ δυναμικό και φιλόδοξο άτομο, που θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να πετύχει τον στόχο της. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η αναμέτρησή μου με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα λόγω του ότι σε εμένα τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν είναι τόσο έντονα (σίγουρα τα φέρω, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό που τα φέρει η Susanne). Για μένα, είναι σημαντικό να διερευνήσω αρχικά, σωματικά τη Susanne... πώς συμπεριφέρεται μία γυναίκα που δεν έχει αφήσει ποτέ το σώμα της ελεύθερο να εκφραστεί όπως αυτό θέλει;
Γαρυφαλιά Μπάκουλα: [Ίριδα]
Για να βρω το ρόλο μου στην παράσταση παρατήρησα τί κάνω ρομποτικά καθημερινά. Προφανώς και έχω τέτοια στοιχεία ρομπότ τεχνικής νοημοσύνης γιατί είμαι παρθένος... Με βοήθησε η ρουτίνα και ο ψυχαναγκασμός του τέλειου, πράγμα που δεν υφίσταται στον ανθρώπινο κόσμο, δεν υπάρχει το τέλειο, αλλά το όμορφο. Η Ίριδα, ενώ στην ουσία προσπαθεί να συνδεθεί με τον άνθρωπο μέσα στις πιο ακατάλληλες συνθήκες, αυτή η προσπάθεια την κάνει όλο και πιο ανθρώπινη. Στην κατάσταση που ζει το πλήρωμα, οι αστροναύτες έχουν λησμονήσει την ανθρωπιά τους, και εκείνη μέσω της αφέλειας της, τους τη θυμίζει. Είναι το παιδί μιας πλούσιας οικογένειας θα έλεγα, που αν πάθει κάτι εννοείται θα τρέξουν όλοι, αλλά παράλληλα γίνεται και λίγο εκνευριστική, γιατί έχουμε και «δουλειές να κάνουμε». Εγώ, ή Γαρυφαλιά Αγλαΐα, κάθε φορά που παίζω την Ίριδα βρίσκω κομμάτια του ευατού μου εγκλωβισμένα και τα αφήνω να εμφανιστούν στην σκηνή. Ο εγκλωβισμός των Ηρώων, είναι η ελευθερία της Ίριδας γιατί επιτέλους βρήκε μια οικογένεια…
Εύα Ζουμπουνέλλη [Cloe Wilson]
Η Cloe είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Είναι μια κοπέλα που έχει βιώσει 2-3 γεγονότα που την έχουν κάνει να κλειστεί ακόμα παραπάνω στον εαυτό της. Είναι αρκετά συναισθηματικό άτομο κάτι που δεν το μοιράζεται εύκολα με τους γύρω της. Έχει έντονη συστολή και προτιμάει να περνά απαρατήρητη. Προτιμά να μιλά με τη δουλειά της και τα αποτελέσματα αυτής. Νιώθει μεγαλύτερη αισθηματική ασφάλεια με τα ρομπότ πάρα με τους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι με την Cloe δεν έχω πολλά κοινά χαρακτηριστικά γι’ αυτό και με τράβηξε από την πρώτη στιγμή. Αρχικά δεν έχω την παραμικρή ιδέα από όλες τις γνώσεις που έχει η ίδια. Σε δεύτερη ανάγνωση έχω κι εγώ μια απομάκρυνση εσωτερική από τον κόσμο γύρω μου, μου αρέσει να κλείνομαι σε εμένα όπως η Cloe αλλά συνήθως εγώ το εκδηλώνω με άλλο τρόπο.
Γιώργος Στυλ: [Γιούρι “Γκαγκάριν” Βοστόκ]
Ο ρόλος μου είναι ο Γιούρι “Γκαγκάριν” Βοστόκ. Ένας πιλότος που έχει περάσει αρκετά ως τώρα και ψάχνει κάτι διαφορετικό, κάτι ενδιαφέρον στη ζωή του. Όλες οι συγκινήσεις που του δίνει η Γη τον αφήνουν πια αδιάφορο και θέλει κάτι συνταρακτικό για να ξανανιώσει.
Πάντα υπάρχουν κοινά σημεία επαφής με το ρόλο σου, γιατί όλοι τα ’χουμε όλα μέσα μας. Απλά τα κρύβουμε διαφορετικά ή τα ’χουμε σε διαφορετική μορφή ή ένταση. Η αλήθεια είναι πως κάποτε ήθελα να γίνω πιλότος και το να το καταφέρω να το κάνω έστω και στο θέατρο, μου φέρνει ένα μεγάλο χαμόγελο. Χωρίς να ’χω περάσει αντίστοιχα πράγματα όπως ο Γιούρι, μπορώ να καταλάβω πολύ καλά για ποιο λόγο κάνει κάθε τι. Είναι ένας άντρας αντισυμβατικός, με την έννοια πως εκτός του μοτίβου του σκληρού άντρα που προσπαθεί μερικές φορές να παρουσιάσει στους γύρω του, κρύβει μια ευαισθησία που μου ταιριάζει και με βοηθάει να τον πάω παραπέρα. Θα μπορούσα να ’μαι ο Γιούρι σε μια κάπως διαφορετική ζωή και βέβαια και αν είχα γεννηθεί στην Ουκρανία.
Τι θέλετε να κρατήσει ο θεατής φεύγοντας;
Θα ’θελα να κρατήσει αυτό που προσωπικά θα του ταιριάξει απ’ την παράσταση. Αποφεύγουμε να παρουσιάσουμε λύσεις. Του δίνουμε έναν καθρέπτη για να κοιταχτεί και να δει τον εαυτό του, και να σκεφτεί λίγο παραπάνω το πως ο ίδιος κάνει τις επιλογές στη στη ζωή του…
Τελικά, ποια είναι τα ανθρώπινα όρια; Υπάρχουν ή τα θέτουμε εμείς;
Το μόνο σίγουρο, είναι πως τα ανθρώπινα όρια είναι πολύ πιο μακρυά απ’ ότι υποθέτει οποιοσδήποτε από μας. Όταν ήμαστε πολύ μικροί το όριο μας είναι να μπορέσουμε να κρατήσουμε ισορροπία, λίγο πιο μεγάλοι να μιλήσουμε σωστά σε προτάσεις, και το τωρινό όριο των ανθρώπων είναι το φεγγάρι και σύντομα θα ’ναι ο Άρης. Τα όρια υπάρχουν για να μετατίθενται όλο και πιο πέρα. Υπάρχουν τα σωματικά όρια, αλλά ακόμα κι αυτά αλλάζουν ανάλογα της θέλησής μας. Είναι ίσως ένας πήχης που μπαίνει για να μπορέσουμε να εστιάσουμε κάπου τις προσπάθειές μας, και μόλις τα καταφέρουμε να βάλουμε τον πήχη ακόμα πιο μακρυά.
Συντελεστές
Παραγωγή | Θεατρικό νεφέλωμα Galactica
Σκηνοθεσία/κείμενο/παραγωγή | Yoryos Styl
Επικοινωνία | Νάντια Αλεξοπούλου
Σύμβουλος σκηνογράφος | Γιώργος Θεοδωσίου
Ενδυματολόγος | Theodora Soumalevri
Επιμέλεια κίνησης | Ηλέκτρα Αρσενίδου
Μουσικός σχεδιασμός/βίντεο/φωτισμοί | Yoryos Styl
Χειρισμός παράστασης | Κωνσταντίνα Σδράλη
Φωτογραφίες | Γιώργος Καβαλιεράκης
Επικοινωνία | Άντζυ Νομικού
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) | Νάντια Ανθοπούλου, Εύα Ζουμπουνέλλη, Γαρυφαλλιά Μπάκουλα, Κωνσταντίνα Σδράλη, Yoryos Styl
Πρεμιέρα: 31 Μαρτίου 2019 | 07/4 - 14/4 - 21/4 | Ώρα προσέλευσης 7:30μμ | Έναρξη: 8:00μμ
Χώρος: Venus, εμπορικό κέντρο, Αγίου Ιωάννου 18-20 | Αγία Παρασκευή [Κεντρική είσοδος]
Εισιτήρια: 6906601429 ή εδώ [Στην τιμή του εισιτηρίου συμπεριλαμβάνεται σνακ και αναψυκτικό]
Στο mars1 ανακαλύπτεις τα όρια και τις αντοχές της ανθρώπινης ζωής και θέλησης
Μια εκδήλωση της Εν.Ελ.Π.Α.
Στηρίζουμε και υποστηριζόμαστε απ’ τους Δεσμούς Αλληλεγγύης
