Προτάσεις και επιλογές πολιτισμού για τον Μάιο... Η ανάρτηση ενημερώνεται συνεχώς, οπότε κρατήστε τη στους σελιδοδείκτες σας.
Στο Θέατρο Εξαρχής (Εμ. Μπενάκη και Δερβενίων 46, Εξάρχεια, 2103822661, 6977023168) δείτε την παράσταση Έρως Θάνατος, τρία διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη για τον έρωτα, από τις 4 Μαΐου κάθε Σάββατο στις 21.00. Η ομάδα «Θεατρικοί Ορίζοντες» παρουσιάζει για δεύτερο χρόνο μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση αφιερωμένη στον Έρωτα και το Θάνατο, μέσα από τη ματιά του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, γνωστό και ως «άγιο των ελληνικών γραμμάτων» και «κορυφή των κορυφών» κατά τον Κ. Π. Καβάφη. Μια θεατρική σύνθεση πάνω στα διηγήματα «Άνθος του γιαλού», «Υπό την βασιλικίν δρυν», «Το μοιρολόγι της φώκιας», καθώς και σε ποιήματα, επιστολές και κείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που αφορούν τη ζωή (Έρως) και το θάνατο. Μέσα από το ρομαντικό, ευφάνταστο και αισθησιακό Παπαδιαμάντη ανακαλύπτουμε όψεις της ζωής και του θανάτου, απεικονισμένες μέσα από τα ήθη και τα έθιμα μιας άλλης εποχής. Ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης άγγιξε όσο λίγοι τη βαθύτερη έννοια του έρωτα μέσα από τον ψυχισμό των ηρώων του και όπως καταλήγει ο ίδιος στο μοιρολόγι της φώκιας :«Σαν να χαν ποτέ τελειωμό, τα πάθια και οι καημοί του κόσμου…»
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Ελένη Τσακάλου, Ειρήνη Πολυδώρου, Άγγελος Κούκος | Σκηνοθεσία-μουσική επιμέλεια: Ντίνος Σπυρόπουλος | Σύνθεση Κειμένων: Ελένη Τσακάλου | Κοστούμια: Δανάη Σταματίου | Φωτισμός: John McKenzie | Φωτογραφίες: Νίκος Γράβαρης | Περούκες: Ευγενία Παπαδοπούλου | Δημόσιες σχέσεις: Κωνσταντίνος Πλατής | Παραγωγή: Θεατρικοί Ορίζοντες
ΕΓΚΛΗΜΑ & ΤΙΜΩΡΙΑ, Фёдор Достоевский, στο Faust (Καλαμιώτου 11 και Αθηναΐδος 12, Αθήνα, 2103234095) από τις 3 Μαΐου κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00
Ο Ρασκόλνικοβ, φοιτητής της Νομικής στην Αγία Πετρούπολη διαπράττει τον φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και εξ' αεμελείας και αυτόν της αδελφής της. Ο Ρασκόλνικοβ νιώθει μια βαθιά θέληση να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια που του προβάλει η κοινωνία, με σκοπό να την αλλάξει. Αμέσως όμως αρχίζει να νιώθει αντιφατικά συναισθήματα. Έτσι, σιγά σιγά, ενώ ο συγγραφέας εμβαθύνει στην εσωτερική κατάσταση του ήρωά του, παρακολουθούμε την ψυχική του πορεία προς την ανακάλυψη του προσωπικού του φωτός. Με αφορμή το κλασικό έργο του Ντοστογιέβσκι, οι Ginger Creepers φτιάχνουν τον δικό τους προσωπικό χάρτη, την προσωπική τους εσωτερική διαδρομή. Οι δυο τους, μόνοι επί σκηνής, με ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, δημιουργούν μέσα από εικόνες και πολυάριθμες αναφορές και σκέψεις εμπνευσμένες από το έργο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, ένα δικό του «οίκημα», χτίζοντας μία σπουδή πάνω σε καθολικές αξίες που επαναπροσδιορίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο τόσο συχνά όσο η επαναφόρτιση μιας διαδικτυακής σελίδας.
Σύλληψη-Κείμενο: Ginger Creepers (Χρ. Καπενής-Γρ. Χατζάκης) | Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Χατζάκης | Σκηνικά: Ζωή Αρβανίτη | Κοστούμια: Lila Nova | Μουσική: Βύρων Κατρίτσης | Κίνηση: Πετρίνα Γιαννάκου | Βοηθός Σκηνοθέτη: Κική Μπαρμπαβασίλογλου | Φωτογραφίες: Φίλιππος Μαργκαλιάς | Γραφιστική Επιμέλεια: Michelangelo Bevilacqua | Δημόσιες Σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη | Ερμηνεύουν: Χρήστος Καπενής, Γρηγόρης Χατζάκης
Δείτε στο θέατρο ELIART [Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως 127, Γκάζι, 2103477677] την παράσταση Μαύρο γιασεμί της Μαρίας Μαραγκουδάκη από τη Δευτέρα 6 Μαΐου (για 8 παραστάσεις) κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.00. Ο μονόλογος μιας κομμώτριας όταν βγάζει το προσωπείο της ηθοποιού, που πάντα ήθελε να γίνει, και αφήνει τον εαυτό της γυμνό στην περιπέτεια ενός φλεγόμενου "εγώ". Ενός "εγώ" τραγικά κωμικού, με φωτεινές πλευρές και σκοτεινές πτυχές. Μέσα σ’ εκείνες τις σκοτεινές πτυχές η ευχάριστη λαϊκή κοπέλα της διπλανής πόρτας, σχεδιάζει με κάθε λεπτομέρεια και εκτελεί αριστοτεχνικά το τέλειο έγκλημα. Πρόκειται για ένα τέλειο έγκλημα που εξυφαίνεται κάτω από ακραίες συνθήκες ματαίωσης, μοναξιάς, μίσους και σχεδιάζεται με τη γραφίδα της εκδίκησης. "Όλοι μπορούν να γίνουν κακοί", ισχυρίζεται η ηρωίδα. Όταν η θερμοκρασία εσωτερικού βρασμού εξαχνώσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, όλα μπορούν να γίνουν μαύρα, ακόμη κι ένα λευκό γιασεμί μπορεί να μετατραπεί σε «Μαύρο γιασεμί», άλλωστε το λευκό και το μαύρο είναι συμπληρωματικά χρώματα.
Κείμενο: Μαρία Μαραγκουδάκη | Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβάρας | Μουσική Επιμέλεια: Νίκος Επίσκοπος | Acting coaching-Επιμέλεια κίνησης: Λίζυ Ξανθοπούλου | Φωτογραφία αφίσας: Γεωργία Σιέττου-Στέλιος Δανιήλ | Φωτογραφίες: Παναγιώτα Ζαχαροπούλου | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη | Ερμηνεύει η Κατερίνα Γκατζόγια | Φωνή δημοσιογράφου: Ηλίας Γκογιάννος
Μια Performance Λόγου της Τατού Δέδε για 4 παραστάσεις στο Rabbithole (Γερμανικού 20, Μεταξουργείο) από την Παρασκευή 3 έως Δευτέρα 6 Μαΐου 2019 στις 21.00 Τι σημαίνει σήμερα το να είσαι άντρας ή γυναίκα; Λόγος – Σκέψη / Σώμα – Ψυχή: Μέσα δύο κυρίαρχα δίπολα της δυτικής σκέψης, η παράσταση ΕΝ (SE RES)SEMBLE προτίθεται να ερευνήσει το ερώτημα της ταυτότητας φύλου στο σήμερα μέσα από ένα παζλ εκφραστικών μέσων και στοιχείων. Οι ηθοποιοί/performer Emili Verdu και Αουλόνα Λούπα «παίζουν» με την κίνηση και τον λόγο, η δραματολόγος Κλειώ Λιάβα υπογράφει το κείμενο της παράστασης, η Melanie Thewlis κατασκευάζει τα πολυμορφικά κοστούμια και «ντύνει» την παράσταση με video art και ο Paul Zubrinich συνθέτει την πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική της παράστασης. Ο τίτλος ΕΝ (SE RES)SEMBLE είναι ένα λογοπαίγνιο στη Γαλλική γλώσσα της λέξης ensemble (μαζί) και en se ressemble που ακούγεται σαν την λέξη on se ressemble (μοιάζουμε). Η παράσταση εκτείνεται σε μια πολυδιάστατη, multimedia performance λόγου, η οποία μέσα από την παρούσα εκδοχή της προσεγγίζει το κοινωνικό φύλο, το σκοπό και την ύπαρξή του.
Ιδέα/Σκηνοθεσία: Τατού Δέδε | Ηθοποιοί: Emili Verdu, Αουλόνα Λούπα | Δραματουργία/Κείμενο: Κλειώ Λιάβα | Κοστούμια/Interactive technology: Melanie Thewlis | Video art: Melanie Thewlis | Πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική: Paul Zubrinich | Σχεδιασμός Φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας | Διερμηνεία/Επιμέλεια Ισπανικού κειμένου: Κωνσταντίνα Κιοσέ | Γραφιστικός σχεδιασμός/Φωτογραφία: Μελίνα Κούλια | Παραγωγή: ΤΑΤΟΥmdt | Συντονισμός και εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi
Η Ομάδα μήνυμαL. Παρουσιάζει την παράσταση Σχόλιο για την Ηλέκτρα στο θέατρο Θησείον, (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή, Αθήνα, 2103255444) από 8 Μαΐου κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή στις 19:00 & Σάββατο, Κυριακή στις 21:15 για 10 παραστάσεις.
Με αφορμή την Ηλέκτρα του Σοφοκλή και έχοντας ως αφετηρία την αρχή των τριών υποκριτών, τρεις άντρες ηθοποιοί αναλαμβάνουν να γίνουν φορείς του πιο αιματοβαμμένου μύθου, ανακαλύπτοντάς τον εκ νέου και χτίζοντας γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Τί είναι ήθος και τί δίκαιο; Τί γίνεται όταν οι θεσμοί παραλύουν και η βαρβαρότητα κατακλύζει την πόλη; Η Ηλέκτρα ως σύμβολο του ασυνείδητου ή ως μορφή πολιτικών διαστάσεων; Ποια εξουσία δεν φτάνει στην κορυφή χωρίς το αίμα του αντιπάλου της και ποιος επόμενος εξουσιαστής δεν θα την αρπάξει με τον ίδιο τρόπο; Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε; Η νέα γενιά σε μια περίοδο μεγάλων ανακατατάξεων και ερωτημάτων συνομιλεί με το ίδιο το παρελθόν της για να βρει καθαρό βλέμμα να αντιμετωπίσει το παρόν. Ό,τι μεγαλώνει στη μοναξιά, γίνεται άγριο… και επιβιώνει.
Απόδοση – Δραματουργική Επεξεργασία: Γιώργος Ματζιάρης, Φώτης Κουτρουβίδης | Σκηνοθεσία: Γιώργος Ματζιάρης | Σκηνικά: ΛΙΚΝΟ Architecture and Design Studio | Κοστούμια: Χριστίνα Τσουτσουλίγα | Μουσική: Γιώργος Πούλιος | Κίνηση: Φαίδρα Σούτου | Φωτισμοί: Βασίλης Κολοβός, Χάρης Βασιλόπουλος | Βοηθός Σκηνοθέτη: Άντα Πουράνη | Φωτογραφίες: Ελένη Αϊβαλή | Video: Σταύρος Σβήγκος | Επικοινωνία - Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη | Διεύθυνση Παραγωγής: Λαμπρίνα Καραγιαννίδου | Παραγωγή: Ομάδα μήνυμαL. | Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Φώτης Κουτρουβίδης, Γιώργος Ματζιάρης
Το καινούριο σχέδιο της Μαριτίνας Πάσσαρη Κομμώτριες/Η σιωπή δεν ταιριάζει στα κομμωτήρια και της ομάδας της ανεβαίνει για λίγες παραστάσεις στο θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41 (σταθμός μετρό Κεραμεικός), 2103455020), από 8 Μαΐου κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:15. Εμπνέεται από ιστορίες του κέντρου της σύγχρονης Αθήνας, τον Χιλιανό συγγραφέα Ρομπέρτο Μπολάνιο, και το συγκρότημα των Rolling Stones. Ένα κομμωτήριο σε μια συνοικία του κέντρου της Αθήνας, ανάμεσα σε ένα μαγαζί με κινητά, κι ένα γυμναστήριο. Δύο κομμώτριες η Αλίνα (η πιο καινούρια) και η Μαίρη (η πιο έμπειρη), που δεν θέλει να έχει σχέσεις με κανέναν. Μια μέρα προσλαμβάνεται στο κομμωτήριο ένα καινούριο κορίτσι με ονειροπόλα μάτια, η Μόνικα. Η τραγική της ιστορία, το αλλόκοτο φέρσιμό της φέρνει κοντά την Αλίνα και την Μαίρη, που δεν χάνουν ευκαιρία πριν, μετά, κατά τη διάρκεια της δουλειάς, να κουβεντιάζουν, να διηγούνται και να φτιάχνουν ιστορίες, προσπαθώντας να βρουν κοινά σημεία και διαφορές με την μικρή, παράξενη Μόνικα. Η Μαίρη την κατανοεί, η Αλίνα την ανταγωνίζεται. Παίζοντας, πλέκουν έναν ιστό μυστηρίου γύρω από τη ζωή της Μόνικας. Εμπλέκονται και οι ίδιες. Το κορίτσι δεν υποψιάζεται τίποτα, ούτε οι κομμώτριες αντιλαμβάνονται πως η παρουσία της μικρής τις οδηγεί σε δικές τους ανάγκες και επιθυμίες. Όσα φαντάζονται κι επινοούν έχουν κάποια σχέση με την πραγματικότητα ή είναι απλά "κουβέντες κομμωτηρίου"; Όταν η Μόνικα εξαφανίζεται από τη δουλειά, η Αλίνα και η Μαίρη την αναζητούν για να ανακαλύψουν...
Δραματουργία/Σκηνοθεσία: Μαριτίνα Πάσσαρη | Σκηνικά/Κοστούμια: Κυριακή Τσίτσα | Πρωτότυπη Μουσική: Στάθης Ιωάννου | Επιλογή Μουσικής: Νίκος Σαββάτης | Επιμέλεια Κίνησης: Μυρτώ Δελημιχάλη | Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Μπαταγιάννη | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη | Αφίσα: Θάνος Κερμίτσης | Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου | Παραγωγή: RM light | Ερμηνεία: Μαριτίνα Πάσσαρη, Αλεξάνδρα Χασάνι | Για τις προβολές συνεργάστηκαν: Μαριτίνα Πάσσαρη, Παύλος Πάσσαρης, Άγγελος Παππάς, Αργύρης Θέος, Νίκος Σαββάτης | Στις προβολές εμφανίζονται οι ηθοποιοί: Μελαχρινός Βελέντζας, Ηλίας Βογιατζιδάκης, Ντίνος Γκελαμέρης, Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου,Τάσος Κορκός.
Η People Entertainment Group παρουσιάζει το βραβευμένο έργο της Marta Barcelo Μαμά® (Τοcar Mare) για 10 παραστάσεις από τις 6 Μαΐου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο «Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες», Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή). Η ανάγκη να αγαπάμε και να μας αγαπούν ακολουθεί μόνο τους νόμους της φύσης και της κοινωνίας ή φτιάχνει τους δικούς της; Η παραδοσιακή μορφή οικογένειας είναι το μοναδικό μοντέλο μέσα στο οποίο το παιδί θα μεγαλώσει με αγάπη; Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να διαλέγουμε τους γονείς και τα παιδιά μας; Με μια πλοκή σχεδόν κινηματογραφική, το βραβευμένο έργο της Μάρτα Μπαρσελό μας θέτει αντιμέτωπους με αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα αναζητώντας την ουσία στις σχέσεις μητέρας και παιδιού, πέρα από κοινωνικά στερεότυπα, και αναζητά το μυστικό της «ευτυχίας στο σπίτι», που μπορεί απλά να κρύβεται σε μια συνταγή για κανελόνια.
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ | Σκηνοθεσία: Γιώργος Σουλεϊμάν | Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Ηλένια Δουλαδίρη | Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη | Πρωτότυπη Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης | Οργάνωση παραγωγής: Εύα Πολυχρονιάδου | Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος | Artwork: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς | Επικοινωνία: Σπύρος Σιακαντάρης | Ερμηνεύουν: Μαμά: Ελένη Καστάνη, Κόρη: Ευγενία Σαμαρά
Ο Μικρός Πρίγκιπας και το Ρόδο του Ένα μιούζικαλ δωματίου σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Τσαπακίδη στο Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού (Λεωφ. Βασ. Αμαλίας 4, Αθήνα) στις 3,4,5,10,11,12,17,18,19,24,26 και 31 Μαΐου 2019 στις 21.00. Ο Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ ήταν ένας Γάλλος συγγραφέας που ήθελε να γίνει πιλότος. Η Κονσουέλο Σουνσίν Σανδοβάλ ήταν μια Σαλβαδοριανή καλλιτέχνης που αποφάσισε να γίνει σύζυγος. Δύο έντονες προσωπικότητες. Μία σχέση που αποτέλεσε έμπνευση για ένα παγκόσμιο παραμύθι, που γράφτηκε κατά τη διάρκεια του μεγάλου πολέμου. Η παράσταση εξερευνά αυτήν την ερωτική ιστορία μέσα από τις αληθινές ερωτικές επιστολές των δύο εραστών-συζύγων. Η Κονσουέλο, η σύζυγος του Αντουάν, γίνεται το ρόδο του «Μικρού Πρίγκιπα», ενός βιβλίου που μεταφράστηκε σε πάνω από 250 γλώσσες και που πουλά περί τα 2 εκατομμύρια αντίτυπα κάθε χρόνο. Τα γράμματά τους ξεχειλίζουν από αγάπη και έκθεση, από παράπονα και έρωτα, από αδυναμία και γενναιότητα. Η απόσταση των δύο εραστών μεγεθύνεται, και φτάνει μέχρι έναν λιλιπούτειο πλανήτη, ένα μακρινό αστέρι, όπου κατοικεί ένας μικρός πρίγκιπας και ανθεί ένα ιδιότροπο λουλούδι. Η ομορφιά και η τέχνη της επιστολογραφίας, η θαρραλέα ερωτική γλώσσα μιας άλλης εποχής, η αλληλεπίδραση του πραγματικού κόσμου με τον μυθιστορηματικό, η καταστροφική επίδραση του πολέμου στις ανθρώπινες σχέσεις και η παρηγορητική δύναμη της Τέχνης, εδώ γίνονται τραγούδια και μουσική.
Μουσική: Βέρα Χατζηπαπά | Δραματουργία / Σκηνοθεσία: Θοδωρής Τσαπακίδης | Επιστολές: Αντούαν & Κονσουέλο ντε Σαιντ Εξυπερύ | Μετάφραση: Έφη Κορομηλά | Στίχοι: Ελπίδα Τοπάλογλου & Θοδωρής Τσαπακίδης | Σκηνικά / Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος | Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας | Χορογραφίες: Δημήτρης Ράπτης | Παίζουν και τραγουδούν (αλφαβητικά): Α΄ διανομή: Βαγγέλης Παπαδάκης, Ελπίδα Τοπάλογλου - Β΄ διανομή: Βασίλης Πουλάκος, Μαρία Ρήγα | Στο πιάνο: Βέρα Χατζηπαπά
Σοφοκλή Αντιγόνη από 8 ως 19 Μαΐου 2019 από Τετάρτη ως Κυριακή στις 21.00 στο Θέατρο Άττις - Νέος Χώρος [Λεωνίδου 12 (πλησίον μετρό Μεταξουργείου), 2103225207]. Η Ομάδα Σημείο Μηδέν παρουσιάζει την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία (διαμόρφωση χώρου κι επιμέλεια κοστουμιών) Σάββα Στρούμπου. Η παράσταση είναι το αποτέλεσμα πολύμηνου εργαστηρίου πάνω στην αρχαία Τραγωδία, που ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2018 και ολοκληρώνεται τον Μάιο του 2019, με την πρεμιέρα. Για τις ανάγκες της ερευνητικής διαδικασίας και της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση από τον Δημήτρη Δημητριάδη.
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης | Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης | Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο | Photo credits: Αντωνία Κάντα | Δημιουργία αφίσας: Soul Design | Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη | Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ, Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος, Τειρεσίας-κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ, Ισμήνη-Αγγελιαφόρος: Ανδρομάχη Φουντουλίδου, Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ευρυδίκη-κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη, Φύλακας-Εξάγγελος: Στέλιος Θεοδώρου-Γκλίναβος | Χορός: η Ομάδα | Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
Το Τάβλι του Δημήτρη Κεχαΐδη στη θεατρική σκηνή του FAUST Bar-Theatre-Arts (Αθηναΐδος 12 & Καλαμιώτου 11, Μοναστηράκι, 2103234095) σε σκηνοθεσία του Πέρη Μιχαηλίδη με τον Φίλιππο Σοφιανό και τον Πέρη Μιχαηλίδη κάθε Τετάρτη και Πέμπτη από 2 ως 30 Μαΐου στις 21.00.
Η ιστορία είναι απλή. Δύο μεσήλικες, αντιπροσωπευτικοί τύποι της νεοελληνικής πραγματικότητας, προσπαθούν να σκαρώσουν ένα «σχέδιο» που θα τους βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο και θα τους δώσει τα φόντα για μια καλύτερη ζωή. Η συζήτηση για το περιβόητο «σχέδιο» διαδραματίζεται στη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι με ξεκαρδιστικούς διαλόγους από πρόσωπα οικεία, αναγνωρίσιμα, που πασχίζουν να «πιάσουν την καλή» για να βγουν από την καθημερινή μιζέρια. Οι ήρωες του Κεχαΐδη, Φώντας και Κόλιας, είναι πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας που ζουν μέσα στις αυταπάτες του παρελθόντος τρέφοντας μάταιες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Άνθρωποι που πασχίζουν να βγουν από το περιθώριο ζουν και ονειρεύονται το μεγάλο «κόλπο» που θα τους οδηγήσει στην οικονομική και κοινωνική καταξίωση.
Φωτογράφιση: Κατερίνα Αρβανίτη | Προβολή-επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Περισσότερα για την παράσταση, Το τάβλι, θα διαβάσετε εδώ
Ελάτε μαζί μας μια βόλτα. Έκθεση του Ανέκδοτου Αρχείου του Νικόλα Άσιμου από 3-15 Μαΐου στο BIOS Ρομάντσο [Αναξαγόρα 3, Αθήνα, 2167003325].
Ο Νικόλας Άσιμος τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Μάρτη 1988, «έφυγε» για μια ατελείωτη ΒΟΛΤΑ, κι όσο κι αν ζήτησε (στα τελευταία σημειώματά του) από μας, λέει χαρακτηριστικά: «παρακαλώ τους δημοσιογράφους κι άλλους έξυπνους να μην ασχοληθούν μαζί μου γιατί δεν ξέρουν», πολλοί πια, αφιερώνουμε χρόνο και μελάνι, για αυτόν. 31 χρόνια μετά κι ο Νικόλας υπάρχει, μέσα από τα τραγούδια του, τη δυναμική των στίχων του, και πολλές ιστορίες γύρω απ' τη ζωή του. 31 χρόνια μετά, και για ΠΡΩΤΗ φορά, θα εκτεθεί στο κοινό το ΑΡΧΕΙΟ του Νικόλα. Το αρχείο περιλαμβάνει: χειρόγραφα του Νικόλα, γνωστά του τραγούδια την ώρα που τα φτιάχνει, με διορθώσεις, λάθη, διαφορετικοί στίχοι, ΑΝΕΚΔΟΤΑ τραγούδια και στίχους, χειρόγραφες σκέψεις του σε πολλά θέματα, καταγγελίες, αφίσες συναυλιών, πλούσιο φωτογραφικό υλικό τα τελευταία του σημειώματα και πολλά άλλα. Μακριά από ιστορίες και φήμες, παρά μόνο το ίδιο το χειρόγραφο υλικό, θα «μιλήσει» για τον Άσιμο. Με αφορμή το αρχείο, 12 εικαστικοί καλλιτέχνες θα δημιουργήσουν και εκθέσουν έργα, στον πρώτο όροφο του κτιρίου, με τα οποία πραγματεύονται κοινωνικούς προβληματισμούς του τότε σε σχέση με το σήμερα, ενώνουν τη εποχή του με τη δική μας, και εν τέλει μας καλούν σε μια βόλτα. Μια βόλτα που θα ολοκληρωθεί με συναυλίες τις 2 πρώτες μέρες της έκθεσης: Μανώλης Κουτσονάνος -από την παράδοση στη jazz-, Mode Plagal, Δημήτρης Πουλικάκος, Vasilis Giaslakiotis-Dretta, Γιώργος Μπίλλιος | Guests: Φοίβος Δεληβοριάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Adetayo & Kabasele. Το αρχείο μου έχει παραχωρήσει για τις ανάγκες τις έκθεσης, η οικογένεια Ασημόπουλου, με τη σύμφωνη γνώμη της κόρης του Νικόλα
Διευθυντής Διοργάνωσης: Φώτης Καραγεωργίου | Υπεύθυνος Συναυλιών: Λουκάς Δημητρέλος- Beton 7 Art radio | Υπεύθυνη Επικοινωνίας/ Βοηθός Παραγωγής: Χρύσα Ματσαγκάνη | Παραγωγή: Entertain.gr
Αξίζει να δείτε την παράσταση της ομάδας ΑΣΙΠΚΑ με τίτλο Οι Δανειστές. Μια Αυτοβιογραφία, που προσκαλεί τους θεατές στην μπεργκμανική ατμόσφαιρα της Αγγλικανικής Εκκλησίας Άγιος Παύλος (Φιλελλήνων 27, Σύνταγμα, 6987738178). Μια παράσταση πάνω στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό έργο του Αύγουστου Στρίντμπεργκ "Οι Δανειστές". Ο Στρίντμπεργκ έχει τοποθετήσει τους ήρωες του σ’ ένα δεδομένο περιβάλλον, στο σαλόνι ενός ξενοδοχείου σε τόπο παραθερισμού και παρακολουθεί πως θα αντιδράσουν. Τα πρόσωπα, ένα ζευγάρι καλλιτεχνών, ο άντρας ζωγράφος η γυναίκα συγγραφέας. Κατά την απουσία της γυναίκας σε μια εκδρομή ο άντρας της βρίσκεται μόνος στο σαλόνι του ξενοδοχείου, ερωτευμένος και κυριευμένος από τη δύναμη της γυναίκας του αποτυπώνει συνεχώς τη μορφή της. Εκεί τον βρίσκει ο πρώην άντρας της που η γυναίκα τον είχε παρατήσει χρόνια πριν για το ζωγράφο και εκμεταλλευόμενος την απουσία της προσποιείται κάποιον ξένο. Κατά τη συνάντηση των δύο αντρών, νυν και πρώην, το πορτραίτο εξελίσσεται σε γλυπτό. Το γλυπτό παραμορφώνεται. Μαζί του και το ερωτικό ιδεώδες του ζωγράφου το οποίο σκορπά θριαμβικά σαν θρυμματισμένη φωτογραφία ο εκδικητής επισκέπτης στα πόδια της γυναίκας κατά την επιστροφή της. Οι τρεις ήρωες δε θα συναντηθούν μαζί ποτέ παρά μόνο στο τέλος, αλλά τότε είναι μάλλον αργά.
Μετάφραση: Έρη Κύργια | Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπίτος | Δραματουργία: Ειρήνη Δράκου, Δημήτρης Μπίτος | Σκηνική Επιμέλεια-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης | Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου | Βοηθός Σκηνοθέτη–Οργάνωση Παραγωγής: Θεοδώρα Έλλη Αθανασοπούλου | Βοηθός Σκηνογράφου–Ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος | Ερμηνεύουν: Ειρήνη Δράκου, Νίκος Καμώντος, Δημήτρης Μπίτος | Υπέρτιτλοι: SUPERTITLES.GR | Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Γαρνάβος | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Ελένη Τσακάλου, Ειρήνη Πολυδώρου, Άγγελος Κούκος | Σκηνοθεσία-μουσική επιμέλεια: Ντίνος Σπυρόπουλος | Σύνθεση Κειμένων: Ελένη Τσακάλου | Κοστούμια: Δανάη Σταματίου | Φωτισμός: John McKenzie | Φωτογραφίες: Νίκος Γράβαρης | Περούκες: Ευγενία Παπαδοπούλου | Δημόσιες σχέσεις: Κωνσταντίνος Πλατής | Παραγωγή: Θεατρικοί Ορίζοντες
Ο Ρασκόλνικοβ, φοιτητής της Νομικής στην Αγία Πετρούπολη διαπράττει τον φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και εξ' αεμελείας και αυτόν της αδελφής της. Ο Ρασκόλνικοβ νιώθει μια βαθιά θέληση να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια που του προβάλει η κοινωνία, με σκοπό να την αλλάξει. Αμέσως όμως αρχίζει να νιώθει αντιφατικά συναισθήματα. Έτσι, σιγά σιγά, ενώ ο συγγραφέας εμβαθύνει στην εσωτερική κατάσταση του ήρωά του, παρακολουθούμε την ψυχική του πορεία προς την ανακάλυψη του προσωπικού του φωτός. Με αφορμή το κλασικό έργο του Ντοστογιέβσκι, οι Ginger Creepers φτιάχνουν τον δικό τους προσωπικό χάρτη, την προσωπική τους εσωτερική διαδρομή. Οι δυο τους, μόνοι επί σκηνής, με ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα, δημιουργούν μέσα από εικόνες και πολυάριθμες αναφορές και σκέψεις εμπνευσμένες από το έργο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, ένα δικό του «οίκημα», χτίζοντας μία σπουδή πάνω σε καθολικές αξίες που επαναπροσδιορίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο τόσο συχνά όσο η επαναφόρτιση μιας διαδικτυακής σελίδας.
Σύλληψη-Κείμενο: Ginger Creepers (Χρ. Καπενής-Γρ. Χατζάκης) | Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Χατζάκης | Σκηνικά: Ζωή Αρβανίτη | Κοστούμια: Lila Nova | Μουσική: Βύρων Κατρίτσης | Κίνηση: Πετρίνα Γιαννάκου | Βοηθός Σκηνοθέτη: Κική Μπαρμπαβασίλογλου | Φωτογραφίες: Φίλιππος Μαργκαλιάς | Γραφιστική Επιμέλεια: Michelangelo Bevilacqua | Δημόσιες Σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη | Ερμηνεύουν: Χρήστος Καπενής, Γρηγόρης Χατζάκης
Κείμενο: Μαρία Μαραγκουδάκη | Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβάρας | Μουσική Επιμέλεια: Νίκος Επίσκοπος | Acting coaching-Επιμέλεια κίνησης: Λίζυ Ξανθοπούλου | Φωτογραφία αφίσας: Γεωργία Σιέττου-Στέλιος Δανιήλ | Φωτογραφίες: Παναγιώτα Ζαχαροπούλου | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη | Ερμηνεύει η Κατερίνα Γκατζόγια | Φωνή δημοσιογράφου: Ηλίας Γκογιάννος
Ιδέα/Σκηνοθεσία: Τατού Δέδε | Ηθοποιοί: Emili Verdu, Αουλόνα Λούπα | Δραματουργία/Κείμενο: Κλειώ Λιάβα | Κοστούμια/Interactive technology: Melanie Thewlis | Video art: Melanie Thewlis | Πρωτότυπη ηλεκτρονική μουσική: Paul Zubrinich | Σχεδιασμός Φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας | Διερμηνεία/Επιμέλεια Ισπανικού κειμένου: Κωνσταντίνα Κιοσέ | Γραφιστικός σχεδιασμός/Φωτογραφία: Μελίνα Κούλια | Παραγωγή: ΤΑΤΟΥmdt | Συντονισμός και εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi
Με αφορμή την Ηλέκτρα του Σοφοκλή και έχοντας ως αφετηρία την αρχή των τριών υποκριτών, τρεις άντρες ηθοποιοί αναλαμβάνουν να γίνουν φορείς του πιο αιματοβαμμένου μύθου, ανακαλύπτοντάς τον εκ νέου και χτίζοντας γέφυρες μεταξύ παρελθόντος και παρόντος. Τί είναι ήθος και τί δίκαιο; Τί γίνεται όταν οι θεσμοί παραλύουν και η βαρβαρότητα κατακλύζει την πόλη; Η Ηλέκτρα ως σύμβολο του ασυνείδητου ή ως μορφή πολιτικών διαστάσεων; Ποια εξουσία δεν φτάνει στην κορυφή χωρίς το αίμα του αντιπάλου της και ποιος επόμενος εξουσιαστής δεν θα την αρπάξει με τον ίδιο τρόπο; Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε; Η νέα γενιά σε μια περίοδο μεγάλων ανακατατάξεων και ερωτημάτων συνομιλεί με το ίδιο το παρελθόν της για να βρει καθαρό βλέμμα να αντιμετωπίσει το παρόν. Ό,τι μεγαλώνει στη μοναξιά, γίνεται άγριο… και επιβιώνει.
Απόδοση – Δραματουργική Επεξεργασία: Γιώργος Ματζιάρης, Φώτης Κουτρουβίδης | Σκηνοθεσία: Γιώργος Ματζιάρης | Σκηνικά: ΛΙΚΝΟ Architecture and Design Studio | Κοστούμια: Χριστίνα Τσουτσουλίγα | Μουσική: Γιώργος Πούλιος | Κίνηση: Φαίδρα Σούτου | Φωτισμοί: Βασίλης Κολοβός, Χάρης Βασιλόπουλος | Βοηθός Σκηνοθέτη: Άντα Πουράνη | Φωτογραφίες: Ελένη Αϊβαλή | Video: Σταύρος Σβήγκος | Επικοινωνία - Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη | Διεύθυνση Παραγωγής: Λαμπρίνα Καραγιαννίδου | Παραγωγή: Ομάδα μήνυμαL. | Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Φώτης Κουτρουβίδης, Γιώργος Ματζιάρης
Δραματουργία/Σκηνοθεσία: Μαριτίνα Πάσσαρη | Σκηνικά/Κοστούμια: Κυριακή Τσίτσα | Πρωτότυπη Μουσική: Στάθης Ιωάννου | Επιλογή Μουσικής: Νίκος Σαββάτης | Επιμέλεια Κίνησης: Μυρτώ Δελημιχάλη | Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Μπαταγιάννη | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη | Αφίσα: Θάνος Κερμίτσης | Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου | Παραγωγή: RM light | Ερμηνεία: Μαριτίνα Πάσσαρη, Αλεξάνδρα Χασάνι | Για τις προβολές συνεργάστηκαν: Μαριτίνα Πάσσαρη, Παύλος Πάσσαρης, Άγγελος Παππάς, Αργύρης Θέος, Νίκος Σαββάτης | Στις προβολές εμφανίζονται οι ηθοποιοί: Μελαχρινός Βελέντζας, Ηλίας Βογιατζιδάκης, Ντίνος Γκελαμέρης, Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου,Τάσος Κορκός.
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ | Σκηνοθεσία: Γιώργος Σουλεϊμάν | Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Ηλένια Δουλαδίρη | Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη | Πρωτότυπη Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης | Οργάνωση παραγωγής: Εύα Πολυχρονιάδου | Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος | Artwork: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς | Επικοινωνία: Σπύρος Σιακαντάρης | Ερμηνεύουν: Μαμά: Ελένη Καστάνη, Κόρη: Ευγενία Σαμαρά
Μουσική: Βέρα Χατζηπαπά | Δραματουργία / Σκηνοθεσία: Θοδωρής Τσαπακίδης | Επιστολές: Αντούαν & Κονσουέλο ντε Σαιντ Εξυπερύ | Μετάφραση: Έφη Κορομηλά | Στίχοι: Ελπίδα Τοπάλογλου & Θοδωρής Τσαπακίδης | Σκηνικά / Κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος | Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας | Χορογραφίες: Δημήτρης Ράπτης | Παίζουν και τραγουδούν (αλφαβητικά): Α΄ διανομή: Βαγγέλης Παπαδάκης, Ελπίδα Τοπάλογλου - Β΄ διανομή: Βασίλης Πουλάκος, Μαρία Ρήγα | Στο πιάνο: Βέρα Χατζηπαπά
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης | Φωτισμοί: Κώστας Μπεθάνης | Δραματολόγος: Μαρία Σικιτάνο | Photo credits: Αντωνία Κάντα | Δημιουργία αφίσας: Soul Design | Επικοινωνία παράστασης: Μαριάννα Παπάκη | Αντιγόνη: Έβελυν Ασουάντ, Κρέων: Κωνσταντίνος Γώγουλος, Τειρεσίας-κορυφαία Χορού: Έλλη Ιγγλίζ, Ισμήνη-Αγγελιαφόρος: Ανδρομάχη Φουντουλίδου, Αίμων: Γιάννης Γιαραμαζίδης, Ευρυδίκη-κορυφαία Χορού: Ρόζυ Μονάκη, Φύλακας-Εξάγγελος: Στέλιος Θεοδώρου-Γκλίναβος | Χορός: η Ομάδα | Φωτογραφίες: Αντωνία Κάντα
Η ιστορία είναι απλή. Δύο μεσήλικες, αντιπροσωπευτικοί τύποι της νεοελληνικής πραγματικότητας, προσπαθούν να σκαρώσουν ένα «σχέδιο» που θα τους βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο και θα τους δώσει τα φόντα για μια καλύτερη ζωή. Η συζήτηση για το περιβόητο «σχέδιο» διαδραματίζεται στη διάρκεια μιας παρτίδας τάβλι με ξεκαρδιστικούς διαλόγους από πρόσωπα οικεία, αναγνωρίσιμα, που πασχίζουν να «πιάσουν την καλή» για να βγουν από την καθημερινή μιζέρια. Οι ήρωες του Κεχαΐδη, Φώντας και Κόλιας, είναι πρόσωπα της μεταπολεμικής Ελλάδας που ζουν μέσα στις αυταπάτες του παρελθόντος τρέφοντας μάταιες ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Άνθρωποι που πασχίζουν να βγουν από το περιθώριο ζουν και ονειρεύονται το μεγάλο «κόλπο» που θα τους οδηγήσει στην οικονομική και κοινωνική καταξίωση.
Φωτογράφιση: Κατερίνα Αρβανίτη | Προβολή-επικοινωνία: Νατάσα Παππά
Περισσότερα για την παράσταση, Το τάβλι, θα διαβάσετε εδώ
Ο Νικόλας Άσιμος τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Μάρτη 1988, «έφυγε» για μια ατελείωτη ΒΟΛΤΑ, κι όσο κι αν ζήτησε (στα τελευταία σημειώματά του) από μας, λέει χαρακτηριστικά: «παρακαλώ τους δημοσιογράφους κι άλλους έξυπνους να μην ασχοληθούν μαζί μου γιατί δεν ξέρουν», πολλοί πια, αφιερώνουμε χρόνο και μελάνι, για αυτόν. 31 χρόνια μετά κι ο Νικόλας υπάρχει, μέσα από τα τραγούδια του, τη δυναμική των στίχων του, και πολλές ιστορίες γύρω απ' τη ζωή του. 31 χρόνια μετά, και για ΠΡΩΤΗ φορά, θα εκτεθεί στο κοινό το ΑΡΧΕΙΟ του Νικόλα. Το αρχείο περιλαμβάνει: χειρόγραφα του Νικόλα, γνωστά του τραγούδια την ώρα που τα φτιάχνει, με διορθώσεις, λάθη, διαφορετικοί στίχοι, ΑΝΕΚΔΟΤΑ τραγούδια και στίχους, χειρόγραφες σκέψεις του σε πολλά θέματα, καταγγελίες, αφίσες συναυλιών, πλούσιο φωτογραφικό υλικό τα τελευταία του σημειώματα και πολλά άλλα. Μακριά από ιστορίες και φήμες, παρά μόνο το ίδιο το χειρόγραφο υλικό, θα «μιλήσει» για τον Άσιμο. Με αφορμή το αρχείο, 12 εικαστικοί καλλιτέχνες θα δημιουργήσουν και εκθέσουν έργα, στον πρώτο όροφο του κτιρίου, με τα οποία πραγματεύονται κοινωνικούς προβληματισμούς του τότε σε σχέση με το σήμερα, ενώνουν τη εποχή του με τη δική μας, και εν τέλει μας καλούν σε μια βόλτα. Μια βόλτα που θα ολοκληρωθεί με συναυλίες τις 2 πρώτες μέρες της έκθεσης: Μανώλης Κουτσονάνος -από την παράδοση στη jazz-, Mode Plagal, Δημήτρης Πουλικάκος, Vasilis Giaslakiotis-Dretta, Γιώργος Μπίλλιος | Guests: Φοίβος Δεληβοριάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Adetayo & Kabasele. Το αρχείο μου έχει παραχωρήσει για τις ανάγκες τις έκθεσης, η οικογένεια Ασημόπουλου, με τη σύμφωνη γνώμη της κόρης του Νικόλα
Διευθυντής Διοργάνωσης: Φώτης Καραγεωργίου | Υπεύθυνος Συναυλιών: Λουκάς Δημητρέλος- Beton 7 Art radio | Υπεύθυνη Επικοινωνίας/ Βοηθός Παραγωγής: Χρύσα Ματσαγκάνη | Παραγωγή: Entertain.gr
Μετάφραση: Έρη Κύργια | Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπίτος | Δραματουργία: Ειρήνη Δράκου, Δημήτρης Μπίτος | Σκηνική Επιμέλεια-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης | Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου | Βοηθός Σκηνοθέτη–Οργάνωση Παραγωγής: Θεοδώρα Έλλη Αθανασοπούλου | Βοηθός Σκηνογράφου–Ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος | Ερμηνεύουν: Ειρήνη Δράκου, Νίκος Καμώντος, Δημήτρης Μπίτος | Υπέρτιτλοι: SUPERTITLES.GR | Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Γαρνάβος | Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Μετά την περσινή μεγάλη αποδοχή του κοινού, Ο Επιτάφιος Λόγος του Περικλή ακούγεται ξανά στην Οικία Κατακουζηνού (Λεωφ. Αμαλίας 4 (5ος όροφος), Πλατεία Συντάγματος). Ένα έργο διαχρονικό που καταγράφει τόσο εύστοχα και σφαιρικά όσο κανένα άλλο το τί είναι η Δημοκρατία, σ’ έναν χώρο που βρίσκεται απέναντι από τη Βουλή των Ελλήνων. Με αφορμή την ταφή των πρώτων νεκρών του Πελοποννησιακού πολέμου, ο Περικλής εκφώνησε στον Κεραμεικό έναν επιτάφιο λόγο, τον κορυφαίο πολιτικό λόγο που διαμόρφωσε την πολιτική συνείδηση της ανθρωπότητας στην αναζήτηση ενός ιδανικού πολιτεύματος. Στην παράσταση χρησιμοποιείται η απόδοση του Θουκυδίδη από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δημιουργώντας μια σειρά από συνειρμούς και συνδέσεις με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Διδασκαλία ερμηνείας/Σκηνοθεσία: Δήμος Αβδελιώδης | Ερμηνεία: Ιωάννα Σπανού
Στις 8/5, 15/5 και 22/5 στις 20:30 και στις 4/5, 11/5, 18/5 στις 18:30
Ο Εικαστικός Κύκλος ΔΛ (Ακαδημίας 6, Αθήνα, 2103646818-9) παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Ηλία Παπανικολάου με τίτλο SILENCE MUSEUM. Το SILENCE MUSEUM ως κραυγή ζωής και αγωνίας, ανοίγει τον δρόμο προς τη βιοπολιτική αντίληψη της τέχνης. Οι εξουσιαστικοί θεσμοί, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, το κυρίαρχο φαντασιακό ως μηχανές αλλοτρίωσης και παραμόρφωσης εαυτών και αλλήλων, δεν βρίσκονται κάπου έξω, γενικά. Διαπερνούν κάθε στιβάδα της ύπαρξης του σύγχρονου ανθρώπου, κάθε του κύτταρο, κάθε του ανάσα και σκέψη. Και πάλι, όμως, σε αυτή τη συλλογή έργων, δεν έχουμε απλώς μια ενδοσκόπηση, καθώς ο πόλεμος, η από-ανθρωποποίηση και η εξέγερση, αποτελούν δυο διαστάσεις που δεν αφήνουν το βλέμμα μας να ησυχάσει. Ο Ηλίας Παπανικολάου εξηγεί: «Κι εκεί που περπατάς τον δρόμο σου μαζί με όλα όσα κουβαλάς, έρχεται μία στιγμή που κοντοστέκεσαι και αναζητάς από την αρχή το νόημα. Σκέφτεσαι ποια θέση παίρνεις απέναντι σε μία σαρωτική για τα ανθρώπινα μέτρα εποχή. Η προσωπική συλλογή με τις απογοητεύσεις είναι ήδη ένα δυνατό υλικό και βρήκα τον τρόπο να φτιάξω με αυτές έναν κόσμο. Αυτόν τον κόσμο τον ονόμασα SILENCE MUSEUM.»
Από 10 Μαΐου – 29 Ιουνίου 2019, Τετάρτη και Σάββατο 11.00-16.00 και Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή 11.00-20.00. Η είσοδος στην έκθεση είναι ελεύθερη για το κοινό.
