Η Χρύσα Μαστοροδήμου, απαντά σήμερα τις ερωτήσεις των λευκωμάτων των σχολικών μας χρόνων και παρουσιάζει την ποιητική της συλλογή, Κλειδιά στο τραπέζι, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός.
Τι εστί έρως;
Χ.Μ.: Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σκάρωνα στιχάκια. Και τώρα με τα στιχάκια μου θα σου απαντήσω...
Ο έρωτας
θανατηφόρο φως
που έλκει την πυγολαμπίδα
Ξέρει πως θα καεί
μα ταξιδεύει αδιάφορα στο θάνατο
αρκεί μια φορά
το φως να αγκαλιάσει
(κλειδιά στο τραπέζι, Οδός Πανός, 2018)
Πιστεύεις στα ζώδια;
Χ.Μ.: Οι ζωές μας σελίδες λευκές που γεμίζουνε γοργά
και το μολύβι εμείς κρατάμε
τη μοίρα των επιλογών μας
αμετάκλητα κουβαλάμε
Τι δώρο θα έκανες σε έναν εχθρό σου;
Χ.Μ.: Αγάπη
όταν υπάρχει τον κόσμο αλλάζει
μικρά - μικρά άλματα που γίνονται θαύματα
Έχεις κατοικίδιο;
Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα;
Χ.Μ.: Δεν ασχολούμαι
Καραμελάκια ή σοκολατάκια;
Χ.Μ.: Adicted to chocolate
Μαύρο ή άσπρο;
Χ.Μ.: Ασπρόμαυρο;
Τι πρέπει να συμβεί μια τέλεια μέρα;
Χ.Μ.: Η τέλεια μέρα είναι τώρα
Τι νούμερο παπούτσι φοράς;
Χ.Μ.: 38
Έχεις χόμπι;
Χ.Μ.: Κάνω τάχα πως γράφω για να ξορκίζω το χρόνο, επίσης είμαι εθισμένη σε κάθε μορφή τέχνης που με αναγκάζει να κοιτάζω ψηλά. Γυμνάζομαι όποτε μπορώ.
Ποιο τραγούδι αφιερώνεις στον/στην αγαπημένο/-η σου;
Χ.Μ.: Όσο και αν κανείς πονά
όσο και αν προσέχει
Πάντα πάντα θα είναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει...
Γράψε μου ένα μυστικό
Χ.Μ.: Σσσς!
Πεινάς;
Χ.Μ.: Πάντα όμως...
Ποιο φαγητό θα ήθελες να είσαι και ποιος θα ήθελες να σε φάει;
Χ.Μ.: Το μάνα εξ ουρανού... να χορταίνουν όλοι.
Αν ήσουν λουλούδι, ποιο θα διάλεγες;
Χ.Μ.: Παπαρούνα
Πότε δάκρυσες τελευταία φορά και γιατί;
Χ.Μ.: Πριν λίγο για ασήμαντο λόγο...
Τι όνειρο είδες χθες το βράδυ; (Έστω στην λογοκριμένη του έκδοση)
Χ.Μ.: Δεν τα θυμάμαι...
Ποιο στιχάκι ή μέρος βιβλίου σε έχει σημαδέψει;
Χ.Μ.: Πάρα πολλά, θυμάμαι ωστόσο πάντα την πρώτη φράση του Λουντέμη από το ένα παιδί μετράει τα άστρα που είχα σημειώσει στο πρώτο μου λεύκωμα: «η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι κλάμα κι από τότε ή γίνεται άνθρωπος και κλαίει ή γίνεται τέρας και κάνει τους άλλους να κλαίνε»
Πότε αδιαφόρησες τελευταία φορά και γιατί;
Χ.Μ.: Δεν αδιαφορώ γενικώς εκτός αν υπάρχει λόγος...
Τι είναι για σένα η ζωή;
Χ.Μ.: Μια αγκαλιά μνήμες αγάπες
Ένα σπίτι σύννεφο
Και ένα κομμάτι ουράνιο τόξο
Υπάρχει περίπτωση να μην έχεις απογοητεύσει τον 12χρονο εαυτό σου;
Χ.Μ.: Όχι
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο ψέμα που είπες στον εαυτό σου;
Χ.Μ.: Ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Ποια είναι η πρώτη σου αγάπη;
Χ.Μ.: Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Γράψε δύο συναισθήματα που σ’ αντιπροσωπεύουν
Χ.Μ.: Αγάπη και πείσμα
Τι ήταν αυτό που περίμενες από τη ζωή και δεν το πέτυχες ως σήμερα;
Χ.Μ.: Δύσκολη ερώτηση... συγκεντρώνομαι σε ό,τι έχω πετύχει και προσπαθώ να το απολαύσω.
Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες;
Χ.Μ.: Νομίζω πάλι τα ίδια θα έκανα αλλά με περισσότερη σιγουριά.
Πώς βλέπεις τη ζωή σου σε τριάντα χρόνια;
Χ.Μ.: Δε νομίζω ότι θέλω να σου απαντήσω (δεν ξέρω αν θα με γράφουν και στα ΚΑΠΗ)
Ποιος/ποια είναι ο/η καλύτερος/-η φίλος/-η σου;
Χ.Μ.: Είναι πάνω από ένας και θα θυμώσουν άμα ξεχωρίσω κάποιον...
Ποια είναι η μεγαλύτερή σου φοβία;
Χ.Μ.: Να φοβάμαι.
Ποια είναι η μεγαλύτερη τρέλα που έκανες στα μαθητικά σου χρόνια;
Χ.Μ.: Άσε, ήμουνα φυτό και φλωράκι.
Σε ποια ερώτηση θα ήθελες να απαντήσεις;
Χ.Μ.: Κι άλλη; Η εφορία είσαι;
Με ποιον επώνυμο θα θελες να ναυαγήσεις σε έρημο νησί;
Χ.Μ.: Είμαι παντρεμένη... τι να σου λέω τώρα!
Θάλασσα ή βουνό;
Χ.Μ.: ΘΑΛΑΣΣΑ
Ποια εποχή θα ήθελες να ήσουν;
Χ.Μ.: Καλοκαίρι.
Πιστεύεις στην τύχη;
Χ.Μ.: Απάντησα ήδη. Τύχη είναι οι επιλογές μας.
Πού θα ήθελες να βρισκόσουν αυτή τη στιγμή;
Χ.Μ.: Οπουδήποτε διακοπές!
Τι ετσί γυνή;
Χ.Μ.: Γυνή
Από εκεί που πηγάζουν όλα τα καλά και όλα τα κακά
Σαν ποιο ζωάκι έλεγαν οι φίλοι σου ότι έκανες;
Χ.Μ.: Λαγουδάκι γιατί έχω πεταχτά αυτιά.
Η ελευθερία που μας προσφέρει η ποίηση στάθηκε πάντα πηγή έμπνευσης μου. Η εμμονή μου να μετατρέπω κάθε μαράζι, σκέψη, απογοήτευση, χαρά, λύπη αναμοχλεύοντας την παλέτα των συναισθημάτων σε ποιητικό ή λογοτεχνικό κείμενο σαν ένα γράμμα, μια ανεπίδοτη επιστολή, σαν τις ικεσίες της ψυχής προς τον απέραντο ουρανό, μου πρόσφερε την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας αλλά και μια ελπίδα για ένα κόσμο πιο όμορφο ως εκεί που οι λέξεις μπορούν να ορίσουν.[1]
Χρύσα Μαστοροδήμου
📖
📖
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή το Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ
Η Χρύσα Μαστοροδήμου σημειώνει: Θα άλλαζα τη λέξη μαράζι με τη λέξη ελπίδα.
