Θ.Τ.: Το βιβλίο αποτελείται από 23 διηγήματα και 2 νουβέλες. Κάθε ιστορία είναι και μία απόδραση μου. Δραπετεύω από τον εαυτό μου υποδυόμενος τους χαρακτήρες που εμφανίζονται στις ιστορίες.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Θ.Τ.: Στο σπίτι, στο laptop.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Θ.Τ.: Γράφτηκε σε διάστημα 11 χρόνων.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θ.Τ.: Τρυφερό, σκανδαλιάρικο.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Θ.Τ.: Οι περισσότεροι χαρακτήρες που περιγράφω δεν υπάρχουν στην ζωή μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι πραγματικοί. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ζωντανών χαρακτήρων.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Θ.Τ.: Όλο το βιβλίο διότι όλες οι ιστορίες είναι κομμάτια μου και το βιβλίο είναι το παιδί μου.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Θ.Τ.: Όλοι είναι αγαπημένοι, όλους τους γέννησα με το μυαλό μου όλους τους ανάθρεψα όλους τους αγαπώ.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Θ.Τ.: Ευχάριστες και ίσως και ώρες απόδρασης.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Φοβάστε...
Θ.Τ.: Την ανυπαρξία.
Αγαπάτε...
Θ.Τ.: Συνέχεια και ασταμάτητα τους ανθρώπους μου και τους ανθρώπους γύρω μου διότι η ευτυχία δεν είναι ατομική.
Ελπίζετε...
Θ.Τ.: Να αγαπηθώ και να αγαπήσω όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Διότι η αγάπη είναι το κλειδί για τον παράδεισο εδώ και τώρα.
Θέλετε...
Θ.Τ.: Να μην με προσπεράσουν αδιάφορα αυτοί που θα περάσουν από την ζωή μου
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Θ.Τ.: Όλοι όσοι έχουν άσβεστη δίψα για ζωή και έρωτα.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Θ.Τ.: Γιατί έχω καταθέσει πολλή αγάπη, τρυφερότητα, ζεστασιά, χιούμορ, και γιατί ο αναγνώστη μου θα διασκεδάσει με τις ιστορίες μου και δεν θα βαρεθεί.
Γιατί δεν πρέπει;
Θ.Τ.: Δεν πρέπει εάν είναι ανήλικος ή ανήλικη διότι κάποιες ιστορίες μου είναι λίγο πικάντικες.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Θ.Τ.: Σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία. Αλλά και το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας μπορεί να το παραγγείλει και σε δυο τρεις μέρες να το έχετε.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Θ.Τ.: Στο Facebook.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Θ.Τ.: Το κόκκινο και το κίτρινο πρώτα και μετά σχεδόν όλα τα χρώματα εκτός ίσως από το μαύρο και σίγουρα όχι το μωβ.
Ποια μουσική;
Θ.Τ.: Η ροκ, η τζαζ, η έντεχνη ελληνική μουσική, το ρεμπέτικο, η Κλασσική και η όπερα.
Ποιο άρωμα;
Θ.Τ.: Του λεμονιού· είναι δυνατό και έχεις την αίσθηση ότι είναι καθαρό.
Της λεβάντας που έβαζε η γιαγιά μου στο ζεστό νερό που έλουζε τα μαλλιά της και του ανθισμένου θυμαριού.
Από κολόνιες μ’ αρέσουν πολλές.
Ποιο συναίσθημα;
Θ.Τ.: Του έρωτα που μετουσιώνεται σε αγάπη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Θ.Τ.: Πίνακας!
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Θ.Τ.: Ζωγράφος.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Θ.Τ.: Προύστ, Γούλφ, Κούντερα, Σαρτρ, Σάμπατο, Μέρντοχ, Μίσιμα, Τσίρκας, Γιώργος Μιχαηλίδης...
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Θ.Τ.: Όλοι οι παραπάνω σίγουρα και κάποιοι ακόμα όπως Ζαν Ζενέ, Τόμας Μανν και πολλοί άλλοι αξιόλογοι ξένοι και Έλληνες όπως Πλασκοβίτης, Κουμανταρέας...
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Θ.Τ.: Οι ήρωές μου ακολουθούν τις δικές τους ζωές, όπως κάνουν όλα τα παιδιά που μεγαλώνουν.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Θ.Τ.: Φαντασία, εμπειρία και σίγουρα ταλέντο.
Θέλω να πω ότι ο καθένας έχει το δικό του ταλέντο, άλλος στο γράψιμο, άλλος στο να φτιάχνει πράγματα, άλλος στα μαθηματικά, άλλος δεν ξέρω που… οπότε δεν είμαστε όλοι πλασμένοι για να κάνουμε το ίδιο πράγμα και αυτό είναι πολύ ωραίο διότι ο ένας συμπληρώνει τον άλλο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Θ.Τ.: Στην Ελλάδα, δεν είναι τι ξέρεις, αλλά ποιόν ξέρεις. Εάν είσαι πολιτικό πρόσωπο και έχεις τουλάχιστον 200 χιλιάδες ψηφοφόρους είναι σίγουρο ότι θα πουλήσεις τουλάχιστον 150.000 βιβλία, κι ας είναι το βιβλίο πολύ μέτριο. Αυτό μπορούμε να το πάρουμε ως μέτρο επιτυχίας;
Δυστυχώς δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο και αυτό σίγουρα επηρεάζει την εξάπλωση του βιβλίου μου, το οποίο όμως έχει ένα πλεονέκτημα: αυτοί που θα το αγαπήσουν θα το αγαπήσουν για τις αρετές του.
Τι την αποτυχία;
Θ.Τ.: Νομίζω ότι το απάντησα πάρα πάνω.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Θ.Τ.: Η βιβλιοφαγία δεν προκαλεί βαρυ-κεφαλιά, όπως τα φαγητά προκαλούν βαρυστομαχιά, και είναι από λυτρωτική μέχρι διασκεδαστική διότι σου επιτρέπει να ταξιδέψεις πρώτη θέση μέσα στα ωραιότερα βιβλία που σε πάνε σε απίστευτους προορισμούς που δεν υπάρχουν πουθενά παρά μόνο στο μυαλό του συγγραφέα.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Θ.Τ.: ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ! Ή όπως έλεγε η μανούλα μου «Από την πόρτα θα σας πετάνε έξω κι από το παράθυρο θα μπαίνετε».
Ακόμα καλύτερο τίτλο που θα μπορούσα να βάλω είναι ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ ΤΟΥ ΑΝΕΦΙΚΤΟΥ.
Το βιβλίο του Θάνου Τσιτσή-Κούσκου, Η φονική θηλή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άνεμος. Βρείτε το εδώ. Διαβάστε κι ένα απόσπασμα!
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Όλα μπερδεύονται γλυκά στην εύφορη κοιλάδα του μυαλού μου, όπου ένα αγγελάκι κυκλοφορεί με άδειο κεφάλι, μια οικογένεια αποκοιμιέται με ψέματα και ξυπνάει με αλήθειες, ένας συγγραφέας ακροβατεί στην ετοιμόρροπη γέφυρα που ενώνει το Χαλάνδρι με τον Δήμο Ουτοπίας. Στον ίδιο τόπο αλλά σε διαφορετικούς χρόνους, η Ανθή θυμώνει με τον Θωμά αλλά στο τέλος τού κάθεται, μια φίλη βολεύεται με τον φορτηγατζή που έφτυνε εδώ και χρόνια, η Βάσω είναι ζευγάρι με τον Τάκη αλλά αγαπάει και τον Δημοσθένη την αδελφή, ο Φίλιππος παίζει το κεφάλι του με τον διάολο, ο Λεωνίδας πορεύεται με τους… τριακόσιους φόβους του, ενώ πάνω από τα κεφάλια όλων, πετάει ένα τσοπανόσκυλο ελληνικό. Α! Να μην ξεχάσω να σας ξεναγήσω σε μια εφορία γεμάτη ευφορία και να σας εξηγήσω πώς μια αγκαλιά αγκάθια μπορεί να χωρέσει σε μια επιστολή…
Όλα δοσμένα με λόγο άμεσο, γεμάτο χιούμορ, ανθρωπιά και φαντασία, σε ένα βιβλίο τρυφερό και σκανδαλιάρικο, που λειτουργεί σαν καλειδοσκόπιο, μέσα από το οποίο βλέπουμε τους χαρακτήρες να ζουν και να αναπνέουν, να συρρικνώνονται και να ποδοπατιούνται, να διαστέλλονται και να ασφυκτιούν, να ερωτεύονται και να ανασταίνονται.
Βιογραφικό σημείωμα:
Γεννήθηκα στους Αμπελόκηπους και μεγάλωσα στο Χαλάνδρι. Οι φυσικοί μου γονείς είναι ο Πέτρος και η Μαρία Τσιτσή (το γένος Κούσκου), ενώ οι πνευματικοί μου γονείς είναι η Βιρτζίνια Γουλφ και ο Μαρσέλ Προυστ.
Έχω περάσει από τις σχολές Σιβιτανίδειο, Σεβαστοπούλειο, Κοντοράβδη, Μωραΐτη και από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Westfield College), απ’ όπου απέκτησα Bachelor στη Φυσική. Από το 1983 δίδασκα σε φροντιστήρια και αγγλόφωνα σχολεία, και από το 1999 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τα πρώτα μου ποιήματα τα έγραψα σε ηλικία οκτώ χρονών και από τότε θυμάμαι πως είχα πάντα στην τσέπη, ή στα χέρια, ένα βιβλίο που διάβαζα και ένα σημειωματάριο όπου έγραφα.
Ακόμα καλύτερο τίτλο που θα μπορούσα να βάλω είναι ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ ΤΟΥ ΑΝΕΦΙΚΤΟΥ.
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Όλα μπερδεύονται γλυκά στην εύφορη κοιλάδα του μυαλού μου, όπου ένα αγγελάκι κυκλοφορεί με άδειο κεφάλι, μια οικογένεια αποκοιμιέται με ψέματα και ξυπνάει με αλήθειες, ένας συγγραφέας ακροβατεί στην ετοιμόρροπη γέφυρα που ενώνει το Χαλάνδρι με τον Δήμο Ουτοπίας. Στον ίδιο τόπο αλλά σε διαφορετικούς χρόνους, η Ανθή θυμώνει με τον Θωμά αλλά στο τέλος τού κάθεται, μια φίλη βολεύεται με τον φορτηγατζή που έφτυνε εδώ και χρόνια, η Βάσω είναι ζευγάρι με τον Τάκη αλλά αγαπάει και τον Δημοσθένη την αδελφή, ο Φίλιππος παίζει το κεφάλι του με τον διάολο, ο Λεωνίδας πορεύεται με τους… τριακόσιους φόβους του, ενώ πάνω από τα κεφάλια όλων, πετάει ένα τσοπανόσκυλο ελληνικό. Α! Να μην ξεχάσω να σας ξεναγήσω σε μια εφορία γεμάτη ευφορία και να σας εξηγήσω πώς μια αγκαλιά αγκάθια μπορεί να χωρέσει σε μια επιστολή…
Όλα δοσμένα με λόγο άμεσο, γεμάτο χιούμορ, ανθρωπιά και φαντασία, σε ένα βιβλίο τρυφερό και σκανδαλιάρικο, που λειτουργεί σαν καλειδοσκόπιο, μέσα από το οποίο βλέπουμε τους χαρακτήρες να ζουν και να αναπνέουν, να συρρικνώνονται και να ποδοπατιούνται, να διαστέλλονται και να ασφυκτιούν, να ερωτεύονται και να ανασταίνονται.
Βιογραφικό σημείωμα:
Γεννήθηκα στους Αμπελόκηπους και μεγάλωσα στο Χαλάνδρι. Οι φυσικοί μου γονείς είναι ο Πέτρος και η Μαρία Τσιτσή (το γένος Κούσκου), ενώ οι πνευματικοί μου γονείς είναι η Βιρτζίνια Γουλφ και ο Μαρσέλ Προυστ.
Έχω περάσει από τις σχολές Σιβιτανίδειο, Σεβαστοπούλειο, Κοντοράβδη, Μωραΐτη και από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Westfield College), απ’ όπου απέκτησα Bachelor στη Φυσική. Από το 1983 δίδασκα σε φροντιστήρια και αγγλόφωνα σχολεία, και από το 1999 στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Τα πρώτα μου ποιήματα τα έγραψα σε ηλικία οκτώ χρονών και από τότε θυμάμαι πως είχα πάντα στην τσέπη, ή στα χέρια, ένα βιβλίο που διάβαζα και ένα σημειωματάριο όπου έγραφα.
