Σκιάς Όναρ

Μια παιδικότητα, που τη πρωτοβλέπεις στην χειρόγραφη αφιέρωση προς τη γιαγιά και τον παππού, ενισχύεται στη συνέχεια από τα έργα που ακολουθούν -ή η δημιουργός δε κάνει τίποτα να την καταπνίξει κάτω από τις συμβάσεις της ενήλικης ζωής(;). Έτσι, πλείστες λέξεις βγαλμένες από τα παραμύθια «αναλαμβάνουν» το ποιητικό ταξίδι που υπογράφει η Ευφροσύνη Λούζη, όπως: ουράνια τόξα, λουλούδια, κάστρα, πουλιά, ξωτικά, νεράιδες, θεριά, γοργόνες, πριγκίπισσες, άστρα... μια παραμυθένια αύρα και ανάλογες εικόνες δημιουργούνται στο μυαλό.

Κι ο πόνος ελλοχεύει σε κάθε αγάπη, η οποία ανεκπλήρωτη

τελειώνει, δίχως την έναρξη να δει καλά καλά!

Ο Πικάσο είχε πει μια φορά πως το δυσκολότερο πράγμα που υπάρχει για έναν ζωγράφο είναι να ζωγραφίσει όπως ένα παιδί. Είναι εκείνη η αφέλεια(;), καλοσύνη(;), απειρία(;)... ό,τι είναι αυτό που διαθέτουμε όλοι σαν νήπια και το χάνουμε αργότερα, είναι κι εκείνη η φαντασία η αχαλίνωτη που είναι ικανή να δημιουργήσει κόσμους και πλάσματα... ενώ, σίγουρα δεν είναι η «καλαισθησία», η μόδα, οι συμβάσεις, οι κανόνες, οι νόρμες και οτιδήποτε εισχωρεί μέσα μας μεγαλώνοντας κυριεύοντας τα θέλω μας, οριοθετώντας τις επιλογές μας και θέτοντας όρια. Η κυρία Λούζη, δείχνει εδώ, ότι επιτρέπει σε εκείνες τις αυθόρμητες εκφράσεις του στυλ να κυριαρχήσουν χωρίς φίλτρα προερχόμενα από «κουσούρια» της ενήλικης ζωής. Ίσως γι' αυτό κάποια από τα έργα της να θυμίζουν τραγούδια -χωρίς μουσική- μια και περιέχουν επαναλήψεις στίχων και τμημάτων (όπως τα ρεφρέν) και τέμπο-αρμονία. Στην ενίσχυση του ρυθμού συμβάλλουν οι άτακτες ρίμες των στίχων της που «κρύβονται» εντός τους -λες και δεν είχε την πρόθεση να «ριμάρει» αλλά επέτρεψε τον ρυθμό τους να επιβληθεί.

Μη φοβηθείς το χάραμα,

ο ουρανός χρυσίζει!

Πολλά έργα γράφτηκαν για να περιγράψουν μια απόφαση, ένα στοιχείο, ένα συναίσθημα ή να μιλήσουν για μια θέση. Γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με όσα προείπα για παραμυθένια στοιχεία και παιδικότητα· προφανώς εδώ φαίνεται ο σοβαρός κι ενήλικος εαυτός της, η εμπειρία, η πείρα. Πάντως λατρεύει τις μεταφορές -θα τις βρείτε παντού- κι έτσι η μοναξιά είναι μια φλεγόμενη ερημιά, οι συστολές ανασφαλή φαντάσματα κι η φαντασία μαγεία. Δικαίως!
Δε φοβάται να βάλει δύο χρόνους μαζί (παρελθόν και παρόν) ούτε δύο αριθμούς (ενικό και πληθυντικό) στο ίδιο έργο, κι εδώ επανερχόμαστε στον αυθόρμητο εαυτό των παιδικών μας χρόνων και πως αυτός αλλοιώνεται από την «εκπαίδευση».
Με δυο λόγια, γράφει πηγαία όμως με την συνειδητότητα της ενήλικης ζωής. Και ποντάρει πολλά στη μαγεία (μαγικό βουνό, μαγικό άτι, κ.ο.κ.). Αγαπάει την ελληνική γλώσσα και την υπερασπίζεται όπως και τα ελληνικά ιδεώδη.
Υπογράμμισα μια μικρή φράση, από εκείνες που κρύβουν μεγάλα νοήματα, και αφορά στη μετάλλαξη, με τη θετική της έννοια. Δηλαδή στην προσαρμογή ώστε να υπάρξει συνέχεια, στην καλλιέργεια (μυαλού και πνεύματος), στη βελτίωση... Όπως η κάμπια της σελίδας 29 που έγινε πεταλούδα.

Αλλαγή ή να χαθείς;

Η ποιητική συλλογή της Ευφροσύνης Λούζη, Σκιάς όναρ, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη.
Ευχαριστώ την Ευφροσύνη Λούζη για τη διάθεση του βιβλίου
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα

Περισσότερα:
Η Ευφροσύνη Λούζη και Σκιάς Όναρ