Έχεις διαπράξει ένα έγκλημα καινοτομίας, της είπα. Ένα διπλό βιβλίο, με δύο εξώφυλλα, με δύο έξυπνους τίτλους και με δυο αντιφατικές ιστορίες, που όλως περιέργως μ’ έναν υπόκωφο χειρουργικό τρόπο, βρίσκει κανείς σημεία σύνδεσης. Ναι έχει διαπραχθεί ένα έγκλημα καινοτομίας και σας προκαλώ να γίνετε και εσείς μάρτυρες. [...]
Προσπάθησα αλήθεια να βρω γνωστούς συγγραφείς για να κάνω μια σύγκριση, ταύτιση, όπως θέλετε πείτε το, με τη γραφή της τιμώμενης συγγραφέως, αλλά δεν τα κατάφερα. Είναι γνωστό εξάλλου, ότι είναι συγγραφικά ανένταχτη, δε χρησιμοποιεί πεπατημένες νόρμες και καλούπια, ούτε τεχνικές. Είναι ένα λογοτεχνικό είδος από μόνη της. Όπως άλλωστε έχει δηλώσει και η ίδια είναι ολίγον συγγραφέας, ολίγον θεατρική, ολίγον ποιήτρια. Μα πάντοτε υποταγμένη στις λέξεις.
Όσον αφορά τώρα τα διθυραμβικά σχόλια, επιτρέψτε μου να πω ότι πιστεύω από τα έγκατα της καρδιάς μου κάθε μου λέξη. Κι αν θεωρείτε πως είμαι υπερβολική, όταν τελειώσετε το βιβλίο, ελάτε να το συζητήσουμε.
Απόσπασμα της κριτικογραφίας που έγραψε η Χαρά Χρυσάφη με αφορμή την πρώτη έκδοση του διπλού βιβλίου της Νατάσσας Καραμανλή, Ωτακουστής και Το μπλουζ της Κυριακής. Για τα θεατρικά της έργα, που πλέον κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελκυστής, μας μιλάει η ίδια η συγγραφέας.
Προσπάθησα αλήθεια να βρω γνωστούς συγγραφείς για να κάνω μια σύγκριση, ταύτιση, όπως θέλετε πείτε το, με τη γραφή της τιμώμενης συγγραφέως, αλλά δεν τα κατάφερα. Είναι γνωστό εξάλλου, ότι είναι συγγραφικά ανένταχτη, δε χρησιμοποιεί πεπατημένες νόρμες και καλούπια, ούτε τεχνικές. Είναι ένα λογοτεχνικό είδος από μόνη της. Όπως άλλωστε έχει δηλώσει και η ίδια είναι ολίγον συγγραφέας, ολίγον θεατρική, ολίγον ποιήτρια. Μα πάντοτε υποταγμένη στις λέξεις.
Όσον αφορά τώρα τα διθυραμβικά σχόλια, επιτρέψτε μου να πω ότι πιστεύω από τα έγκατα της καρδιάς μου κάθε μου λέξη. Κι αν θεωρείτε πως είμαι υπερβολική, όταν τελειώσετε το βιβλίο, ελάτε να το συζητήσουμε.
Απόσπασμα της κριτικογραφίας που έγραψε η Χαρά Χρυσάφη με αφορμή την πρώτη έκδοση του διπλού βιβλίου της Νατάσσας Καραμανλή, Ωτακουστής και Το μπλουζ της Κυριακής. Για τα θεατρικά της έργα, που πλέον κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ελκυστής, μας μιλάει η ίδια η συγγραφέας.
Ν.Κ.: Το μπλουζ της Κυριακής γεννήθηκε από μια επιτακτική ανάγκη, αυτήν της επικοινωνίας. Της μοιρασιάς και ενός κατασταλαγμένου ξεκαθαρίσματος. Ο μονόλογος αυτός κραυγάζει αλήθειες που κοιμούνται ξεσκέπαστες τριγύρω μας. Έπρεπε να μας αναγκάσω να τις δούμε καθαρά.
Ο Ωτακουστής ήταν πιο βιαστικός, σχεδόν σαν εφταμηνίτικο μωρό, ωστόσο βαθιά ώριμος. Ξεγλίστρησε μέσα από στάχτες, από εφιάλτες και ανθρώπους μαριονέτες. Το περιβάλλον καθορίζει τα πάντα και για μένα ο Ωτακουστής υπήρξε η καθημερινότητά μου για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ν.Κ.: Για το μπλουζ της Κυριακής θα ήταν: μοναξιά. Για τον Ωτακουστή: απειλή.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ν.Κ.: Κάτι απλό. Και για τα δυο βιβλία, να εμπιστευτεί τους χτύπους της καρδιάς του. Είναι η μόνη μουσική υπόκρουση που θα χρειαστεί.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες
μέρες θα κρατούσε;
Ν.Κ.: Στο βιβλίο του Ωτακουστή, το ταξίδι θα κρατούσε μια αιωνιότητα· μόνον έτσι θα καταφέρναμε να αγγίξουμε τη μοναξιά που κρύβεται στις καρδιές ολάκερου του κόσμου.
Στο Μπλουζ της Κυριακής, ο προορισμός θα ήταν η επίσκεψη σε ένα ρευματολογικό νοσοκομείο. Φυσικά για μια Κυριακή μόνο, έτσι, για να συνειδητοποιήσουμε διαφορετικά τα προβλήματά μας.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Ν.Κ.: Ωτακουστής:
«Φοβάμαι μόνη, φοβάμαι το σκοτάδι, φοβάμαι τον χρόνο, το άπειρο. Το τέλος όλων.
Φοβάμαι τις νύχτες, το κλάμα των παιδιών, τους ανθρώπους. Την αλήθεια.
Τον ακούω που κουλουριάζεται στα σκοτεινά. Οι νύχτες τον θρέφουν και η μορφή του γιγαντώνεται κάτω από τους ίσκιους των μοναχικών φεγγαριών. Μπερδεύεται στα φυλλώματα των γέρικων δέντρων, στις ανάσες των ετοιμοθάνατων γέρων, στα παγωμένα χείλη των άστεγων κι αλλάζει γρήγορα σχήμα.
Αναδιπλώνοντας στα κρυφά την αστραφτερή· του μπήγει τα μυτερά του νύχια στις ψυχές και τις τραυματίζει.»
Το μπλουζ της Κυριακής:
«Είναι στιγμές που δεν τολμώ να το εξομολογηθώ ούτε στον εαυτό μου και θάβω μέσα μου, βαθιά κάθε επιθυμία. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λέω ψέματα, θαρρείς και το είδωλο που με αντικρίζει με απορία δεν είναι το δικό μου, παρά η ανάμνηση κάποιας γυναίκας που θυμάμαι αμυδρά.
Φτιάχνω τα μαλλιά μου, ρουφάω τα μάγουλα μου. Τσιτώνω το δέρμα μου. Σκαλίζω τις ρυτίδες μου. Ανώφελα, όλα. Ανακαλώ το παλιό μου πρόσωπο· αυτή η γυναίκα που με κοιτάζει με αυθάδεια, δεν είμαι εγώ! Πού χάθηκα; Το βλέμμα της όμως, είναι δικό μου, μου ανήκει. Ποια είναι αυτή που ντύθηκε τα μάτια μου; Μια σφετερίστρια, μια άλλη. Μια ξένη.»
Ωραία
Τακτοποιημένες
Απόψε
Κοιμούνται
Οι μοναξιές.
Υπαγορεύουν οι
Σκιές τον τρόμο.
Τον αφανισμό.
Ηρωικά ξεψυχούν
Σαρκία· ανύποπτα.
🎭
Τίποτα
Οδυνηρότερο...
Μονάχα
Πόνος.
Λάμα μαχαιριού.
Ομφάλιος λώρος.
Υπαινιγμός
Ζωής.
Τρυπά.
Ηλεκτρίζει
Σώματα
Κουλουριασμένος.
Υστερόβουλα
Ροκανίζει την
Ίαση.
Ακούς;
Κιχ είπα!
Ηφαίστειο που ξυπνά.
Σιωπή![1]
Το διπλό βιβλίο της Νατάσσας Καραμανλή κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Βρείτε το εδώ! Το βιβλίο κυκλοφορεί με δύο τίτλους «Το μπλουζ της Κυριακής» & «Ωτακουστής» και δύο εξώφυλλα, υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος.
Το μπλουζ της Κυριακής
(Α βραβείο θεατρικού μονόλογου, στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ομίλου για την UNESCO Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.)
Ο πόνος είναι ίσως το πιο ανθρώπινο, άλλα και το πιο επώδυνο συναίσθημα. Και σαν τέτοιο αντιμετωπίζεται από την ηρωίδα. Η αργία της Κυριακής αφυπνίζει μέσα της όλες τις επώδυνες καταστάσεις της ζωής της. Υποφέρει από αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα (ΑΣ) και ο χρόνιος πόνος της ασθένειας της προκαλεί, πέρα από το αίσθημα μιας μόνιμης δυσφορίας, έναν μόνιμο εκνευρισμό που μεταλλάσσεται σε επιθετικότητα. Η δυσκαμψία στο σώμα κι ο περιορισμός των κινήσεων της, αμβλύνουν το αίσθημα της ανασφάλειας και της απόρριψης. Μιαν ανυπόφορη κι αναίτια πίκρα. Είναι ωστόσο αναίτια; Τί ανασύρεται ανάμεσα στις αναμνήσεις της; Τί την στοιχειώνει; Ποτέ καλή και πότε σκληρή, η ηρωίδα που σιχαίνεται τα ημίμετρα, μονολογεί για τις σκιές της χορεύοντας μπλουζ. Το ανίερο μπλουζ μιας μοναχικής Κυριακής, συνταιριασμένο με τους δαίμονες της.
Ωτακουστής
Μια θεατρική νουβέλα στην οποία κυριαρχούν οι ήχοι κι οι σκιές. Μια ηρωίδα σχεδόν διάφανη, εξορισμένη από την αγάπη και τους ανθρώπους, περιπλανιέται αδιάκοπα ανάμεσα σε σημειώσεις και μνήμες. Μέσα από την λεπτομερή καταγραφή των συμβάντων της ζωής της, προσπαθεί να προσεγγίσει την δική της έξοδο στο φως. Οι μέρες της όμως, όπως κι οι νύχτες της, είναι βυθισμένες στο σκοτάδι. Στους απόκοσμους ήχους και στον αδιάκοπο χορό των σκιών. Οι μνήμες ανακατεύονται με τις απώλειες, με την άρνηση και τα οράματα, ώσπου να πραγματωθεί η λύση του γρίφου που την ορίζει.
Η Νατάσσα Καραμανλή είναι Θεσσαλονικιά. Ολίγον θεατρική, ολίγον ποιήτρια, μα πάντα υποταγμένη στις λέξεις. Graduate Minor of Ohio State University, in Element of Theatre and Dramatic Literature. Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μ.Δ.Ε.) στην Θεατρική Αγωγή από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά SOUL, Αλήθεια της Μακεδονίας, Upgrade και με το ηλεκτρονικό magazino Fylada.gr. Κείμενά της φιλοξενούνται στο προσωπικό της blog soufrazeta.com καθώς και στο Hub pages, Spillwords και Letter Pile στα αγγλικά.
Βιβλία: Το βραβευμένο εφηβικό της μυθιστόρημα Το καλοκαίρι στον φάρο. «Τέσσερα λεπτά», μια ανθολογία flash fiction με αφορμή το ομώνυμο διαδικτυακό της project. «Το μπλουζ της Κυριακής & Ωτακουστής»
Συλλογικά: «Τρόμος», με το διήγημα «Μην ανοίξεις το βιβλίο». «Η ποίηση στις ράγες» e-book, Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου. «Χριστός γεννάται» με το διήγημα «Κόκκινοι σκούφοι».
Βραβεύσεις: Α΄ έπαινος Εφηβικού βιβλίου Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, Α΄ βραβείο θεατρικού μονολόγου, όμιλος για την Unesco Τεχνών, Λόγου κι Επιστημών Ελλάδας, Γ΄ βραβείο διηγήματος στον λογοτεχνικό διαγωνισμό «Λογοτεχνικές πένες 2016», Α΄ έπαινος ποίησης από το σωματείο Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες», Γ΄ βραβείο ποίησης στον ΣΤ΄ παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού, Β βραβείο ποίησης του Αρχείου Ιστορίας & Τέχνης Κοζάνης υπό την αιγίδα της Κοβενταρίου Βιβλιοθήκης, Γ΄ βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου «Ασημένια Σελίδα», Έπαινος στον πρώτο Διαγωνισμό Ποίησης της Alzheimer Ελλάς
Μέλος του open think tank foundation «The Open Minds», μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.) καθώς και Αντιπρόεδρος του μη κερδοσκοπικού Σωματείου Το Ράφι της Αγάπης. Ραδιοφωνική παραγωγός της εκπομπής «Στο Ράφι» στο αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό ραδιόφωνο metadeftero.
Περισσότερα από/για τη Νατάσσα Καραμανλή:
