Μ.Σ.Μ.: Να χαρίσω κεφάτα χαμόγελα στον αναγνώστη ενώ θα μοιράζομαι μαζί του πολλά προσωπικά βιώματα και βαθύτερες σκέψεις.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Σ.Μ.: Χιούμορ.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Σ.Μ.: Να το δει απλώς με ένα χαμόγελο αν δεν καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα κρυμμένα μηνύματα του.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Σ.Μ.: Σε οποιαδήποτε πόλη όπου κυριαρχεί η μοναξιά και τα μεμονωμένα πρόσωπα αναζητούν μια συντροφιά με αγάπη.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Μ.Σ.Μ.:
Όλοι στην ζωή μας αναζητάμε την αγάπη του γούτου.[Δηλαδή την αέναη πίστη κι αφοσίωση του αρσενικού περιστεριού προς την σύντροφό του.]
Στην περίληψη λέει:
Ένας μοναχικός εξηντάχρονος -έφηβος δηλαδή της τρίτης ηλικίας- μην αντέχοντας άλλο τη μοναξιά και μη θέλοντας για σύζυγο μια χωρισμένη ούτε και μια γερασμένη λεύτερη, στοχεύει να πετύχει μια χήρα και την αναζητά κατ’ ευθείαν από την παραγωγή -πριν την πετύχει άλλος- διαβάζοντας τα πένθιμα αγγελτήρια στις εφημερίδας κι όπου οσμίζεται ενδιαφέρον σπεύδει στο μνημόσυνο του μακαρίτη της να την συναντήσει, με συνέπειες να μπερδευτεί σε διάφορα γλαφυρά επεισόδια, αλλά και να πιαστεί ο ίδιος στο δόκανο του έρωτα.
Η ψυχή μας, στα όνειρά της, ικετεύει με εμμονή σ’ έναν απέραντο ουρανό, την αιωνιότητα και την ελευθερία, μα το μαράζι την υποδέχεται.[1]
Μαριέλλη Σκαφιανάκη-Μανωλίδου
Μαριέλλη Σκαφιανάκη-Μανωλίδου
📖
Η Μαριέλλη Σφακιανάκη-Μανωλίδου είναι κόρη του Ηρακλειώτη μουσουργού Κωνσταντίνου Σφακιανάκη και γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Πήρε δίπλωμα τραγουδιού και συνέχισε ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση με τον Γ. Α. Παπαϊωάννου. [Πτυχία Αρμονίας Aντίστιξης και Φούγκας]. Πρωτοπαρουσιάζεται το 1980 με έναν κύκλο τραγουδιών από τον «Τάφ » σε ποίηση Κ. Παλαμά και συνεχίζει με έργα για χορωδία, για φωνές και ορχήστρα. Το 1988 ανεβαίνει στο Ηράκλειο της Κρήτης η παιδική της όπερα «Η φλογική μαγέρα» ενώ την άνοιξη του 1989 ανεβαίνει στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Το 2008 βραβεύεται στην Βιέννη η όπερα της «Κρητικό παραμύθι» από την Vienna Masterworks. Παίζονται έργα της στο Βελιγράδι, στο Μπάρι, στη Ρώμη και στις Βρυξέλλες στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Το 2017 παρουσιάζεται στον χώρο της αρχαίας Κνωσού η όπερα της «Μίνως». Παράλληλα με την μουσική η Μ.Σ.Μ. ασχολείται και με την λογοτεχνία. Έχει γράψει τα «Μη πατάτε τις ουρές», «Κι άλλες ουρές…», «Τις Κυριακές φορούσαμε τα καλά μας», «Οι κακούργες», «Ιστορίες από χώμα και ασημόσκονη», « Σκιές στο δάσος», «Εν χορω…» Δύο εξ αυτών μεταφράζονται και εκδίδονται στην Αγγλία και στην Γερμανία, ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα «Απόηχος» έχει βραβευτεί το 1982 από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών. Επίσης έχει γράψει τέσσερα θεατρικά έργα. «Ζητείται θεία», «Το τούβλο », «Παιχνίδι με κλειστά χαρτιά» το οποίο κερδίζει μία διάκριση στον Καλοκαιρίνειο θεατρικό διαγωνισμό του 1986, ενώ το θεατρικό της «Ο μικρός αδελφός» παίρνει το πρώτο βραβείο το 2012 στον ραδιοφωνικό θεατρικό διαγωνισμό του Ρ.Ι.Κ της Κύπρου.
📖
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
