Κ.Π.: Η κατά κάποιον τρόπο ξεχασμένη στους ενήλικες μυθολογία μας ήταν η αφορμή να ασχοληθώ με την ανάπτυξη ενός μύθου. Το ότι διάλεξα αυτόν του Έρωτα και της Ψυχής ήταν σχεδόν τυχαίο. Θα μπορούσα να έχω επιλέξει οποιονδήποτε άλλο μύθο αντί του συγκεκριμένου, αν και τελικά αυτός αποδείχτηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Κ.Π.: Στην Αθήνα και στην Κρήτη.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Κ.Π.: Πέντε χρόνια.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Κ.Π.: Το παραμύθι του Έρωτα και της Ψυχής διαδραματίζεται σ’ ένα μαγικό κόσμο, όπου αρχαίοι μύθοι, θρύλοι και παραδόσεις ζωντανεύουν μια εποχή που αναδύεται από τα βάθη της προϊστορίας. Ο τόπος είναι κάπου στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Κ.Π.: Το ότι για να το γράψω, πάλεψα με τη μυθολογία, με την ελληνική φύση, με την ελληνική γλώσσα και με την αρχαιολογία, πράγμα που με ταξίδεψε εμένα πρώτη, πριν από τον αναγνώστη, σ’ αυτούς τους υπέροχους κόσμους.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Κ.Π.: Είναι ο παραμυθάς, που αν και έξω από το μύθο, ενορχηστρώνει και διευθύνει τα πάντα κατά πώς θέλει αυτός!
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κ.Π.: Μια πλοκή με πολλές ανατροπές, εικόνες από μια φύση που προκαλεί δέος, μια γλώσσα που προσπαθεί να αποδώσει τη μαγεία του φανταστικού, πληροφορίες που απορρέουν από τον απίστευτο πλούτο της μυθολογίας μας και γνώσεις για τη ζωή μιας προϊστορικής περιόδου που βασίζονται αυστηρά σε ευρήματα της αρχαιολογίας.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Κ.Π.: Αν θα καταφέρω να ταξιδέψω τον αναγνώστη του βιβλίου σ’ αυτούς τους κόσμους που προανέφερα.
Φοβάστε..
Κ.Π.: Το τέλμα.
Αγαπάτε...
Κ.Π.: Τη δημιουργία.
Ελπίζετε...
Κ.Π.: Σε συνοδοιπόρους.
Θέλετε...
Κ.Π.: Μια καθημερινότητα που να μου επιτρέπει την απόλαυση των μικρών πραγμάτων της ζωής.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Κ.Π.: Αυτοί που αγαπούν τα βιβλία.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Κ.Π.: Γιατί πρέπει να δίνουμε πάντα μια ευκαιρία σε ό,τι δεν ξέρουμε ή νομίζουμε ότι δεν ξέρουμε.
Γιατί δεν πρέπει;
Κ.Π.: Δεν πρέπει να το διαβάσουμε αν ενδιαφερόμαστε μόνο για το τι είναι της μόδας σήμερα.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Κ.Π.: Στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μας με παραγγελία ή διαδικτυακά στα μεγάλα βιβλιοπωλεία.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Κ.Π.: Μέσω των εκδόσεων «Άρτεμις Πετροπούλου».
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Κ.Π.: Το μαύρο που περιέχει φως.
Ποια μουσική;
Κ.Π.: Κάθε κεφάλαιό του θα μπορούσε να έχει μια μουσική υπόκρουση από ένα διαφορετικό είδος μουσικής.
Ποιο άρωμα;
Κ.Π.: Του νάρκισσου.
Ποιο συναίσθημα;
Κ.Π.: Ευφορία.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Κ.Π.: Κινηματογραφική ταινία!
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Κ.Π.: Θα ήθελα να μπορούσα να είμαι ζωγράφος.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Κ.Π.: Πολλούς.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Κ.Π.: Πάρα πολλοί. Δεν υπάρχει παρθενογένεση… Ωστόσο, ένα ξεχωριστό βιβλίο για μένα υπήρξε μεταξύ των άλλων, το «Επτά γοτθικές ιστορίες» της Κάρεν Μπλίξεν.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Κ.Π.: Μου επιτρέπουν να νομίζω πως τους κατευθύνω εγώ…
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Κ.Π.: Συνδυασμός και των δύο, συν απεριόριστη υπομονή που δυστυχώς μου λείπει.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Κ.Π.: Να αντέξει στο χρόνο.
Τι την αποτυχία;
Κ.Π.: Να έχει πρόσκαιρη επιτυχία.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Κ.Π.: Μόνο αν σε εμποδίζει από το να ζεις.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Κ.Π.: Το να ζεις είναι μια ιδιαίτερη τέχνη.
Η
Ψυχή είναι
Υπέροχος
Χάρτης
Ηφαιστείων, που
Οδηγεί την
Έμπνευση σε
Ραγισμένες
Ώρες.
Τις
Αρχέγονες
Σταγόνες
Και την
Ιχνογραφία του
Έρωτα ζητά, και
Να
Αναστήσει θέλει
Σκιές
Που
Αναδύονται από
Ρωγμές
Αρχαίων
Μύθων. Τέλος,
Υποσκελίζει ακόμα κι αυτόν τον
Θάνατο
Αφήνοντάς τον
Σε μιαν άκρη…[1]
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Κ.Π.: Η γοητεία που αποπνέει η ελληνική μυθολογία, ο θαυμασμός μου για τη φύση της Ελλάδας ,η αγάπη μου για την αρχαιολογία και η έκπληξη που μου προκαλεί κάθε φορά ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Π.: Αυτογνωσία.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Κ.Π.: Να μην βιάζεται να δει πώς εξελίσσεται η δράση και τι θα γίνει παρακάτω, αλλά να απολαμβάνει την κάθε στιγμή του «ταξιδιού».
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Κ.Π.: Θα ταξιδεύαμε στην Ελλάδα άλλων εποχών, σε μέρη παρθένα και απάτητα, αλλά οικεία στον καθένα μας. Θα ρίχναμε και μια κλεφτή ματιά στην Κύπρο. Το ταξίδι θα μπορούσε να διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή!
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Κ.Π.:
Κ.Π.:
«Αυτά που ακολούθησαν» θα είπε ο παραμυθάς μας που σίγουρα τώρα θα χαμογελούσε, «αν κάποιοςεύχεται να του συμβούν στις μέρες μας, θα περιμένει μάταια. Ας μην ξεχνάμε όμως πως, αν και γίνονται πολλά στον κόσμο αυτό που ζούμε, στον κόσμο των παραμυθιών ευτυχώς γίνονται όλα».
📖
Το βιβλίο της Καίτης Παπαδάκη, «Η ψυχή, ο Έρωτας κι ένας Παραμυθάς», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άρτεμις.
Στην περίληψη γράφει:
Οι περιπέτειες της Ψυχής οδηγούν τον αναγνώστη σ’ ένα μαγικό κόσμο, όπου αρχαίοι μύθοι, θρύλοι και παραδόσεις ζωντανεύουν μιαν εποχή ξεχασμένη στα βάθη της προϊστορίας. Προσπαθώντας να βρει το χαμένο της Έρωτα, η ηρωίδα μας, κυκλωμένη από δυνάμεις πανίσχυρες που τη στηρίζουν ή πασχίζουν να την καταστρέψουν, περιπλανιέται σε μια φύση γοητευτική και επικίνδυνη κάνοντας ένα αντίξοο ταξίδι ζωής, ένα ταξίδι που θα τη βοηθήσει να συνειδητοποιήσει τον ίδιο τον εαυτό της. Στην πραγματικότητα, η αναζήτηση του Έρωτα μοιάζει να είναι η αναζήτηση ενός σκοπού, ενός στόχου, που αυτός και μόνο δίνει ουσιαστικό νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Η Καίτη Παπαδάκη κατάγεται από τη Σητεία της Κρήτης και γεννήθηκε στη Ρόδο. Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια τα έζησε σε πολλά νησιά της Ελλάδας, ενώ τελείωσε το γυμνάσιο στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό τμήμα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο Παρίσι παρακολούθησε μαθήματα Προϊστορικής Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Είναι απόφοιτος της Σορβόννης (Sorbonne IV). Αγάπησε την αρχαιολογία αλλά αφοσιώθηκε στην εκπαίδευση. Εργάστηκε ως φιλόλογος στην Αθήνα, και για πέντε χρόνια έζησε στις Βρυξέλλες.
Έχει γράψει το θεατρικό μονόλογο «Ευάδνη» σε συνεργασία με το Θοδωρή Γκόνη, που παρουσιάστηκε στους Δελφούς το 2002 με την Όλια Λαζαρίδου, στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος. Μετέφρασε αποσπάσματα από τον Οιδίποδα τύραννο και την Αντιγόνη, στα οποία βασίστηκε μέρος της σύνθεσης του θεατρικού έργου «Ο ξεπεσμένος δερβίσης» του Θοδωρή Γκόνη. Συνεργάστηκε με τον Ν. Cerami και μετέφρασε το ποιητικό του έργο «L’ Isola della Luce», που παρουσιάστηκε στη Δήλο το 2003 με τίτλο «το Νησί του Ήλιου», σε μουσική N. Piovani, και απαγγελία Νικήτα Τσακίρογλου. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε φιλολογικά περιοδικά. Έχει γράψει στίχους για τραγούδια που μελοποίησαν οι συνθέτες Τ. Γκρους, Μ. Στρόφαλης και Π. Ρεμπούτσικας. Ζει στην Αθήνα.
[1] Η Καίτη Παπαδάκη συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
