Ενθάδε κείται

Γράφει ο Πάνος Χατζηγεωργιάδης

Κάποιο υγρό απόγευμα του Φθινοπώρου

με όψη άχρονου οδοιπόρου

πήρες την ατραπό που οι ζωντανοί φοβούνται

τον δρόμο που στα πλάγια του, όλοι οι νεκροί κοιμούνται!

Σε λίγο τίποτα από σε δεν θα 'χει απομείνει

παρά το φάντασμα που θα κρατά το παγωμένο σου το χέρι

πονετικά και στοργικά με μόνο του σκοπό το να σε φέρει

στη χώρα που κάθε ελπίδα σβήνει.

Και συ κοιτάζοντας προσεκτικά το παρελθόν σου

αναμοχλεύοντας τις μέρες σου επί γης

δε θα βρεις παρά ψήγματα σιγής

πιο θλιβερά και από το θλιβερό παρόν σου.

Και σαν οι ζωντανοί θρηνούν

διαβάζοντας το "Ενθάδε κείται"

ω, δύστυχοι πόσο αγνοούν

πως είναι προτιμότερο πολύ, εκ μιας ζωής που αγνοείται!

🌱

Copyright © Πάνος Χατζηγεωργιάδης All rights reserved, 2018
Στο συνοδευτικό κολάζ βλέπετε πίνακα του Χέρμπερτ Τζέιμς Ντράπερ με τίτλο The Lament for Icarus (Θρήνος για τον Ίκαρο, λάδι σε καμβά, 1989)

Του ίδιου:
Memento mori
Ύπαρξις