Οι άνθρωποι, με τις αλήθειες και τα μυστικά τους, τις απώλειες, τις
Ιδέες αλλά και τα ηθικά τους διλήμματα, ψάχνουν να
Κουρνιάσουν ή να κρυφτούν σ’ αυτό το βιβλίο.
Ρήγματα στις σχέσεις τους και παιχνίδια της τύχης προκαλούν τις
Ιδεολογίες τους και συγκρούονται με τη σκληρή πραγματικότητα.
Κριτήρια του αγώνα τους είναι η αγάπη, η ανιδιοτελής προσφορά και η φιλία, ακόμα κι όταν
Ο έρωτας, η αρρώστια ή ο θάνατος απειλούν να γκρεμίσουν τα πάντα.
Ιερό τους χρέος η αναζήτηση, είτε στον απέραντο χώρο της
Τέχνης είτε στα δαιδαλώδη μονοπάτια των ανθρώπινων σχέσεων.
Ηφαίστειο τα συναισθήματα και τα ανθρώπινα πάθη, ζητούν διέξοδο στη
Συγχώρεση, τη στήριξη και τη συντροφικότητα σε σχέσεις πέρα από τα κοινωνικά στερεότυπα.
Παρελθόν και μέλλον λυτρώνονται στο παρόν, μετασχηματίζοντας
Οδυνηρές εμπειρίες και τραυματικά βιώματα σε ψυχική δύναμη κι ανθρωπιά.
Λάθη και άστοχες επιλογές παραπέμπουν πια σε θάρρος και αλλαγή ζωής, ως
Ηχηρή απόδειξη των ανεξάντλητων δυνατοτήτων του ανθρώπου.
Σώμα και ψυχή, πόλη και άνθρωποι, προσδοκίες και ολοκλήρωση: Οι κρίκοι της πόλης![1]
Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Χ.Μ.Χ.: Απρόσμενα, όπως όλες οι εμπνεύσεις. Ετοίμαζα ένα μεταπτυχιακό μάθημα για το Τμήμα Νοσηλευτικής του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, όπου τότε ήμουν Καθηγήτρια Ψυχολογίας, κι ενώ διάβαζα κάτι φαινομενικά άσχετο, μου ήρθε στο νου ο πρώτος ήρωας του βιβλίου, ο ψυχίατρος Φώτης Μελετίου. Μία ακόμη ένδειξη ότι το υποσυνείδητό μας δουλεύει ακατάπαυστα και φέρνει στην επιφάνεια… περίεργα πράγματα.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Χ.Μ.Χ.: Πρακτικά… στον υπολογιστή, ουσιαστικά στο μυαλό μου. Απασχολούσε, για να μην πω μονοπωλούσε, τη σκέψη και τις ώρες μου για χρόνια. Η εμπειρία αυτή -αν κι εξίσου κοπιαστική με τη συγγραφή επιστημονικών άρθρων ή εγχειριδίων με την οποία ήμουν μέχρι τότε εξοικειωμένη- ήταν διαφορετική. Όσο πάθος κι αν έχω με την Ψυχολογία, που ελπίζω να το ανακαλύψετε στο βιβλίο μου, εξομολογούμαι ότι τα παιχνίδια της φαντασίας είναι άκρως πιο ικανοποιητικά ψυχικά.
Πόσο χρόνο κράτησε η συγγραφή;
Χ.Μ.Χ.: Περίπου έξι χρόνια. Ήμουν ακόμα εργαζόμενη, άπειρη κι ανικανοποίητη με τις συγγραφικές μου προσπάθειες στη λογοτεχνία, αλλά ήδη από το πρώτο βιβλίο μου που προοριζόταν για εφήβους (το οποίο μου πήρε πάλι πολύ χρόνο, αν και μικρότερο) είχα συνειδητοποιήσει πόσο αργό και βασανιστικό έργο είναι η συγγραφή.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Χ.Μ.Χ.: Ομολογώ την… ενοχή μου: ήμουν έρμαιο των ηρώων μου! Οι ιστορίες τους ξεπηδούσαν από τη φαντασία και τις γνώσεις μου, τις εμπειρίες μου από την επαγγελματική και προσωπική μου ζωή, αλλά διεκδικούσαν στο ακέραιο την πλοκή και την όλη εξέλιξή τους στην ιστορία.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Χ.Μ.Χ.: Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, με καθημερινούς ανθρώπους, οι οποίοι, παρά τα τραύματά τους, αναζητούν το βαθύτερο νόημα της ύπαρξής τους στις σχέσεις με τους άλλους.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Χ.Μ.Χ.: Παρακολουθούμε τη ζωή πέντε οικογενειών, μέσα από τρεις γενιές. Οι ήρωες παλεύουν με τα πάθη, τα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής τους, ζητώντας διαφορετικά καταφύγια για την αντιμετώπισή τους, ενώ η ιστορία της χώρας τούς ακολουθεί κι έμμεσα τους επηρεάζει. Κυνηγώντας τα όνειρά τους, γίνονται κρίκοι μιας ανθρώπινης αλυσίδας και ζουν τα δώρα της ζωής με όλες τις αντιθέσεις της.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν το βιβλίο;
Χ.Μ.Χ.: Καθώς το βιβλίο κυκλοφορεί εδώ κι έξι μήνες, χαίρομαι που το αγάπησαν άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών και φύλων. Σίγουρα θα αρέσει σε αυτούς που τους ενδιαφέρει αφενός η εσωτερική εστίαση των ηρώων -με όλες τις ψυχολογικές προεκτάσεις στη σύνθεση ενός χαρακτήρα, κι αφετέρου η προσέγγιση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων πέρα από εύκολες κρίσεις, στερεότυπα ή προκαταλήψεις. Κι επειδή «Οι κρίκοι της πόλης» είναι ένα πλέγμα ετερόκλητων ανθρώπων, ελπίζω να αγαπηθεί από αναγνώστες με διαφορετικά ενδιαφέροντα, βιβλιόφιλους και μη.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Χ.Μ.Χ.: Αχ αυτά τα… πρέπει! Από τα «10/50/100 καλύτερα βιβλία που πρέπει να διαβάσετε στη ζωή σας» ως το… δικό μου! Μεγάλη μου τιμή αν βοηθήσει έναν αναγνώστη να στοχαστεί πάνω στη ζωή και στις αξίες της. Ελπίζω κάπου να γελάσει, κάπου να συγκινηθεί. Να βρει τον εαυτό του ή δικούς του ανθρώπους και να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον ίδιο και τους άλλους για μια αλλαγή σε στάσεις ζωής.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς; Το βιβλίο σας;
Χ.Μ.Χ.: Περισσότερα για τα βιβλία μου μπορείτε να δείτε στο facebook, στη σελίδα μου Χρυσούλα Μελισσά-Χαλικιοπούλου. (Ναι, ναι, θα χαρώ να μου κάνετε like!) Το βιβλίο «Οι κρίκοι της πόλης» θα το βρείτε στα βιβλιοπωλεία και σε επικοινωνία με τις εκδόσεις Κύφαντα.
Ευχαριστώ θερμά την κυρία Τζένη Κουκίδου για τη συνέντευξη και τη φιλοξενία στο koukidaki!
Το μυθιστόρημα της Χρυσούλας Μελισσά-Χαλκιοπούλου, Οι κρίκοι της πόλης, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κύφαντα.
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Η συγγραφέας, μέσα από τη ζωή πέντε οικογενειών, που ανήκουν σε ένα ευρύ κοινωνικό φάσμα, μας χαρίζει ένα ψυχογράφημα με συναρπαστική πλοκή. Σε μια σειρά παράλληλων ιστοριών -που τέμνονται καθώς αναπτύσσονται μέσα από αρθρωτές αφηγήσεις- συναντώνται σταδιακά οι πρωταγωνιστές και ο αναγνώστης τους παρακολουθεί στις διαδρομές του χρόνου. Η Θεσσαλονίκη γίνεται το μέρος όπου τα βασικά πρόσωπα, προερχόμενα από διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά και του κόσμου, κρίκοι μιας ανθρώπινης αλυσίδας, θα ενώσουν τελικά την τύχη τους. Ο έρωτας και η φιλία, ο πόνος και ο θάνατος τους σημαδεύουν, πέρα από λόγια.
Και τους ζητούν να δώσουν νόημα στην ύπαρξή τους, μέσα από μια νέα ματιά ζωής.
Η Χρυσούλα Μελισσά-Χαλικιοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ψυχολογία και μετά την εκπόνηση του διδακτορικού της στο ΕΚΠΑ, με υποτροφία του Ιδρύματος «Α. Ωνάσης», εργάστηκε ως ψυχολόγος στην ΕΛΕΠΑΑΠ και στο Κέντρο Παιδοψυχικής Υγιεινής του ΙΚΑ Θεσσαλονίκης. Παράλληλα δίδασκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (ΤΕΦΑΑ), τη Σχολή Νηπιαγωγών και την Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης. Από το 1991 ως το 2014, ήταν Καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Τμήμα Νοσηλευτικής του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Στην πόλη αυτή ζει και σήμερα με τον άντρα της και τα δυο τους παιδιά.
«Οι κρίκοι της πόλης» είναι το τρίτο έργο της στον χώρο της λογοτεχνίας. Προηγήθηκε το εφηβικό μυθιστόρημα «Πού ανήκω επιτέλους;», από τις «εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη» (Σεπτέμβριος 2016), το οποίο ήταν ανάμεσα στα δέκα υπό βράβευση βιβλία του Public στο χώρο της εφηβικής λογοτεχνίας για το 2017, και ακολούθησε το συλλογικό μυθιστόρημα «Μη μου λες το γιατί», από τις εκδόσεις «Δωδώνη» (Φεβρουάριος 2017).
[1] Η Χρυσούλα Μελισσά-Χαλικιοπούλου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
