Τις
Αγκαλιές
Να αναζητάτε μόνο
Γιατί σ’ αυτόν τον
Κόσμο τίποτα δεν αξίζει
Όσο αυτές.[1]
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Β.Σ.: Αφορμή για να γράψω το πρώτο μου βιβλίο στάθηκε μια συζήτηση που είχα με μια φίλη σχετικά με ένα προσωπικό της πρόβλημα. Μερικές λευκές σελίδες, ένα κόκκινο στυλό και ένα κεφάλι βομβαρδισμένο από σκέψεις ήταν αρκετά για να αρχίσω να γράφω.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Β.Σ.: Να το διαβάσει χωρίς διακοπή, μονορούφι!
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Β.Σ.: Θα πηγαίναμε στην Αργεντινή για δέκα μέρες!
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Β.Σ.:
Ένα βράδυ, γυρνώντας από την ταβέρνα, μου ζήτησε απεγνωσμένα να κάνουμε έρωτα. Για μέρες είχα καταφέρει να τον αποφύγω προφασιζόμενη το πρόβλημα υγείας του. Εκείνο το βράδυ όμως είχε απελπιστεί όσο ποτέ άλλοτε.
Ένα βράδυ, γυρνώντας από την ταβέρνα, μου ζήτησε απεγνωσμένα να κάνουμε έρωτα. Για μέρες είχα καταφέρει να τον αποφύγω προφασιζόμενη το πρόβλημα υγείας του. Εκείνο το βράδυ όμως είχε απελπιστεί όσο ποτέ άλλοτε.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ. Αυτή είναι η μοναδική λέξη που μπορεί να περιγράψει το συναίσθημα που είχα εκείνη τη στιγμή. Οδήγησα το σώμα μου ως το στρώμα και παραδόθηκα χωρίς να φέρω καμία αντίσταση σ’ έναν ακόμη θάνατο της ψυχής μου.
Το ξημέρωμα με βρήκε άυπνη, καθισμένη μπροστά στη μεγάλη μπαλκονόπορτα του σπιτιού μας, πίνοντας το τρίτο ποτήρι κόκκινο κρασί. Μερικά δάκρυα κυλούσαν πού και πού ως τα δόντια μου, που με τόση δύναμη τα έσφιγγα για να καταπνίξω την οργή μου. Την οργή που ένιωθα απέναντι στον εαυτό μου.
Αν φτάσεις ποτέ στο σημείο να νιώσεις έτσι, σε παρακαλώ, φύγε. Μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να μένει κάπου από φόβο, να σε αναγκάζει να υπομένεις καταστάσεις που δεν σε ευχαριστούν, να βλέπεις την αξιοπρέπειά σου να χάνεται και να γίνεσαι μέρα με τη μέρα πιο σαπισμένη μέσα σου. Φύγε!
Το βιβλίο της Βούλας Σταμπέλου, Για ένα τανγκό, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Βρείτε το εδώ!
[1] Η Βούλα Σταμπέλου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
[1] Η Βούλα Σταμπέλου συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου της. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
