Ο Αντώνης Ζιώγας και Το ουαί των αγγέλων

Πώς σας ήρθε η ιδέα;

Α.Ζ.: Είχα ανάγκη να γράψω κάτι για μια δυνατή φιλία που να αγγίζει τα όρια της αυτοθυσίας, κάτι που σπανίζει δυστυχώς στις μέρες μας. Και γενικότερα ονειρευόμουν μια ιστορία, στην οποία οι άνθρωποί της θα είχαν ιδανικά και θα θυσιάζανε και τη ζωή τους για το καλό της ανθρωπότητας. Ίσως ακούγεται πολύ ρομαντικό για ένα μυθιστόρημα τρόμου, όμως για να ζήσει κανείς με αυταπάρνηση, θα πρέπει να νικήσει τον τρόμο. Επιπλέον ως συγγραφέας θεατρικών έργων για παιδιά, πιστεύω ότι όλοι οι φόβοι ενός ανθρώπου ξεκινούν από την παιδική του ηλικία και τον ακολουθούν ως το θάνατο. Και αφού σε όλες τις παιδικές ιστορίες καλούνται οι ήρωες να νικήσουν το κακό, σκέφτηκα γιατί να μην συμβαίνει το ίδιο και σε μια ιστορία για ενήλικες.

Πού γράψατε το βιβλίο σας;

Α.Ζ.: Το μεγαλύτερο μέρος του το έγραψα στην Αθήνα όμως τα πιο εμπνευσμένα κεφάλαια τα έγραψα σε ένα παραθαλάσσιο ήσυχο εξοχικό κοντά στη Ναύπακτο.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

Α.Ζ.: Πεντέμισι χρόνια. «Το ουαί των Αγγέλων» είναι ένα μεγάλο μυθιστόρημα, όμως έχει τόση ένταση και ρυθμό η πλοκή του, ώστε αποφασίσαμε με την εκδότριά μου να το συμπεριλάβουμε ολόκληρο και να κυκλοφορήσει ως τριλογία. Αυτή τη στιγμή έχει εκδοθεί το πρώτο μέρος (Ημέρα της κρίσης).

Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;

Α.Ζ.: Κινηματογραφική τριλογία.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

Α.Ζ.: Η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν παράλληλο κόσμο με τον δικό μας. Σε μία Πόλη που μοιάζει με την Αθήνα αλλά δεν είναι.

Στις πιέσεις και τον τρόμο της απώλειας, που δέχεται ο Νότος από το Βορά, σε μια οποιαδήποτε Ήπειρο ή παράλληλο σύμπαν. Οι ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους, τόσο εκείνους που προέρχονται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως η βία, η οικονομική εξαθλίωση ή η υποταγή σε δυνάμεις που τους εξουσιάζουν, όσο και σε εκείνους που γεννά η ψυχή τους και αφορούν στους δαίμονες που βασανίζουν το μυαλό τους, τη θέλησή τους και την ψυχή τους. Κάποιοι νικούν και κάποιοι νικιούνται, όπως άλλωστε συμβαίνει και στη ζωή.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

Α.Ζ.: Λάτρεψα την ελεύθερη βούληση των ηρώων μου. Υπήρχαν στιγμές, που ως συγγραφέας ήμουν απλώς παρατηρητής. Σεβόμουν τις επιλογές τους και απλώς τους βοηθούσα να βγουν από τα μεγάλα τους αδιέξοδα. Κάποιες φορές όμως αδυνατούσα κι εγώ ο ίδιος να τους βοηθήσω. Έβλεπα να οδηγούνται με τις πράξεις τους ακόμα και στο θάνατο κι όσο κι αν με συνέθλιβε αυτό, δεν μπορούσα να το εμποδίσω.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;

Α.Ζ.: Αγαπημένη μου ηρωίδα είναι η Μαρία. Είναι ένα κορίτσι, που έχει την τύχη ή την ατυχία, όπως το ερμηνεύσει κανείς, να γεννηθεί σε ένα πολύ πλούσιο περιβάλλον. Αυτό την αναγκάζει να ζει αποστειρωμένη από τα μικρόβια της καθημερινότητας και της βιοπάλης. Όμως, μέσα σε ένα απόγευμα συμβαίνει να χάσει τα πάντα και να ζήσει σε ακραίες συνθήκες δυστυχίας και απώλειας. Για πρώτη φορά, όσο κι αν έχει χάσει τη γη κάτω από τα πόδια της, καλείται να αναλάβει τον έλεγχο της ζωής της. Και σταδιακά ανακαλύπτει τη δύναμη που κρύβει μέσα της.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

Α.Ζ.: Πρώτα απ' όλα είναι ένα εύπεπτο μυθιστόρημα, γρήγορο και με καταιγιστικές, ζωντανές εικόνες δράσης, ώστε διαβάζοντάς το είναι σαν να παρακολουθεί κανείς κινηματογραφική ταινία. Είναι αδύνατον να μην ταυτιστείς με τους ήρωες και να μη βιώσεις μαζί τους την αγωνία. Το σημαντικότερο όμως απ' όλα που προσφέρει είναι η ελπίδα και η κάθαρση στον αναγνώστη, κάτι που δεν συναντά κανείς εύκολα σε ένα μυθιστόρημα αυτού του είδους.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;

Α.Ζ.: Να ξυπνήσω ένα πρωί και να έχω αγωνία.

Φοβάστε...

Α.Ζ.: Συνειδητά όχι, μόνο αντανακλαστικά. Ναι, σίγουρα αν δω μια νταλίκα να έρχεται κατά πάνω μου θα μου κοπούν τα πόδια φαντάζομαι.

Αγαπάτε...

Α.Ζ.: Δύσκολη ερώτηση. Μόνο ο Θεός γνωρίζει. Η αγάπη είναι απόλυτο δόσιμο χωρίς κανένα αντάλλαγμα, είναι αυτοθυσία, αυταπάρνηση. Μου το έμαθαν οι ήρωες του Ουαί των Αγγέλων αυτό. Όταν περνά από το μυαλό μας έστω και στιγμιαία η σκέψη «Εγώ σου έδωσα τα πάντα και εσύ τίποτα…», αυτό δεν είναι αγάπη, ούτε καν προς τον εαυτό μας, αλλά εγωισμός.

Ελπίζετε...

Α.Ζ.: Ελπίζω να καταλάβουμε κάποια στιγμή οι άνθρωποι και πρώτος εγώ φυσικά, ότι ζούμε για τους άλλους και όχι για τον εαυτό μας.

Θέλετε...

Α.Ζ.: Αγάπη, ψυχική ηρεμία, υγεία, αρμονία.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

Α.Ζ.: Όλοι οι αναγνώστες. Στόχος μου ήταν να γράψω ένα βιβλίο που να εμπεριέχει όλα τα είδη. Μπορεί να ανήκει στην κατηγορία του τρόμου, όμως είναι και ερωτικό βιβλίο και κοινωνικό και πολιτικό και ιδεολογικό περιπετειώδες.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;

Α.Ζ.: Μέσα από τις ακραίες καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι ήρωες του και τις προσπάθειες που καταβάλουν είτε για να παλέψουν για την ίδια τους τη ζωή, είτε για τη ζωή των αγαπημένων τους αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας, ο αναγνώστης βρίσκει τρόπους να ξεπεράσει τα προσωπικά του αδιέξοδα ή τους φόβους του και αφυπνίζεται σε ότι αφορά στα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στον συνάνθρωπο.

Γιατί δεν πρέπει;

Α.Ζ.: Δεν πρέπει να το διαβάσει κάποιος, μόνο εάν φοβάται ότι το περιεχόμενο του ουαί των αγγέλων θα τον ξεμπροστιάσει στον ίδιο του τον εαυτό.

Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

Α.Ζ.: Είναι καλύτερο να απευθυνθεί κανείς στη Anima εκδοτική είτε με μέιλ στο: info@animapublications.gr, είτε σε μεγάλα βιβλιοπωλεία, όπως ο Ianos. Είναι πολύ καινούργιο ακόμα, αλλά ευελπιστώ σύντομα να μπορεί κανείς να το βρει σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;

Α.Ζ.: Στο facebook ως «Antonis Ziogas», στη σελίδα του facebook «Το ουαί των Αγγέλων», αλλά και προσωπικά τα σαββατοκύριακα στα θέατρα που εμφανίζομαι ως ηθοποιός στις παραστάσεις «Το δωμάτιο με τους μανδαρίνους», «Μάγια η μέλισσα», «Πινόκιο».

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

Α.Ζ.: Το κόκκινο.

Ποια μουσική;

Α.Ζ.: Η 5η συμφωνία του Μπετόβεν.

Ποιο άρωμα;

Α.Ζ.: Κάποιο γλυκόπικρο ίσως από τη σειρά των Hermes.

Ποιο συναίσθημα;

Α.Ζ.: Αγωνία.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

Α.Ζ.: Κινηματογραφική ταινία.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;

Α.Ζ.: Οτιδήποτε έχει σχέση με τη δημιουργία.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;

Α.Ζ.: Stephen King

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;

Α.Ζ.: Πηνελόπη Δέλτα, Stephen King, Η βίβλος. Το τελευταίο το θεωρώ κι ως το μεγαλύτερο best seller, όλων των εποχών.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;

Α.Ζ.: Το έγραψα και πιο πάνω. Οι ήρωες κατευθύνουν την ιστορία, εγώ απλώς τους βοηθώ στις δύσκολες στιγμές τους.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

Α.Ζ.: Η φαντασία είναι το παν. Η εμπειρία χρειάζεται για τεχνικούς κυρίως λόγους.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;

Α.Ζ.: Να μιλάει στην καρδιά του αναγνώστη, ώστε να μην μπορεί εύκολα να το αφήσει, όσο το διαβάζει και φυσικά να το συστήσει και στους φίλους του.

Τι την αποτυχία;

Α.Ζ.: Να συνωμοτήσει εναντίον του το σύμπαν γιατί σίγουρα θα έχει τους λόγους του.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

Α.Ζ.: Μόνο στην περίπτωση των ανθρώπων που αρνούνται να ζήσουν τη δική τους ζωή.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

Α.Ζ.: Υπομονή.

Τρομακτικό,

Οργιώδες,

Ονειρικό,

Υπερφυσικό.

Αληθοφανής

Ιστορία.

Τερατώδεις

Ωραίοι

Νέοι,

Αιμοχαρείς.

Γρήγορο,

Γεμάτο

Έρωτα,

Λάθη.

Ωστόσο

Νικηφόρο[1]

Στην υπόθεση...

Ένα ανοιξιάτικο, μουντό πρωινό, η πυρκαγιά, που ξεσπά από εμπρησμό σε ένα ορφανοτροφείο, στέλνει στο θάνατο την έγκυο διευθύντριά του, μαζί με δεκάδες ορφανά. Ταυτόχρονα σε ένα άλλο σημείο της πόλης αυτοκτονεί από την ταράτσα της εταιρείας του, ένας χρεωκοπημένος μεγαλομηχανικός. Τη διευθύντρια και το μεγαλομηχανικό, εκτός από το θάνατο, τους συνδέει και μια μυστική κι απάνθρωπη «συμφωνία», η οποία θα μολύνει το μέλλον των παιδιών τους.

Δεκατρία χρόνια αργότερα, τα παιδιά αυτά θα ενηλικιωθούν σε έναν κόσμο, όπου βασιλεύει η βία και η εξαθλίωση. Η κρίση, που έχει ξεσπάσει στο Νότο θα κορυφωθεί εφιαλτικά. Οι Βόρειοι θα επιβάλλουν ένα είδος ψυχρού πολέμου. Παράλληλα το μυστηριακό παρελθόν, ενσαρκώνει ένα δαίμονα, που σπέρνει το θάνατο και στοιχειώνει τις ψυχές τους. Και ένας μεγάλος έρωτας, θα δοκιμάσει μια δυνατή φιλία.

Απόσπασμα:

«Ανάπνευσε!» Ο Άγγελος δεν ανταποκρίθηκε. «Σε παρακαλώ ανάπνευσε!» ξαναείπε βραχνά με δάκρυα στα μάτια.Ο μικρός εξακολουθούσε, να παραμένει ασάλευτος. «Μη μ εγκαταλείψεις τώρα!», ξέσπασε ο Αλέξανδρος σε λυγμούς. Γέμισε τα πνευμόνια του με όσο καθαρό αέρα μπορούσε και ακούμπησε τα χείλη του πάνω στα χείλη του Άγγελου, φυσώντας με δύναμη μέσα στο στόμα του. Καμία ανταπόκριση. Δεύτερη προσπάθεια. Τίποτα πάλι. Ο λατρεμένος του φίλος είχε σταματήσει, να αναπνέει. Τον γρονθοκόπησε με όλη του τη δύναμη στο στήθος. Έκλαιγε γοερά και τα δάκρυά του ξέπλεναν το κατάμαυρο, από τον καπνό, άψυχο πρόσωπο του Άγγελου.«Γιατί μου το κάνεις αυτό;» είπε με λυγμό, «Είσαι, ότι μου ‘χει απομείνει!»Τον έσφιξε στην αγκαλιά του και έμεινε ασάλευτος. Θα βγούμε από εδώ ζωντανοί! Κόλλησε ξανά τη μούρη του στα κάγκελα της κλειδωμένης πόρτας. Ρούφηξε μια τελευταία τζούρα οξυγόνου και την έστειλε βαθιά, στα νεκρά πνευμόνια του αγοριού, που κρατούσε στα μπράτσα του. Ο Άγγελος άρχισε, να βήχει και να ξερνάει το δηλητήριο.

Το μυθιστόρημα τρόμου και φαντασίας του Αντώνη Ζιώγα, Το ουαί των αγγέλων, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anima.

Ο Αντώνης Ζιώγας είναι συγγραφέας και ηθοποιός. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Ίασμος» του Βασίλη Διαμαντόπουλου το έτος 2001. Έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή θεατρικών έργων όπως, Πανσέληνος, Σας πήραμε τη Λίζα κύριε Νταβίντσι, Όταν ο Θεός σερφάρει, Αφιερωμένο σε σένα σχιζοφρένειά μου, Η περιπέτεια του μικρού Οδυσσέα, Η Χιονάτη και οι εφτά μικροί θεατές, Μαθητευόμενοι μάγοι, Στη μαγευτική κοραλλοχώρα, Το μαγικό κουτί. Τελευταία έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα, Το ουαί των Αγγέλλων. Επίσης έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός σε τριανταπέντε θεατρικές παραστάσεις και εφτά τηλεοπτικές σειρές.

[1] Ο Αντώνης Ζιώγας συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ.