Μ.Μ.: Η ζωή από μόνη της. Η καθημερινότητά μας. Ο άνθρωπος που ζει δίπλα μας και βιώνει παρόμοιες ή τις ίδιες καταστάσεις. Η πλειονότητα όλων μας, καλείται κάποια στιγμή ν΄ αντιμετωπίσει τέτοιου είδους περιστατικά. Είτε βιωματικά είτε ως απλοί θεατές ή αυτήκοοι μάρτυρες.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μια μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Μ.: Αλήθεια.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Μ.Μ.: Να οπλιστεί με συναισθηματική αυταπάρνηση. Να είναι προετοιμασμένος, γιατί ίσως ακόμη και να βρει κάποια δικά του στοιχεία. Οι ορθολογιστές θα εκνευριστούν. Οι εξαρτώμενοι από τα πάθη τους θα το αγαπήσουν και θα το κατανοήσουν. Στα χρώματα της ανάγνωσης δεν θα συναντήσουν ροζ αποχρώσεις. Γιατί η ζωή δεν είναι ροζ!
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Μ.Μ.: Στην Σκωτία! Όπου το πράσινο και η φύση οργιάζει, όπως ο συναισθηματικός κόσμος της Ζωής, αλλά εύκολα μπορούν όλα να μεταβληθούν και να παγώσουν στο φύσημα του παγωμένου αέρα. Θα κρατούσε μία ημέρα! Όσο από το χάραμα της μιας μέχρι το ξημέρωμα της καινούργιας.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μια φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Μ.Μ.:Φταίω ...
γι΄αυτά που δεν έζησα
και γι΄αυτά που έζησα,
γι΄αυτά που δεν αναζήτησα
και γι΄αυτά που έχασα,
γι΄ αυτά που αφόρισα,
και γι΄αυτά που αμάρτησα,
γι΄ αυτά που σύγκρινα
και γι΄ αυτά που δεν ονειρεύτηκα,
γι΄ αυτά που φοβήθηκα
και γι΄ αυτά που δεν τόλμησα,
γι΄ αυτά που με παγίδεψαν
και γι΄ αυτά που με χλεύασαν,
γι΄ αυτά που έκλαψα
και γι΄ αυτά που γέλασα,
γι΄ αυτά που δεν αγάπησα...
γι΄ αυτά που αγάπησα...
γιατί σ΄ αγάπησα.
Φταίω...
για όλα και για τίποτα.
Το αισθηματικό μυθιστόρημα της Μαρίας Μητσιούλη, Ζωή... η ζωή μου!, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Βρείτε το εδώ.
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Αγάπη! Τι είναι η αγάπη; Ποιος ο ορισμός της; Είναι ο ίδιος για τον κάθε άνθρωπο; Έχει την ίδια έννοια, την ίδια μορφή, το ίδιο καρδιοχτύπι; Πόσο πολύ μπορεί ν’ αγαπήσει κάποιος; Έως πού μπορεί να φτάσει;
Η Ζωή και ο Άρης, σαν δύο δορυφόροι, γυρίζουν ο ένας γύρω από τον άλλον για χρόνια. Ανταμώνουν και χωρίζουν, ξανά και ξανά, ο ένας είναι το κέντρο του κόσμου του άλλου. Μια σχέση θυελλώδης, συνάμα όμως αναγκαία όσο η αναπνοή. Ώσπου η Ζωή καταλαβαίνει πως στον χορό τους αυτόν χορεύει μόνη. Και αν για την ίδια ο Άρης είναι το κέντρο του κόσμου, εκείνος είναι τυφώνας που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, ανθρώπους, σχέσεις και συναισθήματα. Και η ζωή της Ζωής αλλάζει για πάντα.
Όταν όλα όσα πίστευε δεδομένα καταρρέουν, όλα, εκτός από τον έρωτά της για εκείνον, η Ζωή θα κλείσει τα μάτια και θα αποφασίσει… για τη ζωή της!
Περισσότερα από/για τη Μαρία Μητσιούλη:
«Δημιουργία, βίτσιο και οργασμός για μένα η γραφή», Μαρία Μητσιούλη
Παρουσίαση των διακριθέντων διηγημάτων της συλλογής Λογοτεχνικές πένες
