Η πλοκή του βιβλίου μου "ΠΟΡΦΥΡΕΝΙΟ ΔΑΚΡΥ", μας μεταφέρει στα τελευταία χρόνια του 14ου αιώνα. Χρόνια δύσκολα, χαλεπά, απαξιωμένα. Χρόνια σημαδεμένα από πρωτόγνωρες συμφορές, που έμειναν στην αιωνιότητα σαν σκοτεινά σημάδια στην ιστορία της.
Οι ήρωές μου, ο Λεόντιος και η Τερέζα, ο Νικηφόρος και η Κιάρα, γαντζωμένοι στις ανεμόσκαλες της μοίρας, έρχονται αντιμέτωποι με τον ισχυρό άνδρα της Γένοβας, τον Ρενάτο Φαμπιάνι. Ο Ρενάτο Φαμπιάνι είναι κατ΄ουσία ο απόλυτος άρχοντας της Γενουοκρατούμενης Χίου. Με ψυχή που δε λυγίζει μπροστά σε κανένα και σε τίποτα, χωρίς να υπολογίζει συγγένεια, ανθρώπινο πόνο, επιβάλει παντού και πάντοτε με οποιοδήποτε κόστος τη βούληση του. Έτσι έρχεται αντιμέτωπος με το όνειρο της κόρης και της αδερφής του να σμίξουν με τους ανθρώπους που αγαπούν, καταδικάζοντας τες σε απέραντο πόνο.
Ο Λεόντιος με το μαράζι της ανεκπλήρωτης αγάπης να του χαρακώνει την καρδιά, δεν θα διστάσει να προβεί στην υπέρτατη θυσία προκειμένου να βρεθεί κοντά σε αυτήν που του έταξε η μοίρα.
Ο Νικηφόρος, κουβαλώντας μέσα του τα λόγια της γιαγιάς του που με εμμονή τον προέτρεπε να φύγει από την Ταυρίδα, την πόλη όπου γεννήθηκε και να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη για να βρει τις ρίζες του, ξεκινάει ένα ταξίδι με αβέβαιο προορισμό.
Η Κιάρα, λουσμένη με τη δροσοσταλιά της ζωής, από μικρή βίωσε τη σκληρότητα της καρδιάς του πατέρα της, Ρενάτο Φαμπιάνι .Μεγενθυμένες οι πράξεις του στον καθρέφτη της καθημερινότητας. της φανερώθηκαν σκληρές και αποτρόπαιες και την οδήγησαν στην απόφαση να απομακρυνθεί από κοντά του.
Η αδελφή του η Τερέζα, θύμα κι αυτή της άκρατης αρχομανίας του, θα απαρνηθεί το μοναδικό άνδρα που αγάπησε για να τον σώσει από το μένος του αδελφού της. Ο θρήνος και οι ικεσίες της δεν θα καταφέρουν να μερώσουν την πετρόκτιστη καρδιά του.
Άραγε η δύναμη του καλού θα θριαμβεύσει στο τέλος;[1]
Ελένη Συράκη
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Το μυθιστόρημα της Ελένης Συράκη, Πορφυρένιο δάκρυ, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη. Βρείτε το εδώ. Διαβάστε κι ένα απόσπασμα!
Στο οπισθόφυλλο λέει:
«Θέλω να πω την ιστορία μου, να μην αφήσω να χαθούν όσα έζησα θαμμένα στην αιώνια σιωπή. Θέλω να φέρω και πάλι κοντά μου τη χαμένη ευτυχία που κύλησε από τα χέρια μου, τις θύμησες που με παρηγορούν και γαληνεύουν για λίγο την καρδιά μου. Ξέρω πόσο θα πονέσω, αλλά μόνο αυτό μου έμεινε».
Ο Ρενάτο Φαμπιάνι ήταν ένας άντρας σκληρός και αδίστακτος, που δεν άφηνε κανέναν και τίποτα να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του. Για να γίνει ο πιο ισχυρός άρχοντας της Γένουας έπρεπε να παντρέψει την αδερφή του με τον πρίγκιπα Μπαλζαρίνι. Όμως η Τερέζα ερωτεύεται παράφορα τον Λεόντιο, έναν Χιώτη δουλοπάροικο, και αρνείται να γίνει η μαριονέτα του αδερφού της. Η εκδίκησή του θα πέσει σκληρή πάνω στους δύο νέους. Το δίλημμα μεγάλο, μα ακόμα μεγαλύτερη η αγάπη τους, που απαιτεί την υπέρτατη θυσία… Ωστόσο, η ζωή δεν αφήνει ποτέ ατιμώρητη την αδικία…
Ο Νικηφόρος από τη μακρινή Ταυρίδα αποφασίζει να πάει στην Κωνσταντινούπολη για να ανακαλύψει τις ρίζες του. Οι επιδρομές των Μογγόλων, όμως, τον φέρνουν αιχμάλωτο στα σκλαβοπάζαρα της Πόλης. Ο πόθος της ελευθερίας τον οδηγεί στη Χίο, όπου θα μπει στη δούλεψη του Γενουάτη διοικητή. Εκεί συναντά τον έρωτα που πάντα αναζητούσε, έναν έρωτα σαν αυτόν που άκουγε στους θρύλους, μα ήταν καταδικασμένος, γιατί αυτός ήταν ένας δούλος και εκείνη η κόρη του αφέντη. Μοναδική διέξοδος η φυγή. Όμως η πανούκλα που πέφτει στο νησί, γκρεμίζει τα όνειρά τους… Και η αποκάλυψη ξεκινά…
Μια ιστορία που ξετυλίγεται στη μαγευτική Χίο, γύρω από το Κάστρο και το Μπόργκο, με αρώματα μιας άλλης εποχής, όταν η αγάπη έπρεπε να υψωθεί και να νικήσει το σύμβολο της εξουσίας και της υποταγής.
Περισσότερα:
Περισσότερα:
🌿
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή το Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή το Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ
Η Ελένη Συράκη σημειώνει: Άλλαξα τη λέξη κραυγή με τη λέξη ικεσίες.