Γ.Μ.: Ξεκίνησε ως πρόταση του εκδότη μου Διονύση Βαλεριάνου. Με βρήκε αμέσως σύμφωνο γιατί στην ουσία μου έδινε την ευκαιρία να συνοψίσω σε λίγες λέξεις την εμπειρία χρόνων με παιδιά που βλέπουν και ακούνε τους γονείς τους να μαλώνουν.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Μ.: Επίκαιρο.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Μ.: Αν ήταν ενήλικας, θα του πρότεινα να το διαβάσει ως ενήλικας και να το αισθανθεί ως παιδί. Αν ήταν παιδί θα το συμβούλευα να πάρει δύναμη από αυτό το γράμμα και να στείλει τα δικά του εκεί που νιώθει ότι χρειάζεται…
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Μ.: Θα πηγαίναμε σε ένα φωτεινό χριστουγεννιάτικο Λονδίνο παρέα με παιδιά για να παρακολουθήσουμε ονειρικές θεατρικές παραστάσεις, να χαθούμε σε βιβλιοπωλεία και παγοδρόμια. Θα κρατούσε φυσικά όλη την περίοδο των διακοπών!
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Γ.Μ.: Όμως, τώρα πια, υπάρχει πάντα μέσα μου ένα γκρίζο συννεφάκι που περιμένει να μαλώσετε ξανά, για να βρέξει λύπη…
Παιχνίδι χαράς
Ανέφελη ζήση
Ιδιώτης ονείρων
Δώρο ελπίδας
Το βιβλίο του Γιώργου Μπουμπούση, Γράμμα στον μπαμπά και τη μαμά που μαλώνουν, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική.
Στο οπισθόφυλλο λέει:
Τα παιδιά πολλές φορές αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα καλύτερα από τους μεγάλους. Μέσα από το Γράμμα στον μπαμπά και τη μαμά που μαλώνουν ένα μικρό παιδί ανοίγει την ψυχή του και μοιράζεται μαζί μας σκέψεις, ανησυχίες και συναισθήματα. Με λόγια τρυφερά τούς απευθύνει ερωτήσεις ζητώντας απαντήσεις σε όσα δυσκολεύεται να καταλάβει.
💐
Κρατώντας το βιβλίο στα χέρια μου και γυρνώντας απαλά τις σελίδες, γοητεύομαι από τις εικόνες τις Μαριάννας Φραγκούλη, τα χρώματα και τα σχέδια, όμως ακόμα πιο πολύ από τον άπειρο ακόμα γραφικό χαρακτήρα του παιδιού που στέλνει το γράμμα του. Κάποιες από τις ερωτήσεις που απευθύνει αυτός ο μικρός ήρωας με χτυπούν κατάκαρδα με κραδασμό και είμαι σίγουρη ότι όσα παιδιά έχουν βρεθεί στη θέση του θα ταυτιστούν εντελώς μαζί του· οι γονείς από την άλλη, καλύτερα να μην έχουν έρθει στη θέση του ζευγαριού της ιστορίας γιατί θα λυγίσουν μόλις αντικρίσουν απορίες όπως: Μπαμπά, πώς αντέχεις να χτυπάς με λέξεις τη μαμά; Και το αντίστροφο.
Συγκινητικό βιβλίο και ρεαλιστικό... μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή καθώς σου επιβάλλει να δεις πράγματα, να προσδιορίσεις άλλα και να διαπιστώσεις ότι ένα παιδί είναι ένας σκεπτόμενος άνθρωπος που έχει ένα μεγαλύτερο βαθμό φόβου μέσα του από κάθε ενήλικα ενώ χρίζει απέραντης αγάπης και αγκαλιάς.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική για τη διάθεση του βιβλίου.
Η πλαγιογραμμένη φράση είναι απόσπασμα.
