Ο συγγραφέας μας εξηγεί καλωσορίζοντάς μας πως «Η συμφωνία της Αθήνας» είναι ένα χρονικό της Αθήνας στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα και μια προσωπική καταγραφή βιωμάτων, αναμνήσεων, σκέψεων, εμπειριών, συλλογισμών και οραματισμών μου από τις δεκαετίες του '50, του '60, του '70, του '80 και του '90.
Μάλιστα, ξεκινώντας το βιβλίο ο αναγνώστης θα συναντήσει και 2 προλόγους, όπου εκεί ο συγγραφέας μας εξηγεί για τους λόγους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιούργησε το έργο του.
Αρχικά, καλό θα είναι να οριοθετήσουμε τα μέρη που θα ταξιδέψουμε, καθώς σύμφωνα με τον δημιουργό του: Όταν λέω Αθήνα εννοώ το δήμο Αθηναίων με το ένα εκατομμύριο των δημοτών του, εννοώ, κυρίως, το ιστορικό κέντρο της με τις τόσες ομορφιές, ασκήμιες, χάρες, χαρές, με τα πολυάριθμα θεάματά του και τα πολυποίκιλα ενδιαφέροντά του.
Με οδηγό τη πένα του λοιπόν, θα περιπλανηθούμε με νοσταλγία σε μνήμες και στιγμές της καθημερινότητας της πόλης. Σε σοκάκια και πλατείες, σε συνήθειες που έχουν χαθεί μα επιμένουν να χρωματίζουν ακόμη με ζωηρά χρώματα το παρελθόν της. Γιατί τίποτε δεν χάνεται από μέσα μας, εκτός αν επιλέξουμε να το διαγράψουμε οι ίδιοι…
Έτσι θα επισκεφτούμε τόσο τα εμπορικά μέρη της Αθήνας, εκεί γύρω από την Ομόνοια και το Δημαρχείο όσο και τη μυθική έκταση που πιάνει από τον Κεραμικό ως το Σύνταγμα, από το Μοναστηράκι ως το Θησείο, από την Πλατεία Κουμουνδούρου στην οδό Πειραιώς ως το λόφο του Φιλοπάππου.
Στο διάβα μας θα μας συνεπάρουν τα μνημεία και θα μας κατακλείσει η μυρωδιά των τυπογραφείων, η μυρωδιά των βεγγαλικών, η μυρωδιά του σκόρδου κάνοντας μια βόλτα ανάμεσα στους κράχτες των παπατζήδων και στους ερασιτέχνες ζητιάνους.
Περιδιαβαίνοντας μαζί της τις εποχές, εκεί όπου ο Ιούνιος, ο Ιούλιος, ο Αύγουστος, ο Σεπτέμβριος της δίνουν μια άλλη όψη, την κάνουν πιο θηλυκιά, πιο γυναίκα.
Κι άλλοτε παρακολουθώντας με τα μάτια του συγγραφέα τις αλλαγές της. Εκείνες τις όμορφες πινελιές που προστίθενται στο σώμα της πόλης μα και όσα χάνονται ή αργοσβήνουν από πάνω της: Κοιτάζοντας την πλατεία κατάφατσα, βλέποντας την ξεκοιλιασμένη από τα έργα που κάνουν για το μετρό, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια, τότε που έδιωξαν τα λουλουδάδικα από το κέντρο της πλατείας και άρχισαν το 1953 τις εκσκαφές.
Και κλείνοντας την τελευταία σελίδα του βιβλίου, αυτό που παραμένει στο νου είναι η γεύση μιας ιδιαίτερης περιπλάνησης στο πρόσφατο παρελθόν της Αθήνας. Αυτής που περιείχε τις προσωπικές μνήμες του συγγραφέα, μεταδίδοντάς μας τόσο το κλίμα της εποχής όσο και την προσωπική καθημερινότητά του.
Καλή σας ανάγνωση Φίλοι μου.
Το βιβλίο του Γιώργου Καραντώνη, Η συμφωνία της Αθήνας, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Οι πλαγιογραμμένες φράσεις είναι αποσπάσματα.
Ο Γιώργος Καραντώνης, του Δημήτρη και της Ευρυδίκης, είναι ποιητής, πεζογράφος, αρθρογράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Τελείωσε το Βαρβάκειο το 1964 και την ίδια χρονιά πέτυχε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απ’ όπου πήρε πτυχίο Νομικής (1970) και πτυχίο Πολιτικών Επιστημών (1973). Γνωρίζει αγγλικά και γαλλικά. Από το 1972 ως το 1997 ασκούσε τη δικηγορία στην Αθήνα.
Από το 1974 ως το 2014 έχει εκδώσει συνολικά είκοσι βιβλία με ποίηση, η ύλη των οποίων βρίσκεται τώρα συγκεντρωμένη σε δύο τόμους με τον τίτλο Πεπραγμένα. Έχει εκδώσει, επίσης, εφτά βιβλία με πεζογραφία, θέατρο, πειραματικά κείμενα, αφορισμούς, αρθρογραφία, ενώ έχει προλογίσει και επιμεληθεί εφτά βιβλία άλλων συγγραφέων.
Ποιήματα, πεζά, άρθρα, σχόλια, κριτικά σημειώματα, ανακοινώσεις και συνεντεύξεις του έχουν δημοσιευτεί επανειλημμένα σε πολυάριθμα έντυπα, ενώ ο ίδιος έχει παρουσιαστεί και μιλήσει για διάφορα θέματα σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Μερικά ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε ξένες γλώσσες και πολλά άλλα περιλαμβάνονται σε αρκετές ποιητικές ανθολογίες. Με το έργο του έχουν ασχοληθεί και γράψει ευνοϊκά από την αρχή της λογοτεχνικής εμφάνισής του γνωστοί κριτικοί και λογοτέχνες. Από το 1982 είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.).
Εκτός από τη λογοτεχνία, τον ενδιαφέρουν όλες οι μορφές τέχνης, η γλωσσολογία, οι κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, η ιστορία, η ψυχιατρική.
Εννοείται πως πάντα ζει και κινείται στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο δεν έχει σκοπό να εγκαταλείψει ποτέ.
