Ο Οδυσσέας είχε μάθει να αποφεύγει τις ανεμόσκαλες της καρδιάς. Φοβόταν το αβέβαιο της διαδρομής τους, το γεγονός ότι δεν γνώριζε αν οδηγούν στο φως του Έρωτα ή το σκοτάδι του Ερέβους. Έμαθε να πνίγει τις μεγάλες επιθυμίες, να κοιμίζει τα μεγάλα πάθη, να μην διεκδικεί τα μεγάλα όνειρα. Ένα καλοκαίρι παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στο Εδιμβούργο, προκειμένου να εργασθεί ως ερευνητής-γεωπόνος. Εκεί γνωρίζει τη Φρέγια, τη γυναίκα που θα σηματοδοτήσει το ταξίδι του προς την αυτογνωσία. Στη διάρκεια τεσσάρων εποχών ενός έτους παρατηρεί συχνά τον εαυτό του στον καθρέφτη και αναμετράται με τις εμμονές που όλα αυτά τα χρόνια τον κρατούσαν μακριά από το δυνατό συναίσθημα. Όσο πιο πολύ επιθυμεί τη Φρέγια τόσο πιο πολύ βλέπει την ψυχοσύνθεσή του να αλλάζει. Μέσα από τον απέραντο κόσμο της φύσης ανακαλύπτει ότι στην αιωνιότητα δεν ταξιδεύουν ποτέ όσα δεν είπες ή δεν όσα έκανες. Στην αιωνιότητα ταξιδεύουν μόνο όσα (δεν) ένιωσες.
«Το άνθος της ζωής» είναι ένα μυθιστόρημα για τις βαθιές επιθυμίες της ψυχής που -σε πείσμα των καιρών- συνεχίζει να ερωτεύεται.[1]
Ιωάννα Γκανέτσα
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;Ι.Γ.: Ο κόσμος των λέξεων είναι πολυεπίπεδος. Σου δίνει δυνατότητα να μεταδώσεις μια πληροφορία, μια αίσθηση, ένα συναίσθημα. Στο βιβλίο μου προσπάθησα να κάνω και τα τρία. «To άνθος της ζωής» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΙΚΑΣ) έχει γεύσεις από τη Σκοτία, αρώματα από τους Βοτανικούς Κήπους και χαρτογραφημένες ερωτικές αισθήσεις και επιθυμίες ενός ήρωα, του Οδυσσέα, στο δικό του μοναδικό -και ταυτόχρονα τόσο οικείο σε όλους- ταξίδι του έρωτα.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ι.Γ.: Άνθος.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Ι.Γ.: Να ακολουθήσει στο ταξίδι τον Οδυσσέα προς την αυτογνωσία. Είναι γεμάτο κλυδωνισμούς, εμπόδια που βάζουν οι συνθήκες σε εκείνος μα και εκείνος στις συνθήκες.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Ι.Γ.: Σκοτία, η μόνη απάντηση. Όλες οι πληροφορίες που αναφέρονται για τη χώρα και τους Βοτανικούς Κήπους είναι αληθείς και προϊόν έρευνας. Το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας λαμβάνει χώρα στον κύκλο των τεσσάρων εποχών ενός έτους. Συνεπώς, όλες οι απαντήσεις είναι κρυμμένες μέσα στις σελίδες του βιβλίου.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Ι.Γ.: Δεν υπάρχουν αιώνιοι έρωτες. Μόνο αιώνιοι εραστές.
Το μυθιστόρημα της Ιωάννας Γκανέτσα, Το άνθος της ζωής, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νίκας - nikasbooks.
Στην περίληψη γράφει:
Όταν ο Οδυσσέας μετακόμιζε στο Εδιμβούργο για να εργαστεί ως γεωπόνος-ερευνητής στον Βασιλικό Βοτανικό Κήπο, δεν περίμενε πως στο πρόσωπο της συναδέλφου του, της Φρέγια, θα γνώριζε τον έρωτα. Τα συναισθήματά του, γεμάτα εντάσεις, διλήμματα και αναπάντητα ερωτήματα τον ωθούν σε ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία.
«Το Άνθος της ζωής» είναι ένα ερωτικό ψυχογράφημα που εξιστορεί με ρεαλιστικό βλέμμα τα πανάρχαια διλήμματα της καρδιάς που –σε πείσμα των καιρών– συνεχίζει να ερωτεύεται. Με φόντο τον κόσμο της φύσης και τη σύνδεσή της με τη φιλοσοφία, οι ήρωες ανακαλύπτουν τα πολλά πρόσωπα του έρωτα αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό σε έναν κύκλο τεσσάρων εποχών, όπου κάθε εποχή ανατρέπει την προηγούμενη.
Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστεί κανείς τις αλήθειες, ιδίως αν αυτές πονούν;
Πώς μπορεί ο έρωτας να βοηθήσει στη βαθύτερη γνώση του εαυτού μας;
Τελικά ποιο είναι το ωραιότερο άνθος όλων, «Το άνθος της ζωής»;
Η Ιωάννα Γκανέτσα είναι αστυνομικός και συγγραφέας. Αρθρογραφεί σε ηλεκτρονικές σελίδες από το 2012, γράφει λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση και μυθιστορήματα για μικρούς και μεγάλους. Το πρώτο βιβλίο της, Ο έρωτας δε θέλει τίτλο, κυκλοφόρησε το 2014. Έχει παρακολουθήσει παιδαγωγικά μαθήματα στο Βρετανικό Συμβούλιο και είναι κάτοχος πτυχίου του Πανεπιστημίου Cambridge, ως καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας. Γνωρίζει επίσης γαλλικά και ισπανικά. Είναι ιδρυτικό μέλος της Δράσης Αστυνομικών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Περισσότερα από/για την Ιωάννα Γκανέτσα:
«Δεν αφιερώνω τραγούδια, αφιερώνω στιγμές», Ιωάννα Γκανέτσα
Η Ιωάννα Γκανέτσα είναι αστυνομικός και συγγραφέας. Αρθρογραφεί σε ηλεκτρονικές σελίδες από το 2012, γράφει λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση και μυθιστορήματα για μικρούς και μεγάλους. Το πρώτο βιβλίο της, Ο έρωτας δε θέλει τίτλο, κυκλοφόρησε το 2014. Έχει παρακολουθήσει παιδαγωγικά μαθήματα στο Βρετανικό Συμβούλιο και είναι κάτοχος πτυχίου του Πανεπιστημίου Cambridge, ως καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας. Γνωρίζει επίσης γαλλικά και ισπανικά. Είναι ιδρυτικό μέλος της Δράσης Αστυνομικών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Περισσότερα από/για την Ιωάννα Γκανέτσα:
«Δεν αφιερώνω τραγούδια, αφιερώνω στιγμές», Ιωάννα Γκανέτσα
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο ή το Ακρότιτλο κλικάροντας εδώ