koukidaki: Οι συντελεστές της παράστασης «Αν αργήσω, κοιμήσου +»...

μιλούν για το κείμενο, το έργο, την παράσταση, το συγγραφέα, τους ήρωες, τον έρωτα...

Στο έργο αυτό, οι πέντε χαρακτήρες (ο Α, η Γ, ο Δ, η Ε και η ΣΤ), σε ένα κλίμα εξομολογητικό, αποφασισμένοι να πετάξουν από πάνω τους κάθε ψέμα και να αντιμετωπίσουν την αλήθεια τους, μοιράζονται με το κοινό όσα έκαναν ή δεν έκαναν για να βρουν και να ζήσουν τον έρωτα. Σε μια συνθήκη όπου κάνουν τη μία εξομολόγηση μετά την άλλη, ζούνε ξανά τις ιστορίες τους, γελάνε, κλαίνε, πίνουν, τραγουδούν, χορεύουν. Η μουσική αποτελεί σχεδόν μόνιμη συνοδεία στις κινήσεις και τα λόγια τους. Με ειλικρίνεια προς όλους αλλά και προς τον εαυτό τους, έχοντας ανοίξει όλα τα χαρτιά τους, καταλήγουν στο γεγονός ότι, σε κόντρα των καιρών, εκείνοι δεν θα σταματήσουν να ζουν τα συναισθήματά τους δυνατά, χωρίς φόβο και ταμπέλες, όσο κι αν τους στοιχίζει αυτό….

Από τον συγγραφέα:

Τα κείμενα του « Αν αργήσω κοιμήσου + » γράφτηκαν πριν από μερικά χρόνια με διάφορες αφορμές: τυχαίες εικόνες πίσω από παράθυρα διαμερισμάτων, μισολιωμένες κουβέντες σε κινητά και μαξιλάρια, μηνύματα που δεν στάλθηκαν ποτέ (κι αν στάλθηκαν, δεν έφτασαν), πτώσεις, συμπτώσεις και... περιπτώσεις, που θα μπορούσες να τις πεις και κλινικές αν η μοναξιά είναι πάθηση. Ξηλώθηκαν και ξαναράφτηκαν πολλές φορές απ' την αρχή, κι αν φαίνονται κάπου κάπου οι ραφές τους, δεν μου φαίνεται καθόλου κακό: το 'χουν αυτό, καμιά φορά, τα χειροποίητα.

Άκης Δήμου

Σεπτέμβριος 2018

Η σκηνοθέτις Σοφία Σπύρου μάς είπε:

Τι εκφράζουν για σας τα κείμενα του Άκη Δήμου;

Σ.Σ.: Ο Άκης Δήμου είναι ένας συγγραφέας για τον έρωτα. Μέσα από τα έργα του εκφράζει όλα εκείνα που έχουμε προσπαθήσει ή αποφύγει να ζήσουμε, με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο, ώστε καμιά φορά, μέσα από την ποίηση στο λόγο του ξεχνάμε και οι ίδιοι πόσο πολύ μας έχει πληγώσει ο έρωτας ή πόσο τον έχουμε πληγώσει εμείς. Είναι πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα το να διαβάζεις ένα κείμενο και να μπορείς έστω και για μερικά δευτερόλεπτα να ανατρέξεις σε ένα προσωπικό σου βίωμα. Ο Δήμου, λοιπόν, έρχεται να μας αποδείξει με το ξεχωριστό του χιούμορ ότι αξίζει να αγαπήσουμε όλες εκείνες τις στιγμές που είχαμε επιλέξει να μη θυμόμαστε και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι αν μη τι άλλο λυτρωτικό!

Πόσο ταυτίζεστε και πόσο διαφοροποιείστε από τους χαρακτήρες;

Σ.Σ.: Είναι όλοι οι χαρακτήρες του έργου μας πολύ αγαπημένοι μου, αλλά δεν μπορώ να ισχυριστώ ούτε πως ταυτίζομαι ούτε πως διαφοροποιούμαι απόλυτα. Ο καθένας κουβαλάει τη δική του ενέργεια, δύναμη και αδυναμία και σίγουρα μέσα στις ιστορίες που διηγούνται μπορώ να εντοπίσω τον εαυτό μου κάποια στιγμή της ζωής μου, λιγότερο ή περισσότερο.

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής μετά την αποχώρηση του από το θέατρο;

Σ.Σ.: Το πιο σημαντικό στοίχημα -που δείχνει μέχρι στιγμής να έχει κερδηθεί- ήταν, είναι και θα είναι ο θεατής φεύγοντας να έχει πάρει μαζί του όλη την αλήθεια που προσφέρεται απλόχερα και που σίγουρα, θα έχει εντοπίσει μέσα σε αυτήν ένα μικρό ή μεγάλο κομμάτι του εαυτού του. Στόχος είναι να δικαιώσουμε τους χαρακτήρες και όχι να κρίνουμε όσα εξομολογούνται. Εύχομαι να το εισπράττει και το κοινό αυτό σε κάθε παράσταση!

Τελικά, τι έγινε με τον χαρακτήρα Β;

Σ.Σ.: Ο Β δυστυχώς δεν κατάφερε να είναι στην παράσταση (και έτσι από έξι οι ηθοποιοί, όπως στο πρωτότυπο έργο, κατέληξαν να είναι πέντε). Ωστόσο, επέλεξα να μην ονομαστεί κάποιος από τους υπόλοιπους ηθοποιούς με το συγκεκριμένο γράμμα αλλά να διατηρηθεί η αρχική διανομή -που υπάρχει μόνο στο κείμενο και δεν αναφέρονται ως ονόματα των χαρακτήρων στην παράσταση τα Α, Γ, Δ, Ε και ΣΤ.

Ο Πάνος Κούλης λέει:

Τι εκφράζουν για σας τα κείμενα του Άκη Δήμου;

Π.Κ.: Εκφράζουν τον απόλυτο έρωτα. Τον έρωτα που κρατάει μια ζωή ή τον έρωτα που κρατάει 1 δευτερόλεπτο. Τον έρωτα που επιμένουμε να τον πιστεύουμε ό,τι κι αν συμβεί μέχρι τον έρωτα που βλέπουμε μπροστά μας και τον αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί ζούμε με τον φόβο μήπως και πληγωθούμε...

Πόσο ταυτίζεστε και πόσο διαφοροποιείστε από τους χαρακτήρες;

Π.Κ.: Ταυτίζομαι με κάθε χαρακτήρα, γιατί έχω επιλέξει κάθε χαρακτήρας να γίνει ένας μοναδικός μου φίλος. Να ξέρω τα άγχη του και τις σκέψεις του. Για όσα κι αν είχα αντίρρηση, συμφιλιώθηκα και έψαξα απαντήσεις. Δε θα μπορούσα να φέρω στη ζωή κανέναν χαρακτήρα χωρίς να βρω τρόπο να με αφορούν τα προβλήματά του.

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής μετά την αποχώρηση του από το θέατρο;

Π.Κ.: Θα ήθελα να κρατήσει στο μυαλό του το συμπέρασμα πως είναι «φυσιολογικός»! Ό,τι κι αν έχει περάσει στο κομμάτι του έρωτα, όσο κι αν έχει πέσει στα πατώματα, όσο κι αν έχει ξεφτιλιστεί, το έχει πάθει και κάποιος άλλος. Στο κομμάτι του έρωτα όλοι έχουμε «ξεφύγει» από τα λογικά μας. Ο θεατής δεν μπορεί να μην ταυτιστεί με κάτι που θα ακούσει... Έστω δυο φράσεις. Ο Άκης Δήμου έχει φροντίσει να φτιάξει ένα κείμενο τόσο όμορφο και τόσο αληθινό, που αποκλείεται να μη δεις κάπου τον εαυτό σου μέσα.

Τελικά, τι έγινε με τον χαρακτήρα Β;

Π.Κ.: Αυτό το έργο το δουλεύουμε πολλούς μήνες. Συγκεκριμένα από το Νοέμβρη του '17. Μέσα σε αυτό το διάστημα συνέβησαν πολλά όμορφα πράγματα που κανείς μας δε θα ξεχάσει. Όταν ο «Β» για κάποιους λόγους αποχώρησε, αποφασίσαμε να μην πάρουμε τον εύκολο δρόμο της αντικατάστασης, αλλά να μείνουμε 5 ηθοποιοί και να διαμορφωθεί πάνω μας το κείμενο... Κάποιες στιγμές δεν μπορούν να αντικατασταθούν. Έτσι το «Β» θα είναι ένα γράμμα που για εσάς σαν κοινό μπορεί να μην υπάρχει, αλλά για εμάς είναι κάτι που δε δέχεται αντικατάσταση.

Ο Αλέξανδρος Δαβιλάς είπε:

Τι εκφράζουν για σας τα κείμενα του Άκη Δήμου;

Α.Δ.: Πολύ γενικό αυτό που θα απαντήσω, αλλά όντως αυτό πιστεύω, τον άνθρωπο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα.

Πόσο ταυτίζεστε και πόσο διαφοροποιήστε από τους χαρακτήρες του;

Α.Δ.: Εγώ μόνο ταυτίζομαι... Αρκετά κιόλας. Οι χαρακτήρες που έχει "φτιάξει" ο Άκης Δήμου είναι πάνω από όλα άνθρωποι, έχουν τα προβλήματά τους, τις σκέψεις τους, τα σωστά τους αλλά και τα λάθη τους. Δεν μπορείς να μην δεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτούς τους ρόλους.

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής μετά την αποχώρηση του από το θέατρο;

Α.Δ.: Δεν θα ήθελα να κρατήσει κάτι, αλλά να αφήσει... Σκοπός μου δεν είναι να προβληματίσω τους θεατές. Θέλω να τους πείσω πως, εδώ που ήρθαν, ίσως να δουν λίγο τον εαυτό τους.

Τελικά, τι έγινε με τον χαρακτήρα Β;

Α.Δ.: Όπως σε κάθε ιστορία, η ανατροπή είναι αυτή που κλέβει την παράσταση. Ο χαρακτήρας Β ήταν μαζί μας, κάτι συνέβη και έφυγε. Η Σοφία Σπύρου (σκηνοθέτης) επέλεξε το γράμμα "Β" απλά να φύγει και όχι να μοιραστεί σε κάποιον άλλον. Με αυτόν τον τρόπο τον ευχαριστούμε που ήταν μαζί μας.

Η Βασιλική Κωστοπούλου μάς είπε:

Τι εκφράζουν για σας τα κείμενα του Άκη Δήμου;

Β.Κ.: Είναι ένα κι ένα πραγματικά! Έχω βρει κομμάτι του εαυτού μου σχεδόν σε κάθε κείμενο. Σε κάποια περισσότερο και σε κάποια άλλα λιγότερο. Παρουσιάζουν τον έρωτα σε όλες τις μορφές του, την ανάγκη να τον βρούμε και να τον ζήσουμε, την ανάγκη που έχουμε για εξομολόγηση. Διαβάζοντάς τα, είδα πράγματα που έχω πει, που έχω ζήσει, που δεν έχω πει αλλά θα ήθελα να πω ή πράγματα που είπα και μετάνιωσα ή που θα έπρεπε να έχω πει τελικά.. γενικά υπάρχει αυτή η σύγχυση στον έρωτα!

Πόσο ταυτίζεστε και πόσο διαφοροποιήστε από τους χαρακτήρες του;

Β.Κ.: Μόνο ταύτιση υπάρχει με αυτούς τους χαρακτήρες! Είναι όλοι καθημερινοί άνθρωποι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προσπαθούν να εκφράσουν τον έρωτα, τα συναισθήματά τους! Λίγο πολύ όλοι έχουμε περάσει από αυτές τις εξομολογητικές καταστάσεις κι εγώ προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος που ζει τον έρωτα στα άκρα. Δεν χωράει εγωισμός. Όταν θέλω κάτι να πω, θα το πω! Όταν θέλω κάτι να κάνω, θα το κάνω! Είτε μου βγει σε καλό, είτε όχι... Αν και για μένα, μόνο καλό είναι!

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής μετά την αποχώρηση του από το θέατρο;

Β.Κ.: Το ιδανικό είναι κατά τη διάρκεια να κάνει εικόνες! Να βρει τον εαυτό του κάπου εκεί μέσα, να μη νιώσει ότι τον κοροϊδεύουμε, γιατί δε συμβαίνει αυτό. Σίγουρα να ταυτιστεί και βγαίνοντας από το θέατρο, να έχει λυτρωθεί!

Τελικά, τι έγινε με τον χαρακτήρα Β;

Β.Κ.: Δυστυχώς δεν κυλάνε πάντα όλα όπως τα θέλουμε.. προέκυψε κάτι και δε μπορούσε να συνεχίσει μαζί μας. Η σκηνοθέτις μας, στη συνέχεια, αποφάσισε να μην αντικατασταθεί.

Η Ευαγγελία Βουκάντση λέει:

Τι εκφράζουν για σας τα κείμενα του Άκη Δήμου;

Ε.Β.: Τα κείμενα του Άκη Δήμου παρουσιάζουν τον έρωτα σε διάφορες μορφές. Τον ανεκπλήρωτο, τον πλατωνικό, τον απαγορευμένο έρωτα. Την απογοήτευση, την ανάγκη μας για εξομολόγηση και τον φόβο μας απέναντι στη μονιμότητα-έννοια "δεσμός".

Πόσο ταυτίζεστε και πόσο διαφοροποιήστε από τους χαρακτήρες του;

Ε.Β.: Σίγουρα υπάρχει ταύτιση. Είτε με πράγματα που έχω ζήσει είτε με ιστορίες που έχω ακούσει από δικούς μου ανθρώπους. Είναι καταστάσεις με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή στη καθημερινότητά μας. Πιστεύω πως ο καθένας μας έχει υπάρξει ή θα υπάρξει στην ανάλογη θέση.

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής μετά την αποχώρηση του από το θέατρο;

Ε.Β.: Προσωπικά θέλω να εισπράξει την αλήθεια που του δίνουμε, να έρθει αντιμέτωπος με αυτήν και να βγει από το θέατρο με χαμόγελο, έχοντας βγάλει το δικό του συμπέρασμα και έχοντας πάρει τροφή για σκέψη.

Τελικά, τι έγινε με τον χαρακτήρα Β;

Ε.Β.: Δεν κατάφερε να συνεχίσει μαζί μας και η σκηνοθέτις μας αποφάσισε να μην γίνει αντικατάσταση.

Τέλος, η Δήμητρα Μπαντή είπε:

Τι εκφράζουν για εσάς τα κείμενα του Άκη Δήμου;

Δ.Μ.: Ο Άκης Δήμου έχει σαν συγγραφέας ένα μαγικό χάρισμα: το να εκφράζει την αλήθεια που βρίσκεται πίσω από το καθετί. Το να βλέπει αυτά που κρύβονται στις σκέψεις των ανθρώπων και να τα μετατρέπει σε λέξεις. Δεν ξέρω πως να το θέσω αλλιώς. Για μένα τα κείμενά του εκφράζουν μόνο αλήθεια, ατόφια μάλιστα! Χωρίς μάσκες, περιορισμούς ή δεύτερες σκέψεις.

Πόσο ταυτίζεστε και πόσο διαφοροποιήστε από τους χαρακτήρες;

Δ.Μ.: Γενικότερα, είμαι της άποψης πως, για να βγει ειλικρινής ο χαρακτήρας-ρόλος που πλάθεται πάνω στη σκηνή, πρέπει ο ηθοποιός να είναι σε θέση να τον δικαιώσει. Θέλω να πω, αν όχι να «συμπάσχει», έστω να μπορεί να τον καταλάβει, σαν ένας καλός φίλος. Μου αρέσει να βάζω κομμάτια του εαυτού μου στους ρόλους μου και το «Αν αργήσω, κοιμήσου» μού δίνει εύκολα αυτή τη δυνατότητα. Σαφώς υπάρχουν σκηνές του έργου που νιώθω πως έχουν γραφτεί για μένα… Έχω βιώσει παρόμοιες καταστάσεις και συναισθήματα. Υπάρχουν όμως και κείμενα στα οποία έπρεπε να πιαστώ από κάποιες λεπτομέρειες για να βάλω την Δήμητρα μέσα. Από γραφής του όμως το κείμενο, δεν αφήνει πολλά περιθώρια να μη σκεφτείς: «το έχω ζήσει αυτό» ή «ξέρω πώς είναι να...».

Τι θα θέλατε να κρατήσει ο θεατής μετά την αποχώρησή του από το θέατρο;

Δ.Μ.: Μια ικανοποίηση. Ικανοποίηση για το ότι δεν έχασε τον χρόνο του, για το ότι δεν του «πουλήθηκε» κάτι που δεν είχαμε να δώσουμε. Σαν ομάδα, έχουμε την αρχή να μην «κοροϊδεύουμε» το κοινό μας. Έχουμε να δώσουμε μόνο αλήθεια, τίποτα λιγότερο.

Τελικά, τι έγινε με το χαρακτήρα Β;

Δ.Μ.: Αρχικά, οι ηθοποιοί ήμασταν 6 και για κάποιους λόγους ο Β έπρεπε να αποχωρήσει από την ομάδα. Ο λόγος που δεν άλλαξαν τα ονόματα και η σειρά τους είναι γιατί δεν μπορούμε να παριστάνουμε πως δεν υπήρξε ποτέ, πως δεν έγινε δουλειά από την αρχή για το κείμενο. Ως ΣΤ, θα ήταν πολύ εύκολο να μπω εγώ πχ ως Β, για να μη χαλάσει και η σειρά των υπολοίπων.. Όμως, δε θα μπορούσα να είμαι κάτι άλλο πέρα από ΣΤ, όπως και κανένας άλλος δε θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Πιθανόν να ακούγεται λίγο μελό αλλά όντως έχουμε «δεθεί» με το γράμμα μας. Υπήρχε κάποιος λόγος που η Σοφία έβαλε εξ’ αρχής αυτή τη σειρά, και εμένα προσωπικά αυτό μου αρκεί.