«Αγαπητέ μου φίλε, αφού σας το έχω ξαναπεί, σας το έχω αποδείξει και σας το επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά... Η μόνη διαφορά είναι πως οι άλλοι είναι μόνο στη θεωρία αναρχικοί, ενώ εγώ είμαι και στη θεωρία και στην πράξη, εκείνοι είναι μυστικιστές αναρχικοί ενώ εγώ είμαι επιστήμονας αναρχικός, αυτοί είναι αναρχικοί που σκύβουν ενώ εγώ είμαι ένας αναρχικός που αγωνίζεται και ελευθερώνεται... Με μια λέξη: οι άλλοι είναι ψευτοαναρχικοί ενώ εγώ είμαι αναρχικός».
Απόσπασμα από το έργο του Φερνάντο Πεσσόα, (Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa) Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας (1888-1935), Αναρχικός τραπεζίτης.
Το ερώτημα που τίθεται είναι -προφανώς- αν θα μπορούσε κανείς να είναι βαθύπλουτος τραπεζίτης, κερδοσκόπος και αναρχικός, απόλυτα συνεπής προς τη θεωρία αλλά και την πράξη του αναρχισμού.
Το έργο, με τον οξύμωρο τίτλο, γράφτηκε στα 1922 όσο η πολιτική κατάσταση στην Πορτογαλία ήταν ιδιαίτερα έκρυθμη. Επηρεασμένο μορφικά από τα διηγήματα του Πόε, είναι ένα ευφυέστατο πολιτικό κείμενο, συντηρητικό και ανατρεπτικό μαζί, οξυδερκές αλλά και αφελές ενώ παραμένει απολαυστικό, προκλητικό και επίκαιρο. Ο Πεσσόα χρησιμοποίησε τον πλατωνικό διάλογο, την επαγωγική μέθοδο και τον αναρχικό τραπεζίτη για να σχολιάσει την κοινωνία. Παράλληλα, επιχειρηματολογεί για το πώς μπορεί κάποιος να παραμείνει πιστός στην ιδεολογία του και κατηγορεί το χρήμα. Ο ήρωας του διηγήματος πλούτισε ώστε να είναι ελεύθερος.
Το διήγημα του Φερνάντο Πεσσόα έχει ανέβει στο θέατρο με την Γεωργία Ζώη στον ομώνυμο ρόλο και σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη (κλικάροντας το παραπάνω link θα διαβάσετε για την παράσταση αλλά και το διήγημα του Πεσσόα -σκέψεις που έγραψα τότε με αφορμή την παράσταση)
Διαβάστε ή/και κατεβάστε για να κρατήσετε για πάντα το βιβλίο.