Στα περίχωρα μιας επαρχιακής πόλης ένας ιδιαίτερος άνδρας, εκείνος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ο τρελός του χωριού», ανακαλύπτει βαθιά στο δάσος ένα παλιό, ασημένιο μενταγιόν. Από εκείνη τη νύχτα περίεργα, μεταφυσικά φαινόμενα συμβαίνουν σε κάποιους κατοίκους της πόλης. Άνθρωποι φαινομενικά άσχετοι μεταξύ τους, με τα δικά του μυστικά και τον προσωπικό του γολγοθά ο καθένας, έρχονται αντιμέτωποι με γεγονότα και μορφές που αγγίζουν τα όρια της παράνοιας. Τι τους συνδέει εν αγνοία τους; Και ποιο καλά κρυμμένο μυστικό παλεύει να αποκαλυφθεί;
Το βιβλίο του Ηλία Στεργίου είναι εμπνευσμένο και δομημένο στα πρότυπα ενός χολιγουντιανού θρίλερ. Το μυστήριο, το μεταφυσικό, οι ζωντανές περιγραφές και η αγωνία είναι συνεχώς διάσπαρτα στο σύνολο του έργου. Μικρά κεφάλαια, γρήγορη παράλληλη πλοκή και πολλά ερωτηματικά που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, χαρακτηρίζουν τον τρόπο που είναι στημένο το μυθιστόρημα.
Πέρα από το μεταφυσικό και τον τρόμο, που είναι ίσως τα κύρια χαρακτηριστικά του βιβλίου, ο συγγραφέας καταφέρνει να θίξει με τρόπο διακριτικό όλα τα κακώς κείμενα και την κατάντια της σημερινής κοινωνίας. Παρουσιάζει το ανθρώπινο είδος στην πιο απόκοσμη, την πιο διεστραμμένη του μορφή. Σοκάρει τον αναγνώστη και δίνει εικόνες σε ένα παιχνίδι του μυαλού, που καταλαβαίνει τα πάντα χωρίς να διαβάσει με ωμότητα τίποτα.
Πολλοί χαρακτήρες συνθέτουν το σκηνικό του βιβλίου. Στην αρχή ο καθένας μόνος του, υπό το δικό του πρίσμα και τη δική του οπτική γωνία. Στην πορεία όμως βλέπουμε πως όλοι συνδέονται με κάποιο τρόπο. Με τρόπο που μπορεί να γνωρίζουν, αλλά ταυτόχρονα και με τρόπο που αγνοούν και που θα καθορίσει την πορεία και το τέλος της ζωής τους.
Η ανάγνωση του βιβλίου του κυρίου Στεργίου ήταν μία πολύ δυνατή εμπειρία για εμένα. Θίγει θέματα ευαίσθητα που συνήθως αποφεύγω να διαβάσω, οπότε μου λείπει η εξοικείωση και σοκάρομαι να τα βλέπω έστω και αποτυπωμένα στο χαρτί. Κατάφερε να με τοποθετήσει μέσα στην ιστορία του και να βιώσω όλα τα δυνατά συναισθήματα στο πλευρό των χαρακτήρων του. Απώλεια, ντροπή, φόβο, θυμό, ακόμα και αηδία τα ένιωσα βαθιά μέσα μου.
Δυστυχώς, ενώ το βιβλίο είναι εξαιρετικά αξιόλογο, κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του βρέθηκα απέναντι σε ένα μεγάλο του μειονέκτημα, που όμως θεωρώ πως δεν βαραίνει τον συγγραφέα. Στο βιβλίο είναι εξόφθαλμα φανερή η απουσία κάθε μορφής επιμέλειας στο κείμενο του. Δεν μιλάμε για ένα δύο τυπογραφικά, αλλά για σωρεία λαθών στο σύνολο του βιβλίου που καθιστά σαφές ότι δεν πέρασε από τα χέρια επιμελητή. Λάθη που, κατά τη διαδικασία της συγγραφής και επάνω στον οίστρο μπορεί να γίνουν από τον δημιουργό. Αλλά που στη συνέχεια περνάνε από τον επιμελητή του εκάστοτε εκδοτικού, εντοπίζονται και διορθώνονται. Μεγάλη και αδικαιολόγητη η παράλειψη από πλευράς εκδοτικού που, όχι μόνο υποβιβάζει ένα πολύ δυνατό έργο, αλλά αμαυρώνει ταυτόχρονα και το όνομα του ίδιου του εκδοτικού οίκου.
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση του βιβλίου του κυρίου Ηλία Στεργίου, θα του εκφράσω τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για την σύλληψη και την συγγραφή της ιστορίας του. Αλλά και την ειλικρινή μου λύπη, καθώς η απουσία επιμέλειας θα καταστεί ανάχωμα στην πορεία που ήταν ικανό το έργο του να διαγράψει. Παρόλα αυτά εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Και προτρέπω όλους τους αναγνώστες να του δώσουν την ευκαιρία που ειλικρινά του αξίζει.
Το μυθιστόρημα «Μικρά Ένοχα Μυστικά» του Ηλία Στεργίου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.
