Ο λόγος; Πως μετά από την αγορά, τα τοποθετώ για μια ολόκληρη μέρα στην βιβλιοθήκη μου και στο μεσοδιάστημα σχεδόν αδιαφορώ για την ύπαρξή τους. Τα ανοίγω μονάχα μετά από πολλές ώρες, όταν έξω θα έχει βραδιάσει για τα καλά και η σιωπή θα έχει σκεπάσει τα πάντα...
(Είναι που μ’ αρέσει τόσο πολύ να διαβάζω και να γράφω το βράδυ, μιας και τη νύχτα νιώθω ότι οι λέξεις αποκτούν μια διαφορετική ζωντάνια, γλαφυρότητα και σημασία…)
Ανάμεσα στα ασυνήθιστα έργα λοιπόν που μου αρέσει να με συντροφεύουν στα αναγνωστικά μου ξενύχτια είναι και τα οδοιπορικά. Προτιμώ συχνά να διαβάζω για μέρη που είτε σκοπεύω να επισκεφθώ σύντομα είτε για εκείνα που φαντάζει ακατόρθωτο να βρεθώ στο άμεσο μέλλον.
Το τελευταίο σχετικό βιβλίο που προμηθευτικά στα πλαίσια έρευνας για την συγγραφή μιας νέας μου ιστορίας, ήταν το «Σπήλαια και Αγιάσματα Αγίου Όρους Άθω» του Βλασίου Μοναχού Αγιορείτου.
Το Άγιο Όρος είναι προς το παρόν ένας μυστικός κόσμος τον οποίο δεν έχω περιδιαβεί παρά τις υποσχέσεις που έχω δώσει στον εαυτό μου την τελευταία δεκαετία.
Όπως αναφέρει και ο τίτλος του, πρόκειται για περιγραφές σπηλαίων και αγιασμάτων.
Όμως στις σελίδες του μπορούμε να πληροφορηθούμε πολλά περισσότερα από αυτά: Απ’ τους βίους Σπηλαιωτών Οσίων του Αγίου Όρους, μέχρι το να χαθούμε στις πολυάριθμες φωτογραφίες που δίνουν έναν ρεαλιστικό τόνο στο οδοιπορικό μας.
Άλλωστε, πρόκειται για ένα βιβλίο που μου προσέλκυσε το ενδιαφέρον και για τις μυστηριώδεις αφηγήσεις που περιέχονται σε αυτό. Γεγονότα που αγγίζουν το θαύμα, δίνοντας συγχρόνως χώρο στην φαντασία ενός συγγραφέα να περιπλανηθεί στο χώρο του μοναχισμού.
Έτσι, στις σελίδες του συναντούμε διηγήσεις μοναχών, ιστορικές αναφορές και στοιχεία που συνοδεύουν άρρηκτα τα μέρη που μας παρουσιάζονται.
Σχετικά με τη γραφή του συγγραφέα, περιέχει λεξιλόγιο που προέρχεται από τον μοναστικό τρόπο επικοινωνίας. Ωστόσο, όλα τα βρήκα εντελώς κατανοητά, δίχως να εντοπίσω σε κανένα σημείο τίποτε ανερμήνευτο ή δυσκολονόητο.
Συνολικά, στις σελίδες του βιβλίου θα επισκεφθείτε 78 σπήλαια και 23 αγιάσματα, βιώνοντας έναν κόσμο που ο χρόνος έχει μείνει στάσιμος, τηρώντας τους δικούς του κανόνες μες σε ένα ιδιαίτερα θρησκευτικό περιβάλλον…
Όμορφο αναγνωστικό ταξίδι σας εύχομαι!
Βρείτε τον Θεόφιλο Γιαννόπουλο στη σελίδα του βιβλίου του στο facebook
