…και ξαφνικά, ανακαλύπτεις πως κάτω απ’ το πάτωμα του σπιτιού σου βρίσκεται θαμμένο ένα πτώμα!
Τι κάνεις άραγε σε μια τέτοια περίπτωση;
Φυσικά είναι από τις σκέψεις εκείνες που προτιμώ να υπάρχουν μονάχα στις σελίδες ενός αστυνομικού βιβλίου παρά στη πραγματικότητα!
Γι’ αυτό ας μιλήσουμε καλύτερα για το μυθιστόρημα «Ματωμένη Κυριακή» των Nicci Gerrard και Sean French, αφήνοντας στην άκρη τις όποιες υποθέσεις….
Ξεκινώντας την ανάγνωση, συνειδητοποίησα πως οι χαρακτήρες του βιβλίου που εμπλέκονται στην ιστορία μας είναι πραγματικά πολλοί. (Τόσοι πολλοί μάλιστα που δυστυχώς χρειάστηκε να γυρίσω ξανά και ξανά μερικές σελίδες για να διασταυρώσω την ταυτότητά τους και τους σκοπούς τους). Όλοι ωστόσο περιστρέφονται γύρω από την ψυχοθεραπεύτρια Φρίντα Κλάιν, μιας και το μακάβριο εύρημα ανακαλύπτεται στο σπίτι της.
Όπως διαπιστώνουν και οι αστυνομικοί, κάποιος έκρυψε κάτω από τις σανίδες του πατώματος το πτώμα ενός άντρα. Μα δεν πρόκειται για ένα άγνωστο και τυχαίο πρόσωπο. Ο δολοφόνος διάλεξε να τοποθετήσει εκεί το άτομο που η ίδια η Φρίντα είχε προσλάβει για να την κρατά ασφαλή.
Τα πράγματα μάλιστα γρήγορα περιπλέκονται, μιας και όλες οι ενδείξεις δείχνουν πως εκείνος που θα είχε το μεγαλύτερο κίνητρο για να την εκδικηθεί με αυτό το τρόπο, είναι εδώ και χρόνια νεκρός…
Το γεγονός πως η ψυχοθεραπεύτρια συνεργάστηκε πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν με την αστυνομία σε κάποιες εγκληματικές υποθέσεις, την κάνουν αμέσως προστατευόμενή τους. Ωστόσο, καθώς εξελίσσονται οι έρευνες γίνεται αμέσως κατανοητό από τις πράξεις του διώκτη της, πως με την ίδια ευκολία που βεβήλωσε το σπίτι της, ήταν ικανός να κάνει κακό τόσο στους κοντινούς της ανθρώπους όσο φυσικά και στην ίδια. Γιατί αυτό που έστεκε πάντα ως αφοπλιστική απόδειξη, ήταν το γεγονός πως παρά τις έρευνες που διαδραματιζόταν, ο δολοφόνος ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά στις εξελίξεις…
Σχετικά με την ροή της πλοκής, θα την χαρακτήριζα βεβαίως ως κινηματογραφική. Λόγω της γλαφυρής περιγραφής των γεγονότων από τους συγγραφείς, μου έδωσε την αίσθηση σε όλη τη διάρκεια πως απολάμβανα κάλλιστα μία ταινία. Υπήρχαν όμως και κάποια άλλα στοιχεία στη δομή της υπόθεσης τα οποία και θα προτιμούσα να ήταν περισσότερο απλοποιημένα και λυτά, δίνοντάς μου έτσι μια περισσότερο θετική εντύπωση ως αναγνωστική ανάμνηση. Συγκεκριμένα, η πληθώρα των ονομάτων που αναφέρονται (άλλα με μικρό ρόλο και άλλα με μεγάλη σημασία) τις περισσότερες φορές με αποπροσανατόλισαν. Κάτι που εντάθηκε και από το άλλο γεγονός πως σχεδόν σε κάθε νέο κεφάλαιο το ενδιαφέρον μας μετατίθεται και σε κάποιο διαφορετικό χαρακτήρα κάτι που, ως αναγνώστη, μου δημιούργησε ένα χάσμα σχετικά με τον ειρμό των σκέψεων, των υποθέσεων και των συμπερασμάτων που είχα σχηματίσει ως εκείνη τη στιγμή.
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση Φίλοι μου!
Το μυθιστόρημα των Nicci French, Ματωμένη Κυριακή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Περισσότερα από/για τους Nicci French:
