Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γ.Π.: Το μυθιστόρημα αυτό, είναι αφήγηση, μόνον, φανταστικών γεγονότων που όμως θα μπορούσαν να συμβούν. Το μόνο που ήταν πραγματικό, ήταν το μπαρ Per diletto, που βρισκόταν στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης και μου ανήκε. Και εγώ. Όχι όπως φαίνομαι στις σελίδες που έχω γράψει, αλλά πολύ... καλύτερος.
Στην ερώτηση των διαφόρων γνωστών γιατί άνοιξα εκεί το μαγαζί αυτό και όχι κάπου αλλού, στο Ηράκλειο π.χ., όπου θα δούλευε, η απάντησή μου ήταν ότι στα μέρη αυτά υπήρχε προστασία στα νυχτερινά μαγαζιά από διάφορους οργανωμένους εγκληματίες και δεν ήθελα να βρεθώ αντιμέτωπος με τέτοιους ανθρώπους. Πράγμα που ήταν αληθινό. Στη σκέψη, πώς θα αντιδρούσα εγώ, αν ερχόταν στο μαγαζί μου τέτοιοι εγκληματίες, δημιούργησα το σενάριο αυτό.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Π.: Αν μπορούσε να περιγραφεί ένα βιβλίο με μια μόνον λέξη, τότε δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να γραφεί το βιβλίο αυτό.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Π.: Να παραμένει ήρεμος, να έχει υπομονή, να σκέφτεται κάποια στιγμή ότι όλα τελειώνουν και να μην έχει γύρω του αιχμηρά ή εύθραυστα αντικείμενα. Και αν είναι δυνατόν να έχει τα χέρια του δεμένα.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Π.: Στη χώρα όπου ο κάθε αδικημένος θα δικαιωνόταν, ο κάθε απάνθρωπος θα γνώριζε τη συμπόνια, ο ανέραστος τον έρωτα, ο σκυθρωπός το γέλιο, ο λυπημένος τη χαρά. Και θα διαρκούσε για πάντα. Τι; Δεν υπάρχει τέτοια χώρα; Εδώ το βιβλίο γίνεται ταξίδι και δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια τέτοια χώρα;
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Γ.Π.: Είχα μεγάλη... εμπειρία από τη ζωή και από τους ανθρώπους. Εγώ που τους παρατηρώ όλους και μπαίνω μέχρι τα βάθη της ψυχής τους και μετά... γράφω γι’ αυτούς. Δηλαδή εννοώ ότι θα γράψω. Κάποτε θα γράψω. Κάποτε θα αποτυπώσω στο χαρτί, όλη αυτή τη μεγάλη εμπειρία που έχω αποκομίσει από την παρατήρηση των ανθρώπων και των καταστάσεων γύρω μου. Μπορεί και να τα πιστεύω τελικά όλα αυτά που σκέφτομαι. Λες;
Το μυθιστόρημα του Γεώργιου Πήχα, Per diletto (Για... πλάκα), κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.
Τα γεγονότα και τα πρόσωπα που φαίνονται στο μυθιστόρημα αυτό είναι όλα φανταστικά.
Το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι πολιτικό, δεν είναι ιστορικό, δεν είναι αισθηματικό, δεν είναι ούτε φιλοσοφικό ή ψυχολογικό ή επιστημονικό.
Ο ήρωας, ιδιοκτήτης ενός μπαρ, που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας, βρίσκεται αντιμέτωπος με τους ανθρώπους του οργανωμένου εγκλήματος, που τυχαία βρέθηκαν στο μαγαζί του. Μετά από διάφορες καταστάσεις, καταλήγει να σκοτώνει προσπαθώντας να επιβιώσει και μάλιστα κατά συρροή.
Στο τέλος, το μυαλό του άρχισε λίγο να συγχέει την πραγματικότητα με τη φαντασία. Καταλήγει στο ψυχιατρείο για φόνο που δεν έκανε. Ή έκανε; Ή θα κάνει;
Έτσι κι αλλιώς δεν έχει σημασία. Μυθιστόρημα είναι. Ή δεν είναι.
Αυτοσαρκασμός, περιπέτεια, φόνοι, λύτρωση, τιμωρία.ξεκούραστο μυθιστόρημα που κρατάει σε αγωνία τον αναγνώστη, μέχρι την τελευταία σελίδα.
Ο συγγραφέας, γεννήθηκε, σχεδόν όπως όλοι και μεγάλωσε, όπως οι περισσότεροι, (σε παλάτια με υπηρέτες και τέτοια). Για την ιστορία, γεννήθηκε στα Γιάννενα και το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του το πέρασε στη Θεσσαλονίκη. Μεγαλώνοντας, δημιούργησε πέντε, έξι ασήμαντα πράγματα, ανάξια λόγου και είπε και μερικές… «παπαριές» που θα τις θυμούνται αρκετοί άνθρωποι. Δηλαδή, δύο τρεις φίλοι και δυό τρεις συγγενείς. Θα πεθάνει κάποια στιγμή στο μέλλον, όπως όλοι.
Από μικρός ήθελε πάντα να γράψει και όταν τελικά ήρθε η ώρα, αφού το ταλέντο του τον…ταρακουνούσε από μέσα του, στην προσπάθειά του να απελευθερωθεί, για να γράψει εννοείται και όχι για να πάει κάπου αλλού, αποφάσισε ν’ αφήσει το έργο του παρακαταθήκη στον πλανήτη ετούτο.
Σε περίπτωση που εποικισθεί ο πλανήτης Άρης και το εισιτήριο για να πάει κανείς εκεί είναι φθηνό, ο συγγραφέας προτίθεται να μετακομίσει εκεί για το υπόλοιπο της ζωής του και να απαλλάξει τον πλανήτη αυτόν από την παρουσία του. Αν του αρέσει βέβαια. Δεν δεσμεύεται να μείνει για πάντα εκεί αν δεν του αρέσει.
