Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Δ.Β.: Το 2016 τον Σεπτέμβρη, διαβάζοντας για την επέτειο του θανάτου του Φρεντ Μέρκιουρυ των QUEEN, έμαθα πως ήταν ινδικής καταγωγής από την Τανζανία. Η Ζανζιβάρη είναι μέρος της χώρας και έτσι ξεκίνησαν όλα. Άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για το νησί κ.λ.π.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Δ.Β.: Μισό στην Θεσσαλονίκη και μισό στο σπίτι μου.
.
Πόσο χρόνο σάς πήρε η συγγραφή;
Δ.Β.: Επτά μήνες, αλλά παράλληλα έγραψα μια νουβέλα και μερικά διηγήματα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Δ.Β.: Ο Χρήστος, εργολάβος οικοδομών, με την δουλειά του σε μαρασμό, λόγω της οικονομικής κρίσης, δέχεται την πρόταση του θείου του, αδελφού του πατέρα του, που πεθαίνει από καρκίνο να ταξιδέψει μέχρι την Ζανζιβάρη στην ανατολική Αφρική και να προσπαθήσει να πείσει τον γερο θείο πως είναι ικανός να τον διαδεχτεί, όχι μόνο σαν διαχειριστής της περιουσίας, αλλά και στην καρδιά των κατοίκων εργατών της μεγάλης φάρμας γαρίφαλου και κανέλας, που διατηρεί...
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Δ.Β.: Τον χαρακτήρα του θείου και του ανιψιού. Τόσο διαφορετικοί, αλλά και τόσο ίδιοι τελικά.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Δ.Β.: Ο δικός μου Ελ Αχμαρ. Ο Κόκκινος από το ομότιτλο μυθιστόρημα μου. Είναι ένας χαρακτήρας διαμάντι. Απ' άλλους συγγραφείς ο δεκαπενταετής πλοίαρχος του Ιουλίου Βερν.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Δ.Β.: Μια κινηματογραφικής δράσης κοινωνική περιπέτεια, που θα ευχαριστήσει ιδιαίτερα, όσους ψάχνουν για εικόνες στα διαβάσματα τους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Δ.Β.: Η στιγμή που θα αδειάσω από ιδέες.
Φοβάστε...
Δ.Β.: Τον ανθρώπινο χαρακτήρα.
Αγαπάτε...
Δ.Β.: Την φύση.
Ελπίζετε...
Δ.Β.: Μάλλον σε τίποτα... πια.
Θέλετε...
Δ.Β.: Να μην ακούω και διαβάζω κηρύγματα μίσους.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Δ.Β.: Ελπίζω όλοι, αλλά βασικά περισσότερο οι κυρίες.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δ.Β.: Για να ξεφύγουμε από την μίζερη και άχρωμη πραγματικότητα.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Δ.Β.: Προς το παρόν μόνο με παραγγελία μέσω του καταστήματός μου στο facebook ή ερχόμενοι σε επαφή μαζί μου.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Ποιο χρώμα τού ταιριάζει;
Δ.Β.: Πιστεύω αποχρώσεις του μπεζ και του καφέ.
Ποια μουσική;
Δ.Β.: Αφρικάνικη, εξωτική με όργανα της μαύρης ηπείρου.
Ποιο άρωμα;
Δ.Β.: Κανέλα και γαρίφαλο βέβαια.
Ποιο συναίσθημα;
Δ.Β.: Ευθύνη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Δ.Β.: Σήριαλ.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Δ.Β.: Εξερευνητής, καθηγητής ιστορίας.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Δ.Β.: Κανέναν πλέον. Αλλά ήμουν φανατικός των Βερν, Μπράντμπερυ, Κλαρκ, Ασίμοφ.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Δ.Β.: Μόνο στο γράψιμο οι ανωτέρω, ειδικά οι δυο πρώτοι.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Δ.Β.: Με έχουν πάει πολλές φορές, όπου ήθελαν... σχεδόν.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Δ.Β.: Κράμα και των δυο. Απλά η εμπειρία σου δίνει, νομίζω, μεγαλύτερο βάθος.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Δ.Β.: Η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού και η μέθοδος προώθησης.
Τι την αποτυχία;
Δ.Β.: Τα ίδια.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Δ.Β.: Σίγουρα, όπως όλες οι απολαύσεις στην ζωή.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Δ.Β.: Καινούργια αρχή.
Ζέστη
Αφρική
Νησί
Ζημιές
Ισημερινός
Μυστήρια
Περιπέτεια
Ατύχημα
Ρόλοι[1]
📖
📖
[1] Ο Δημήτρης Βαγενάς συμπληρώνει την ακροστιχίδα του τίτλου του βιβλίου του. Η ακροστιχίδα είναι ένα παλαιό ποιητικό παιχνίδι στο οποίο τα αρχικά γράμματα των στίχων αν διαβαστούν από πάνω προς τα κάτω δίνουν μια λέξη ή φράση. Στην δική μου εκδοχή τα αρχικά γράμματα δίνουν τον τίτλο του έργου εκείνου που γράφει το παζλ και, εφόσον είναι ελεύθερος να συμπληρώσει τα αρχιγράμματα με όποιον τρόπο θέλει (μονολεκτικά, ποιητικά, περιγραφικά, κ.ο.κ. ακόμα και μονοσύλλαβα) ονόμασα την στήλη Ακρότιτλο. Περισσότερα σαν κι αυτό εδώ.
