Η Ελισάβετ Γκακίδου για το Ο Άγγελός μου είχε 2 όψεις

Πώς σας ήρθε η ιδέα;

Ε.Γ.: Από την προσωπική μου περιπέτεια με την κατάθλιψη και τις προσπάθειες που έκανα να απεγκλωβιστώ από αυτήν.

Πού γράψατε το βιβλίο σας;

Ε.Γ.: Στο σπίτι μου κλεφτά και στον υπολογιστή του αδελφού μου.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;

Ε.Γ.: Η πρώτη φάση μερικούς μήνες αλλά η ολοκλήρωση ένα χρόνο.

Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;

Ε.Γ.: Μυθιστόρημα με αληθινούς χαρακτήρες που βιώνουν έντονα συναισθήματα και καταστάσεις.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;

Ε.Γ.: Η Ροζάνθη είναι μια νεαρή κοπέλα που πάσχει από κατάθλιψη. Μέσα από τη μουσική του Άγγελου που ακούει τυχαία, ξανασυναντιέται με τη ζωή και το χαμόγελο ανθίζει στα χείλη της.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;

Ε.Γ.: Την αλήθεια που υπάρχει στις σελίδες του.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;

Ε.Γ.: Ο Νικηφόρος. Γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι πηγή έμπνευσης.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;

Ε.Γ.: Θέλω να πιστεύω, αισιοδοξία αν και η ιστορία δεν είναι χαρούμενη.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;

Ε.Γ.: Να το αγαπήσει ο αναγνώστης και θα ήθελα να βρει κάτι που να του θυμίσει τη δική του ζωή.

Φοβάστε...

Ε.Γ.: Την κακία των ανθρώπων την φοβάμαι και δεν την καταλαβαίνω.

Αγαπάτε...

Ε.Γ.: Το γέλιο και το αληθινό χαμόγελο.

Ελπίζετε...

Ε.Γ.: Να χαρώ το ταξίδι της ζωής.

Θέλετε..

Ε.Γ.: Να τελειώσει η περιπέτεια της υγείας μου και να ξαναβρώ το φως.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;

Ε.Γ.: Αυτοί που πιστεύουν στον άνθρωπο κι έχουν μάθει να σηκώνονται όταν πέφτουν.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;

Ε.Γ.: Για να συγκινηθείτε και να μοιραστείτε τις περιπέτειες των ηρώων.

Γιατί δεν πρέπει;

Ε.Γ.: Αν σας αρέσει η επιστημονική φαντασία, τότε δεν πρέπει να το διαβάσετε.

Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;

Ε.Γ.: Στα βιβλιοπωλεία και στο ηλεκτρονικό κατάστημα του εκδοτικού οίκου Πηγή.

Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;

Ε.Γ.: Στο facebook και στο egakidou@gmail.com

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;

Ε.Γ.: Το κόκκινο.

Ποια μουσική;

Ε.Γ.: Instrumental.

Ποιο άρωμα;

Ε.Γ.: Νυχτολούλουδο και αγιόκλημα.

Ποιο συναίσθημα;

Ε.Γ.: Η χαρά.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;

Ε.Γ.: Ένα κομμάτι της ζωής μου.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;

Ε.Γ.: Δημιουργός-χειροτέχνης. Μου αρέσει να δημιουργώ με τα χέρια, εξίσου και με το μυαλό.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;

Ε.Γ.: Τον Καζαντζάκη ξανά και ξανά.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;

Ε.Γ.: Πολλοί ως τον τρόπο ζωής αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την γραφή. Ο Ζορμπάς είναι ένας αγαπημένος ήρωας αλλά πώς να τολμήσω να πω πως μπορώ να αγγίξω τη σοφία και τη γραφή του Καζαντζάκη;

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;

Ε.Γ.: Νομίζω πως χρειάζονται και τα δύο. Ο συγκερασμός και των δύο είναι η καλύτερη συνταγή.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;

Ε.Γ.: Το πόσο μπορεί να αγγίξει τον αναγνώστη.

Τι την αποτυχία;

Ε.Γ.: Αν ο αναγνώστης δεν μπορέσει να ταυτιστεί με κανέναν ήρωα.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;

Ε.Γ.: Επειδή διαβάζω από πολύ μικρή δεν πιστεύω πως είναι κατάχρηση. Θα ήταν, αν ο αναγνώστης δεν είχε ζωή δική του κι απλά ζούσε τη ζωή των ηρώων.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;

Ε.Γ.: Θα δανειστώ το στίχο του Νίκου Μωραΐτη «Και τα όνειρα γίνονται πάλι».

Το μυθιστόρημα της Ελισάβετ Γκακίδου, Ο Άγγελός μου είχε 2 όψεις, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.

Στο οπισθόφυλλο γράφει:

Ποτέ δεν γνωρίζεις τι μπορεί να σου φέρει μια στιγμή, πόσο μάλιστα πολλές στιγμές μαζί. Πόσο μπορεί να καθορίσουν το μέλλον και τη ζωή σου… Για έναν έρωτα κάνουμε πολλά. Για μια φιλία; Και κάπως έτσι γεννήθηκε «Ο Άγγελος μου είχε 2 όψεις». Η Ροζάνθη είναι μια νεαρή κοπέλα που πάσχει από κατάθλιψη. Μέσα από τη μουσική του Άγγελου, που ακούει τυχαία, ξανασυναντιέται με τη ζωή και το χαμόγελο ανθίζει στα χείλη της. Ο Άγγελος, με τη μουσική του στην αρχή, και έπειτα με τη φυσική του παρουσία, κατάφερε να εγκλωβίσει μέσα της την τελευταία της ανάσα, πριν βουλιάξει στον δρόμο της ανυπαρξίας. Η επαφή και η γνωριμία τους εξελίσσεται σε μια δυνατή φιλία με πολλά σκαμπανεβάσματα, χαρές και λύπες. Φτάνουν στο σημείο που τα λόγια είναι περιττά μεταξύ τους και επικοινωνούν μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Η ισορροπία είναι πολύ λεπτή και η προδοσία του φίλου-αδελφού τη στέλνει πίσω στα δίχτυα της κατάθλιψης. Θα καταφέρει να ξεφύγει από αυτήν για δεύτερη φορά, αλλάζοντάς την ριζικά; Οι άνθρωποι "γράφουν" μέσα μας, ανάλογα με τη χρονική στιγμή που διασταυρώνονται οι ζωές μας.