Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Γ.Κ.: Πηγαινοερχότανε πολλά χρόνια. Τελικά τα βρήκαμε.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Γ.Κ.: Στην Αθήνα και τους Ζάρακες της Εύβοιας κυρίως.
Πόσο χρόνο σάς πήρε η συγγραφή;
Γ.Κ.: Ποιήματα είναι. Όποτε έρθει η ιδέα κι όσο χρόνο πάρει η επεξεργασία μετά. Γενικά δεν κάνω πολλές παρεμβάσεις. Πάντως τα περισσότερα από τα ποιήματα του «Χιονισμένου μαυροπίνακα» είναι της τελευταίας πενταετίας.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Γ.Κ.: Ένα ποίημα είπε ψέματα, το πιστέψαμε, την πατήσαμε.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Γ.Κ.: Ταξίδια είναι τα ποιήματά του, στον χώρο και τον χρόνο. Ο χώρος παραμένει περίπου αμετάβλητος, ο χρόνος δυστυχώς συρρικνώνεται.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Γ.Κ.: Την διαδικασία της γραφής μέσα στο μετρό ή μπροστά από το τζάκι, που περιλάμβανε αργότερα τις απόψεις καλών φίλων, και της έκδοσης που περιλάμβανε απόψεις επί των απόψεων και πάει λέγοντας.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Γ.Κ.: Αυτός που περιφέρεται σε κάμποσα ποιήματα του βιβλίου. Μινώταυρος, Ζατρίκιο, Αποτυχίες για παράδειγμα. Το alter ego μου δηλαδή.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Γ.Κ.: Στον βιβλιόφιλο φιλία, στον βιβλιοφάγο τροφή, με ρέγουλα όμως.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Γ.Κ.: Να μην πάθει τίποτα η γάτα μας η Σάφρον. Αντιπροσωπεύει φυσικά όλους τους γύρω μας.
Φοβάστε...
Γ.Κ.: …Τις μαύρες τρύπες, την ανυπαρξία.
Αγαπάτε...
Γ.Κ.: …Τον Αυγερινό και την Πούλια, την Αφροδίτη δηλαδή, την ύπαρξη.
Ελπίζετε...
Γ.Κ.: Τα έχουν πει κι άλλοι. Σε κάτι καλύτερο για όλους μας.
Θέλετε...
Γ.Κ.: Να ελπίζω.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Γ.Κ.: Δεν ξέρω. Μπορεί σε κάποιους/ες ν’ αρέσει. Η λατρεία έπεται.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Γ.Κ.: Γιατί το έγραψα για να το διαβάσετε. Για να επικοινωνήσουμε δηλαδή.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Γ.Κ.: Στον εκδοτικό οίκο και σε βιβλιοπωλεία με τους γνωστούς τρόπους.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Γ.Κ.: Στην ηλεκτρονική διεύθυνση gkariotis54@gmail.com. Αν χρειαστεί έχω και τηλέφωνο.
Ποιο χρώμα τού ταιριάζει;
Γ.Κ.: Το λευκό γιατί περιέχει όλα τα άλλα.
Ποια μουσική;
Γ.Κ.: Σόλο κονσέρτα για πιάνο του Keith Jarrett και φυσικά η μουσική των Temple Music που συνοδεύει μερικές απαγγελίες ποιημάτων.
Ποιο άρωμα;
Γ.Κ.: Της γλυσίνας ίσως γιατί μου προκαλεί αλλεργία.
Ποιο συναίσθημα;
Γ.Κ.: Ευαισθησία αν και λίγο τετριμένο.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Γ.Κ.: Συνεδρίες ψυχανάλυσης.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Γ.Κ.: Δεν ξέρω, αλλά θα ήθελα να ήμουν μουσικός. Δεν τα κατάφερα όμως.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Γ.Κ.: Ποιητής είναι κυρίως. Τον Ανδρέα Εμπειρίκο.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Γ.Κ.: Πολλοί/ες, σταχυολογώ χωρίς να αναφέρω βιβλία. Άλλωστε δεν είναι και πολυγραφότατοι. Κ.Π.Καβάφης, Ν.Καββαδίας, C.Baudelaire, A.Breton, I.Calvino, J.Cortazar, S.Plath, L.Cohen, J.Kerouac, A.Ginsberg.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Γ.Κ.: Αμφιμονοσήμαντη λέμε ότι είναι η σχέση μας αν και μάλλον έχω το πάνω χέρι γιατί μπορώ να τους σβήσω με μια μονοκοντυλιά. Γι’ αυτό και με προσέχουν ίσως.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Γ.Κ.: Δεξιότητα, θα έλεγα, να συμφιλιώσει την φαντασία και την εμπειρία του.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Γ.Κ.: Αν εννοείτε εμπορικά δεν το έχω σκεφτεί. Φαντάζομαι ότι η συγγραφή και η έκδοση είναι επιτυχία. Και το ότι τα λέμε τώρα.
Τι την αποτυχία;
Γ.Κ.: Ούτε αυτό έχω σκεφτεί φυσικά.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Γ.Κ.: Όπως κάθε περιττή υπερβολή μπορεί να μας στερήσει από τις χάρες της λιτότητας.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Γ.Κ.: Τώρα στο τέλος μου βάζετε τα δύσκολα; «Το βιβλίο της ζωής μου» λοιπόν. Πολύ πρωτότυπο!
Η συλλογή του Γιώργου Καριώτη, Χιονισμένος μαυροπίνακας, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Το ανώνυμο βιβλίο.
Αντί περίληψης:
ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ
Πάσχισα να ζωγραφίσω το σεληνόφως.
Η σονάτα σε ντο δίεση ελάσσονα του Μπετόβεν
με τις ποιητικές ενοχές της
τα καταφέρνει καλύτερα.
Προσπάθησα να πονέσω το παριανό μάρμαρο
χαρίζοντάς του τις πλαστικές καμπύλες
του κορμιού σου.
Η τρομπέτα του Miles τα καταφέρνει καλύτερα
ναυαγισμένη στον δώριο τρόπο
των μουσικών της ατοπημάτων.
Αποπειράθηκα να σκηνοθετήσω
τις παλινδρομικές αμφιθυμίες μου.
Οι μιγαδικές συναρτήσεις
θα τα κατάφερναν καλύτερα
αρκεί να με καταλάβαιναν.
Δεν το 'βαλα κάτω όμως.
Είπα να κολυμπήσω στη θάλασσα
μα πνίγηκα
σε μια απλή χημική ένωση.
📜
Ο Γιώργος Καριώτης γεννήθηκε στη Φρεαττύδα. Μεγάλωσε στην Κυψέλη. Ζει στον Χολαργό και στους Ζάρακες της Εύβοιας. Ταξιδεύει αλλού όσο πιο συχνά μπορεί. Σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και γεωγραφία του αγροτικού χώρου στο πανεπιστήμιο του Montpellier. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Από μία οπτική γωνία (ιδιωτική έκδοση 1998), Άνυδρη θάλασσα (Το ανώνυμο βιβλίο 2015). Ποιήματα από την Άνυδρη θάλασσα έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και κυκλοφορούν με τον τίτλο Waterless sea (το ανώνυμο βιβλίο 2017). Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη μουσική.
