Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Ι.: Το σχολείο είναι ένα πολύχρωμο παζλ. Ένας χώρος συνάντησης διαφορετικών, μοναδικών, ξεχωριστών χαρακτήρων και προσωπικοτήτων. Υπάρχουν παιδιά που αν δεν κοιτάξεις πίσω απ' αυτό που βλέπεις, πίσω από τις ταμπέλες που είναι καρφιτσωμένες στο στήθος τους, θα περάσουν από τα χέρια σου χωρίς να έχεις κατανοήσει πόσο σπουδαία είναι. Χωρίς να μπορέσεις να τα βοηθήσεις να συνειδητοποιήσουν τη δική τους αξία.
Αρχικά, η προσωπική μου ανάγκη να μιλήσω γι΄αυτό το θέμα είχε τη μορφή σκέψεων που τριβίλιζαν το μυαλό μου. Σκέψεις που χοροπηδούσαν μέσα μου λαχταρώντας να γεννηθούν. Γρήγορα και χωρίς να μπορώ πλέον να το ελέγξω πήραν τη μορφή συναισθημάτων που πασχίζοντας να βγουν από μέσα μου, έγιναν λέξεις και εικόνες, διάλογοι και μουσικές, χρώματα και μονοπάτια. Κι εκεί μέσα συνάντησα, συνομίλησα, ένιωσα αυτά τα παιδιά που για κάποιο λόγο ντρέπονται γι' αυτό που είναι και κρύβονται σε μια γωνιά του εαυτού τους, μες την αδυναμία να δουν την δική τους ωραία πραγματικότητα.
Αρχικά, η προσωπική μου ανάγκη να μιλήσω γι΄αυτό το θέμα είχε τη μορφή σκέψεων που τριβίλιζαν το μυαλό μου. Σκέψεις που χοροπηδούσαν μέσα μου λαχταρώντας να γεννηθούν. Γρήγορα και χωρίς να μπορώ πλέον να το ελέγξω πήραν τη μορφή συναισθημάτων που πασχίζοντας να βγουν από μέσα μου, έγιναν λέξεις και εικόνες, διάλογοι και μουσικές, χρώματα και μονοπάτια. Κι εκεί μέσα συνάντησα, συνομίλησα, ένιωσα αυτά τα παιδιά που για κάποιο λόγο ντρέπονται γι' αυτό που είναι και κρύβονται σε μια γωνιά του εαυτού τους, μες την αδυναμία να δουν την δική τους ωραία πραγματικότητα.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Ι.: Στην αγαπημένη μου πολυθρόνα του σπιτιού μου, με μολύβι, στο αγαπημένο μου τετράδιο, πάνω σ' ένα ουράνιο τόξο που με τα επτά του διαφορετικά χρώματα φώτιζε τις σκέψεις μου και με πήγαινε από σύννεφο σε σύννεφο κι από ουρανό σε ουρανό.
Πόσο χρόνο σάς πήρε η συγγραφή;
Μ.Ι.: Μήνες και ώρες απίστευτου σβησίματος και γραψίματος και πάλι απ'; την αρχή. Εκείνο που με δυσκόλεψε ήταν ότι έπρεπε να μιλήσω σε παιδιά, με λόγο που θα τους ήταν οικείος και ένα ύφος που θα ήταν κατανοητός και ταυτόχρονα ελκυστικός. Μόνο έτσι θα μπορούσε το βιβλίο να τα κάνει να χωθούν μέσα στον εαυτό τους και να μπορέσουν να μπουν στα παπούτσια του άλλου με ευκολία.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Ι.: Μια ιστορία που ονειρεύεται να οδηγήσει τα παιδιά σε δρόμους φωτεινούς, μουσικούς. Εκεί όπου θα αισθάνονται αποδεκτά και ξεχωριστά χωρίς να ντρέπονται και να αισθανθούν την ανάγκη να κρύβονται γι' αυτό που είναι, ούτε να κάνουν τους άλλους να νιώθουν άσχημα. Εκεί που η ευτυχία του καθενός κατοικεί στην ψυχή του και σχετίζεται με την πραγματικότητά του. Εκεί που θα αισθανθούν ασφάλεια κι εμπιστοσύνη να τολμούν να κάνουν τα πάντα με το δικό τους διαφορετικό τρόπο. Όχι καλύτερα από τους άλλους. Όχι χειρότερα! Απλά μοναδικά! Εκεί που θα μπορούν να ανέχονται, να αποδέχονται και να σέβονται τη διαφορετικότητα του άλλου, καθώς η έμπρακτη αποδοχή της συμβάλλει στη δημιουργία κοινωνιών όπου κυριαρχούν ιδέες ισότητας, αλληλοσεβασμού και δίκαιης μεταχείρισης για όλους. Εκεί που θα κατανοήσουν και θα αισθανθούν ότι οι άνθρωποι έχουν τις ίδιες ανάγκες: αγάπη, ευτυχία, αποδοχή. Εκεί που θα επιχειρήσουν με τη συνεργασία τους να γεμίσουν τον κόσμο τους με πολλά «πρωτότυπα» για να φτιάξουν το βιβλίο της ζωής τους, με ανθρώπους ευτυχισμένους, χαρούμενους και αποφασιστικούς. Ανθρώπους με γνώση, λογική και συναισθήματα σε πλήρη αρμονία. Ανθρώπους δυναμικούς, ξεχωριστούς, τολμηρούς και πεισματάρηδες, οι οποίοι αέναα οραματίζονται, αναζητούν και δεν σταματούν ποτέ να διεκδικούν μια ζωή φιλόξενη, δημιουργική. Μια ζωή που δίνει ευκαιρίες για συνεργασία, προσωπική και συλλογική εξέλιξη και ανάπτυξη, σε έναν αλλά και για έναν κόσμο με ιδανικά, αξίες και ηθική.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Ι.: Αγάπησα τους ήρωες μου, τις λέξεις τους, τα συναισθήματά τους, τις ανάγκες τους, τον τρόπο που κινούνται από σελίδα σε σελίδα και την ευκολία τους να μπαινοβγαίνουν μέσα στις εικόνες, που με τόση ευαισθησία αποτύπωσε η Αθηνά Πετούλη.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Ι.: Αγαπημένη ηρωίδα είναι η διαφορετική μαγισσούλα Γουίτσι που έχει έναν δικό της τρόπο να αντιλαμβάνεται τη ζωή της. Επίσης αγαπώ την Μουρ Μουρ που θεωρεί ότι πρέπει παντί τρόπω να μεταλαμπαδέψει όλες της τις αξίες, τις ρουτίνες και όσα εκείνη ξέρει στη μικρή της αδερφούλα Γουίτσι. Φυσικά αγαπώ πολύ το Πλατύ Παπούτσι της Μουρ Μουρ που είναι πιο πιστό κι από σκυλί. Είναι εκείνο που χωρίς την παρουσία του μέσα στο βιβλίο δεν θα υπήρχε δράση και εξέλιξη της ιστορίας.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Ι.: Το βιβλίο προσφέρει αναγνωστική απόλαυση, ευκαιρίες στον αναγνώστη να γελάσει πολύ, αλλά και να προβληματιστεί.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Ι.: Αγωνιώ μήπως υπάρχουν πράγματα που μπορώ να κάνω για να αλλάξω στον κόσμο και τα προσπεράσω χωρίς να έχω προσπαθήσει με όλη μου την ψυχή.
Φοβάστε...
Μ.Ι.: Φοβάμαι ότι μπορεί να έρθει η ώρα του αναστοχασμού και μετανιώσω για κάτι που δεν έκανα.
Αγαπάτε...
Μ.Ι.: Τους δικούς μου ανθρώπους, τα όλα τα παιδιά που αποτελούν για μένα πηγή έμπνευσης. Τ' αγαπώ γιατί μου δίνουν αφορμές να ψάξω μέσα μου και να γίνω καλύτερος άνθρωπος, γιατί μου επιτρέπουν να μπω στον κόσμο τους, να κάνω ταξίδια του νου και αποδράσεις στα μύχια της ψυχής μου.
Ελπίζετε...
Μ.Ι.: Να είναι οι μέρες φωτεινές, να έχω την επιθυμία να κάνω μακροβούτια σε καταγάλανες θάλασσες και τσουλήθρα σε καθαρούς ουρανούς.
Θέλετε...
Μ.Ι.: Προσωπική ισορροπία και γαλήνη και όμορφες στιγμές με τα πρόσωπα που λατρεύω και χρωματίζουν με παλ και έντονες αποχρώσεις τη ζωή μου.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Ι.: Ευελπιστώ να το λατρέψουν όσοι το πιάσουν στα χέρια τους και ακούσουν το μουσικό CD. Είμαι βέβαιη ότι θα ταξιδέψουν στις τρυφερές του σελίδες από την αρχή ως το τέλος. Οι μουσικές του, που έχει δημιουργήσει και επιμεληθεί η Βασιλική Κούρτη-Παπαμούστου, μουσικοσυνθέτρια, θα τους οδηγήσουν σε δρόμους μαγικούς.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Ι.: Δεν μου αρέσει το «πρέπει». Έρχεται σε αντίθεση με το χαρακτήρα και τις απόψεις μου. Θα έλεγα ότι αξίζει τον κόπο να το διαβάσουμε ως μια ευκαιρία για μια βουτιά μέσα μας και στο σημείο που συναντιέται η πραγματικότητα με τη φαντασία, η ελπίδα με το όνειρο.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Ι.: Σε βιβλιοπωλεία, στις εκδόσεις Φυλάτος. Διατίθεται και ηλεκτρονικά ως έντυπο και ebook.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Ι.: Στο facebook Μαρία Ιορδανίδου και στο site των εκδόσεων Φυλάτος.
Ποιο χρώμα τού ταιριάζει;
Μ.Ι.: Το μωβ.
Ποια μουσική;
Μ.Ι.: Το Ιmagine ή το Ηere comes the sun ή Eleanor Rigby των Βeatles.
Ποιο άρωμα;
Μ.Ι.: Της λεβάντας.
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Ι.: Τρυφερότητα.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Ι.: Ένα ουράνιο τόξο.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Ι.: Δασκάλα και κηπουρός.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Ι.: Τον Irvin Yalom.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Ι.: Πολλοί συγγραφείς, κλασικοί και νεότεροι λογοτέχνες επηρεάζουν τη σκέψη και επιδρούν με τον τρόπο τους στον δικό μας τρόπο ζωής ακόμα και στο αξιακό μας σύστημα. Αυτό είναι άλλωστε και το νόημα της αναγνωστικής περιπέτειας. Πρόχειρα μου έρχονται στο νου: Ο Μενέλαος Λουντέμης / “Ένα παιδί μετράει τ' άστρα”, Ο Αντώνης Σαμαράκης / “Ζητείται ελπίς”, Saint Exupery / “Ο μικρός Πρίγκιπας”, Dickens Charles / “Οι μεγάλες Προσδοκίες, Dostoyevsky Fyodor / “Ο Ηλίθιος”, Ellison Ralpf. / “Ο αόρατος άνθρωπος”, Hemingway Hernest / “Ο γέρος και η θάλασσα”...
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Ι.: Ξεκινώ το γράψιμο έχοντας στο μυαλό μου στοιχεία του χαρακτήρα τους, στη συνέχεια όμως καθώς οι πράξεις τους και η συμπεριφορά τους εμπλέκονται με τις πράξεις και τη συμπεριφορά των άλλων ηρώων, μπλέκονται σ' ένα κουβάρι αυτά που ήθελα αρχικά με αυτά που θέλουν εκείνοι. Είναι πάντα μια συνάντηση αλληλοσυγκρουόμενων «θέλω» και «μπορώ». Οπότε, ναι! Συχνά αφήνομαι στα χέρια των ηρώων μου και τους αφήνω να με οδηγήσουν. Τους έχω εμπιστοσύνη...
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Ι.: Το εναρκτήριο λάκτισμα είναι η φαντασία. Είναι όλα αυτά που κολυμπούν μέσα στο μυαλό και ψάχνουν να πιάσουν στεριά. Η εμπειρία όμως είναι εκείνη που θα σε βοηθήσει να επιλέξεις τις κατάλληλες λέξεις γι' αυτό που θέλεις να πεις, που θα καθορίσει το ύφος σου και θα σε κάνει να παλέψεις πιο εύκολα με τα κύματα. Στα πρώτα μου βιβλία, που αγαπώ εξίσου, είχα πολύ συχνά την αίσθηση ότι μου λείπει η εμπειρία. Και δικαίως την είχα. Πιστεύω ότι εκείνο που πρωτίστως χρειάζεται για να γράψει κάποιος είναι να έχει κάτι να πει και να αισθάνεται την ανάγκη να το κάνει.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Ι.: Επιτυχημένο είναι το βιβλίο που προκαλεί συναισθήματα στον αναγνώστη του, που συνομιλεί μ' αυτόν, που τον οδηγεί σε μονοπάτια που θα ήθελε να πάει. Είναι πετυχημένο το βιβλίο όταν ο αναγνώστης θέλει να το ξαναδιαβάσει, που το προτείνει ως ένα ενδιαφέρον βιβλίο σε κάποιον που δεν το έχει διαβάσει, που μοιράζεται με ευχαρίστηση τις απόψεις γι' αυτό το βιβλίο με κάποιον που το έχει διαβάσει...
Τι την αποτυχία;
Μ.Ι.: Η αποτυχία ενός βιβλίου για μένα προσωπικά είναι να διαβάσω την αρχή και να μην θέλω να προχωρήσω στη μέση και να φτάσω ως το τέλος.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Ι.: Η βιβλιοφαγία δεν είναι κατάχρηση. Το διάβασμα ενός καλού βιβλίου, όπως το έχω μέσα στο μυαλό μου δεν είναι μοναχική υπόθεση. Θα μπορούσε να γίνει μια ευκαιρία για ομαδικές συναντήσεις και συζητήσεις μεταξύ ανθρώπων φιλαναγνωστών. Μια ευκαιρία για ανταλλαγή απόψεων και χώρος εσωτερικής εμβάθυνσης και ενσυναίσθησης. Υπάρχουν βέβαια και φιλαναγνώστες που γίνονται βιβλιοφάγοι έχοντας αδυναμία να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις ή έχοντας τάσεις απομόνωσης και αποξένωσης από άλλους ανθρώπους. Φυσικά ο καθένας έχει την προσωπικότητα, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές του. Η μόνη περίπτωση που μπορώ να φανταστώ να γίνεται η βιβλιοφαγία κατάχρηση είναι όταν ο φιλαναγνώστης-βιβλιοφάγος βρίσκει ελάχιστα ενδιαφέροντα στην πραγματικότητα της δικής του ζωής και προτιμά να ξεφύγει από αυτήν και να ταυτιστεί με τη ζωή των ηρώων ενός βιβλίου.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Ι.: Αυτό που ψάχνεις, σε ψάχνει κι εκείνο.
Το παιδικό βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου, Η μάγισσα Μουρ Μουρ και το πλατύ παπούτσι, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος.
Ζωγραφιές από την Αθηνά Πετούλη
Στην περίληψη...
Η Μαγισσούλα η Μουρ Μουρ μπορεί να βρει τουλάχιστο μια λύση σε κάθε πρόβλημά της. Μια φορά μάλιστα είχε βρει 45 διαφορετικές λύσεις.
Πώς να λύσει όμως το πρόβλημα με τη μικρή της αδερφή, τη Γουίτσι; Δεν μπορεί με τίποτα να την κάνει σωστό μαγισσοκορίτσι. Δεν μπορεί να της μάθει ούτε μισό μαγικό κόλπο, ούτε ένα εφτασφράγιστο μυστικό.
Πάνω στην ώρα το Αριστερό Πλατύ Παπούτσι της Μουρ Μουρ καλεί τον Αρχιμάγο και όλες τις μάγισσες των γνωστών και άγνωστων παραμυθιών, να τη βοηθήσουν. Θα τα καταφέρουν άραγε με τη Γούιτσι; Ή μήπως η Γουίτσι είναι απλά ένα διαφορετικό κορίτσι που το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να γελά και να ονειρεύεται…
Πως μες στο ουράνιο τόξο με χαρά πετά
και στο μπλε του χρώμα κολυμπά
εκεί που ο ουρανός
της θάλασσας το μπλε συναντά!
