Ένα διαχρονικό και βαθιά ανθρώπινο κείμενο, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο Αλκμήνη για δέκα παραστάσεις.
Το πολυβραβευμένο έργο των Holworthy Hall και Robert Middlemass, έχει ως κεντρική ιδέα τη στάση του ανθρώπου απέναντι σε ένα δυνατό δίλημμα που αντιστέκεται στην εξουσία αλλά και στα ίδια του τα συναισθήματα. Ο θεατής συμμετέχει, ταυτίζεται με τους ήρωες, παρακολουθεί, από πολύ κοντά την εξέλιξη της υπόθεσης. Σε αυτό το κλίμα εγγύτητας, συμβάλλει και η ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα του θεάτρου. Στον «Αντρειωμένο», προβάλλονται παγκόσμιες ανθρώπινες αξίες, ενώ η θεατρική εμπειρία ξεκινά από την είσοδο του θεατή στο χώρο, ολοκληρώνεται με την έξοδό του κι επεκτείνεται με τακτική επικοινωνία μέσω e-mail, στη συνέχεια.
«Συχνά οι δειλοί πεθαίνουνε πριν από τον θάνατό τους, ενώ ο ανδρείος γεύεται τον θάνατο μεμιάς…»
Στην υπόθεση... βρισκόμαστε, λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο, στο γραφείο του διευθυντή Χολτ στην πολιτειακή φυλακή του Γουέδερσφιλντ στο Κονέκτικατ, εν αναμονή της εκτέλεσης ενός θανατοποινίτη, ο οποίος αρνείται να αποκαλύψει την πραγματική ταυτότητά του. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του διευθυντή και του ιερέα των φυλακών, καταφτάνει μια νεαρή κοπέλα, ελπίζοντας πως ο μελλοθάνατος είναι ο αδελφός της. Η συνάντηση τριών διαφορετικών αντιλήψεων ξεδιπλώνει συναισθήματα και εικόνες που φέρνουν σε σύγκρουση τρεις διαφορετικούς κόσμους: τον κόσμο της εκκλησίας, της εξουσίας και της…
Σκηνοθετικό σημείωμα:
«Όταν χάνονται οι πράξεις, χάνονται οι λέξεις. Χάνονται οι λέξεις γιατί έχουν χάσει την έννοιά τους, το περιεχόμενό τους, γιατί η έννοια δεν αντιστοιχεί σε μια ανθρώπινη πράξη. Έτσι η λέξη ακούγεται άδεια, παλιά, παλιομοδίτικη. Όπως οι λέξεις γενναίος, ανδρείος, αντρειωμένος. Ο δικός μας αντρειωμένος έχει περιεχόμενο ανθρώπινο, αξιοπρέπεια, αυταπάρνηση, ολοκληρωμένη στάσης ζωής. Αναφέρεται σ' έναν νέο άνθρωπο που μένει πιστός στις αρχές του, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, σε πιέσεις της εξουσίας, της κοινωνίας. Στις πιέσεις των ίδιων των συναισθημάτων του ακόμα...»
Παντελής Παπαδόπουλος
🎭
Τάσος Παπαδόπουλος
Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση;
Τ.Π.: Ο ρόλος μου στην παράσταση είναι ο πάτερ Ντάλυ.
Σε ποια σημεία ταυτίζεστε ή διαφοροποιήστε με τον ήρωα/χαρακτήρα που παίζετε;
Τ.Π.: Ταυτίζομαι όσον αφορά την επιμονή και την προσήλωση στο στόχο και στην διατήρηση της ψυχραιμίας σε δύσκολες καταστάσεις. Δεν νομίζω πως διαφοροποιούμαι κάπου.
Αντιμετωπίσατε κάποια πρόκληση ενσαρκώνοντας τον;
Τ.Π.: Κάθε ρόλος είναι μία πρόκληση, αυτή είναι η ομορφιά της διαδικασίας της πρόβας και κατ' επέκταση του να είσαι ηθοποιός. Σε αυτό τον ρόλο η πρόκληση ήταν η στωικότητα και η γαλήνη του ακόμα και σε στιγμές έντασης.
Τι θα θέλατε να πείτε στο θεατρόφιλο κοινό που θα έρθει να δει την παράσταση;
Τ.Π.: Να έρθει να συνταξιδέψει μαζί μας σε μία γεμάτη κι έντονη θεατρική βραδιά.
Αν έπρεπε να περιγράψετε όλο το έργο με μια λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Τ.Π.: Γλυκόπικρο και σκληρά τρυφερό νομίζω ότι είναι οι λέξεις που το περιγράφουν.
🎭
Μελισσάνθη Ρεγκούκου
Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση;
Μ.Ρ.: Υποδύομαι τη Ζοζεφίνα Πάρις. Είναι μια κοπέλα που παίρνει τη γενναία απόφαση να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι, προκειμένου να μάθει αν ο Τζέιμς Ντάικ, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε θάνατο, είναι ο αδερφός της. Η μεγάλη της ανάγκη να το μάθει, την εφοδιάζει με πολύ θάρρος και επιμονή, να βγάλει σε πέρας την αποστολή της.
Σε ποια σημεία ταυτίζεστε ή διαφοροποιήστε με τον ήρωα/χαρακτήρα που παίζετε;
Μ.Ρ.: Το κυριότερο σημείο στο οποίο ταυτίζομαι με την ηρωίδα μου, είναι η επιμονή και η προσήλωσή της στο στόχο. Κάθε φορά που βάζω κάποιο στόχο, επιμένω σε αυτόν, έως ότου τον πετύχω. Επίσης, η Ζοζεφίνα, εμπιστεύεται το ένστικτό της αρκετά. Είναι αυτό, το οποίο, σε συνεννόηση και με τη μητέρα της, την οδήγησε να κάνει αυτό το ταξίδι, αλλά και να ξεπεράσει τον όποιο σκόπελο συναντήσει στην πορεία. Για μένα, το ένστικτο παίζει το σπουδαιότερο ρόλο στη λήψη αποφάσεων αλλά και στην αντιμετώπιση διαφόρων καταστάσεων. Σε αυτά τα σημεία, βρίσκω ομοιότητες με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα.
Αντιμετωπίσατε κάποια πρόκληση ενσαρκώνοντας τον;
Μ.Ρ.: Νομίζω πως, κάθε καινούργιος ρόλος, είναι από μόνος του μια πρόκληση. Όσο μικρός ή μεγάλος είναι, από τη στιγμή που ένας ηθοποιός καλείται να ενσαρκώσει έναν άλλον άνθρωπο, αυτό και μόνο είναι πρόκληση. Σε πρακτικό επίπεδο, θα μπορούσα να πω ότι, ένα σημείο που χρειάστηκε να προσέξω πολύ, είναι να κρατήσω τη λαχτάρα που τη διακατέχει, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή που εμφανίζεται στη σκηνή. Αυτό το στοιχείο, είναι κάτι που διαπερνά όλο το ρόλο.
Τι θα θέλατε να πείτε στο θεατρόφιλο κοινό που θα έρθει να δει την παράσταση;
Μ.Ρ.: Θα παρότρυνα τους θεατές που θα έρθουν να δουν την παράσταση, να καθίσουν αναπαυτικά, και να απολαύσουν με όλες τους τις αισθήσεις, αυτό το δυνατό κείμενο, που καλούμαστε να ερμηνεύσουμε. Να αισθανθούν, να σκεφτούν τα νοήματα του έργου, να συγκινηθούν ελεύθερα. Σε γενικές γραμμές, να ευχαριστηθούν!
Αν έπρεπε να περιγράψετε όλο το έργο με μια λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Μ.Ρ.: Θεωρώ πως, η λέξη που μπορεί να περιγράψει όλο το έργο είναι, η «γενναιότητα». Όλοι οι χαρακτήρες αποκαλύπτουν αυτήν την πτυχή της προσωπικότητάς τους, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, γνωρίζοντας ότι μπορεί και να μην τους βγει σε καλό. Παρ’ όλα αυτά, λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο για να πετύχουν ο καθένας τον δικό του σκοπό.
🎭
Ταυτότητα παράστασης:
Σκηνοθεσία: Παντελής Παπαδόπουλος
Μετάφραση: Φάνης Γκίκας
Σκηνικά-Κουστούμια: Στέλλα Γιαπιτζέλη
Μουσική επί σκηνής: Ηλιάνα Κορέτση
Εικαστική επιμέλεια- Δημιουργία αφίσας: Ελένη Παπαδοπούλου
Φωτογραφίες: Βίκυ Μπόνη
Video παράστασης: Ξενια Τσιλοχρήστου
Γραφιστική επιμέλεια εισιτηρίου: Παυλίνα Μπιτζέλη
Δημόσιες σχέσεις- επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: Μολυβένιος
Ηθοποιοί:
Διευθυντής Χολτ: Σωτήρης Δούβρης
Πατήρ Ντάλυ: Τάσος Παπαδόπουλος
Τζέιμς Ντάικ: Νίκος Κουφάκης
Ζοζεφίνα Πάρις: Μελισσάνθη Ρεγκούκου
Φρουρός: Ιάκωβος Νικηφόρος
Πρεμιέρα: Τρίτη 17 Απριλίου
Στο θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 8, Πετράλωνα, 2103428650) κάθε Τρίτη και Τετάρτη στις 21:30.
