Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μ.Μ.: Δεν ήταν κάτι που ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό. Με απασχολούσε χρόνια. Ίσως όμως και η κρίση να τάισε αυτή μου την ανάγκη μια ώρα αρχύτερα. Χρόνια το πάλευα στο μυαλό μου.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Μ.: Αρχικά το ξεκίνησα μ' ένα τετράδιο, ένα μολύβι κι έναν καφέ δίπλα στη θάλασσα. Ό,τι έγραφα εκεί το επεξεργαζόμουν και το πέρναγα στον υπολογιστή όταν επέστρεφα σπίτι μου. Όμως όσο πέρναγε ο καιρός ο χρόνος στη θάλασσα περιοριζόταν και αυξανόταν αυτός μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή.
Πόσο χρόνο σάς πήρε η συγγραφή;
Μ.Μ.: Η συγγραφή κράτησε επτά χρόνια που όμως είχαν και μεγάλα κενά λόγω προσωπικών προβλημάτων και αναγκών. Όμως όλα μαζί αν τα αθροίσουμε από την πρώτη ημέρα… μαζεύονται επτά χρόνια.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Μ.: Αγνός, άδολος έρωτας, ελευθερία σκέψης και πράξης, αυτοδιάθεση.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Μ.: Ύμνος στον έρωτα, στην ακεραιότητα του χαρακτήρα ενός ανθρώπου -της πρωταγωνίστριας στην περίπτωση μου- και δικαίωμα στην αυτοδιάθεση του κορμιού του καθενός μας χωρίς άνωθεν επιβεβλημένες εντολές. Βέβαια και ο πρωταγωνιστής κάνει απόλυτη κατάθεση ψυχής, με όλα τα καλά και τα κακά που η νιότη είναι συνυφασμένη, για να φτάσει κάποια στιγμή να κάνει τον απολογισμό του 35 χρόνια μετά όταν για όλα έχει αποφασίσει ο χρόνος. Κοιτάζει πίσω και η ζωή περνάει σαν κινηματογραφική ταινία και τίποτα πια δεν μπορεί να αλλάξει.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Μ.: Δεν έχει σημασία τι αγάπησα εγώ… αλλά τι θα αγαπήσουν οι αναγνώστες. Αν όμως πρέπει να διαλέξω θα πω το προφανές. Την ηρωίδα του έργου.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Μ.: Νομίζω έχω απαντήσει ήδη σ' αυτό.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Μ.: Αν το βιβλίο φτάσει στα χέρια κάποιου που πραγματικά διαβάζει, έχει σημασία αυτό, εκείνο που νομίζω θα του συμβεί είναι να μην μπορεί να το αφήσει από τα χέρια μέχρι να τελειώσει. Λογικά θα το έχει διαβάσει το πολύ σε μια βδομάδα. Πάντα θα θέλει να πάει στην παρακάτω σελίδα και να δει τι πρόκειται να συμβεί. Τον γυρίζει πίσω στα παιδικά του χρόνια, στα χρόνια των άγουρων ερώτων. Τον κάνει να θυμηθεί τα δικά του γιατί όλοι μας λίγο πολύ έχουμε ζήσει ανάλογες καταστάσεις και πως εξελίχτηκαν στη συνέχεια. Του θυμίζει τον εαυτό του με λίγα λόγια και όσα ίσως παρόμοια έχει βιώσει.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Μ.: Το μέλλον των παιδιών.
Φοβάστε...
Μ.Μ.: Φυσικά και φοβάμαι για όσα αυτοί απεργάζονται αυτή τη στιγμή και θα μας σερβίρουν 25 ή 30 χρόνια μετά.
Αγαπάτε...
Μ.Μ.: Πάντα, χωρίς αγάπη δεν υπάρχει τίποτα.
Ελπίζετε...
Μ.Μ.: Ναι, Το ποτήρι είναι μισογεμάτο όχι μισοάδειο. Για την Ελλαδίτσα μας μόνο έχω κάποιους φόβους και μπορεί να το βλέπω και… μισοάδειο.
Θέλετε...
Μ.Μ.: Θέλω να τιμωρηθούν όσοι έφεραν τη χώρα μας σ' αυτό το χάλι. Τα προσωπικά μου θέλω έπονται. Ένα χέρι να κρατώ είναι αρκετό νομίζω.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Μ.: Σίγουρα οι γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας, μα αν πρέπει να βάλω κι ένα χρονικό πλαίσιο θα έλεγα… όσες γυναίκες πραγματικά έζησαν, βίωσαν καταστάσεις, έφαγαν τα μούτρα τους και μια και δυο και τρεις φορές και ποτέ δεν το έβαλαν κάτω. Κι αν δεν έγιναν πλούσιες σε χρήματα… έγιναν πλούσιες σε εμπειρίες.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Μ.: Το πρέπει είναι μια λέξη που δεν με βρίσκει σύμφωνο στις περισσότερες περιπτώσεις. Όμως όσα έχουμε ήδη αναφέρει νομίζω απαντούν έμμεσα σ' αυτό το ερώτημα.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Μ.: Βιβλιοπωλεία κεντρικά και συνοικιακά σε κάθε πόλη, μα κι αν ακόμα δεν το έχουν το παραγγέλνετε και σε δυο μέρες σας ειδοποιούν να περάσετε να το πάρετε. Επίσης και από το διαδικτυακό τόπο των εκδόσεων «Ανάτυπο» ή διαδικτυακούς τόπους άλλων βιβλιοπωλείων.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Μ.: Εμένα με βρίσκετε στο διαδίκτυο συγκεκριμένα στο facebook: Marinos Marselos, στη σελίδα του βιβλίου πάλι στο facebook με τίτλο «Το ποδήλατο». Επίσης και στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο marselosadv@yahoo.com
Ποιο χρώμα τού ταιριάζει;
Μ.Μ.: Το κίτρινο. Όσοι το διαβάσουν θα καταλάβουν γιατί.
Ποια μουσική;
Μ.Μ.: Ethnic και έντεχνο και ίσως και Rock Ballads.
Ποιο άρωμα;
Μ.Μ.: Λεμόνι και ταμπάκο
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Μ.: Αγάπη.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Μ.: Κινηματογραφική ταινία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Μ.: Πολύ θα ήθελα να ήμουν δάσκαλος ή αθλητής σε υψηλό επίπεδο.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Μ.: Σαμαράκης, Μουρσελάς, Καζαντζάκης, Hemingway, Τολστόι, Ντοστογιέφσκι, Λουντέμης, Άρης Αλεξάνδρου κ.λ.π.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Μ.: Νομίζω ο Σαμαράκης και ο Μουρσελάς και από βιβλία «Το λάθος», «Ζητείται ελπίς», «Το κιβώτιο» και τα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά». Αυτά από επιρροές στο γράψιμο. Για τον τρόπο που ζω δεν μπορώ να πω ακριβώς.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε τη συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Μ.: Νομίζω είναι βιωματικοί κυρίως και επομένως εγώ κινώ τα νήματα.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Μ.: Σίγουρα και τα δυο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Μ.: Το περιεχόμενο και η σωστή προβολή του.
Τι την αποτυχία;
Μ.Μ.: Το βιβλίο που δεν προσφέρει τίποτα και καταδικάζεται μόνο του.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Μ.: Μακάρι να ήμασταν όλοι βιβλιοφάγοι.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Μ.: «Θα προλάβω;»
Το μυθιστόρημα του Μαρίνου Μαρσέλου, Το ποδήλατο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο.
Ο Μαρίνος Μαρσέλος γεννήθηκε στο Ρίο της Πάτρας τον Μάη του 1959. Από μικρός διακρίθηκε στο μάθημα της έκθεσης όπου κέρδισε σχολικούς διαγωνισμούς. Αργότερα σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες -Δημόσια Διοίκηση- στη Πάντειο Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών από το έτος 1977 -1982 που αποφοίτησε. Είναι κάτοχος πτυχίου Michigan Proficiency in English και δίδαξε αγγλικά για κάποια χρόνια. Ασχολήθηκε με την διαφήμιση για περίπου είκοσι χρόνια. «Το ποδήλατο» είναι η πρώτη του συγγραφική απόπειρα.
