«...σε εκείνους που αναζητούν ιλιγγιώδη συναισθήματα σε μια γκρι πραγματικότητα...»
Έτσι εισαγωγίζεται η νουβέλα της Αφροδίτης Φραγκιαδουλάκη. Πώς να διαφωνήσεις; Υπάρχει άραγε περίπτωση να σκεφτεί κανείς ότι δεν ανήκει στην παραπάνω κατηγορία; Έτσι όπως το συνέταξε είναι σα να αφιερώνει το βιβλίο της σε όλους μας· και δίκιο θα 'χει αφού η ιστορία της Κερασίας περιέχει στοιχεία ταύτισης με τον οποιονδήποτε και η ίδια η ηρωίδα της είναι γήινη, απτή, μία σαν εμάς/από εμάς.
Ως δομή, αποτελείται από μικρές, διαδοχικές εικόνες με το χαρακτηριστικό η κάθε μία να ξεκινά από το ίδιο σημείο που τελείωσε η προηγούμενη, αλλά όχι σε ό,τι αφορά στον τόπο ή το χρόνο. Με έναν πιο διασκεδαστικό τρόπο η Αφροδίτη ενώνει τις εικόνες της με μικρές φράσεις για την Κερασία (της), με την Κερασία ή από την Κερασία· όλες γραμμένες με διαφορετική γραμματοσειρά σα να προέρχονται από έναν αφανή εξωτερικό σχολιαστή ή από τον αναγνώστη -ή μήπως από τις σκέψεις της ίδιας;
🍒
Η γραφή της είναι όπως το όνομα της ηρωίδας της· όπως και τα κεράσια: φρέσκια, τραγανή, ζουμερή, γλυκιά πολλές φορές, άλλες πάλι ξινή, κόκκινη σε πάθος, αρωματική, σαγηνευτική, ποθητή, λάγνα... Παντού διάχυτος ο συναισθηματισμός εμπλουτισμένος από τα ευφάνταστα επίθετα (...ακλόνητο σημείο... ...πρισματικές ψευδαισθήσεις...) και ρήματα (Η οθόνη ξέφτυσε τη νύχτα στο δωμάτιο... ...εκκένωσε τις φλέβες της). Η ερωτική και σέξι ιστόρηση κερδίζει από τις σύντομες φράσεις, το καλό χιούμορ, τον αισθαντισμό αλλά και από τον χορό. Ο χορός! Ένα σημαντικό κομμάτι της νουβέλας γιατί -για δες μια σύμπτωση!- οι πιο παθιασμένοι κι ερωτικοί χοροί χρειάζονται δύο. Δύο να συγχρονίζονται, να λικνίζονται... δύο να ταυτίζονται, να συμβαδίζουν. Δικαίως το βιβλίο κοσμούν πολλά πολλά κεράσια που -ακόμα μια σύμπτωση- συνήθως απαντούνται σε ζεύγη και η γραφούσα δε πολυπιστεύει στις συμπτώσεις.
Η Αφροδίτη ποντάρει στα ζευγάρια της ζωής και μη σας ξεγελά που γράφει για μια Κερασία. Ούτε που ανάμεσα στις μνήμες, τις φωνές, τους ήχους, τις μουσικές, τις αισθήσεις και τις γεύσεις περιλαμβάνονται πίκρες ή απογοητεύσεις. Γιατί ανάμεσα στις βραδιές στα μπαρ και τα ποτά με τις φίλες και τον πολύ κόσμο έρχονται κι εκείνες με τους εραστές και την ερωτική μέθη. Μετά έρχεται το πάθος, ο έρωτας. Αυτός ο έρωτας!
Είναι σκληρός ο έρωτας, σαρκοβόρος. Σε ξεσκίζει και σε αφήνει με τα κόκκαλα κι άντε μετά να ξαναφτιάξεις δέρμα...
Και μια αντίστροφη μέτρηση -πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα- γίνεται ευθύστροφη -ένα, δύο, τρία...- γιατί έτσι είναι το παιχνίδι.
Είναι παιχνίδι υπομονής το σκάκι, θέλει την τακτική του...
Κι εκεί που φτάνει(ς) σ' ένα τέλος, ξεκινά(ς) πάλι από την αρχή. Η ζωή είναι κύκλοι. Ένας κλείνει κι ένας άλλος αρχίζει και ο κάθε ένας υπόσχεται τα πάντα: χαρά-λύπη, ευτυχία-απογοήτευση, απογείωση-προσγείωση... όλα ζευγαρωμένα τελικά.
Σσς. Πιο σιγά. Είναι εύθραυστη η ευτυχία.
🍒
Με ταξίδεψε σε ανθρώπινα πάθη και σε έρωτες. Με γέμισε μουσικές μελωδίες και όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου, από το πιο φωτεινό ως το βαθύτερο, το σχεδόν μαύρο. Διαθέτει εντάσεις, διαπεραστικότητα και σου προσφέρει σημεία ταύτισης. Είναι σύγχρονο, φορτισμένο συναισθηματικά και το απολαμβάνεις είτε απνευστί είτε σε μικρές δόσεις. Είτε ως μια μεγάλη γενναία ποσότητα, είτε ως μικρές σταγόνες ακριβού αρώματος· η εμπειρία είναι αυτούσια.
Διαβάστε αυτό το κορίτσι που ξέρει να γράφει αισθήσεις, γεύσεις, χρώματα, να βάζει εντάσεις στη μικρή φόρμα... που γράφει ζωγραφίζοντας παρά περιγράφοντας και που, σίγουρα, γνωρίζει από Τέχνη -όχι μόνο συγγραφική.
Η νουβέλα της Αφροδίτης Φραγκιαδουλάκη, Κερασία, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Περισσότερα για το βιβλίο θα βρείτε εδώ.
Στο οπισθόφυλλο γράφει μεταξύ άλλων:
Ένα... τα χρόνια που πέρασαν...
Δύο... οι ανεξερεύνητοι πόθοι...
Τρία... οι μέρες που θα ’ρθουν...
Τέσσερα... οι ώρες...
Πέντε... τα δευτερόλεπτα...
Έξι... οι αισθήσεις που ξύπναγαν...
Εφτά... οι απόκρημνες μεταπτώσεις του ψυχισμού
μιας γυναίκας...
Η Κερασία με αφοπλιστικά τρυφερή περιέργεια ρίχνει μια ματιά στον ώμο της. Κάτι ψάχνει. Κάτι πρέπει να υπάρχει εκεί. Είναι σίγουρη. Σαν σημάδι από χείλη... Μαζί της κρυφοκοιτάμε και εμείς. Τα στιγμιότυπα μπερδεύονται με τα όνειρα, οι μέρες με τις επιθυμίες, οι φόβοι με το πάθος. Ένα «άλλο» παιχνίδι ξεκινάει.
Οι πλαγιογραμμένες λέξεις και εκφράσεις είναι αποσπάσματα.
Ευχαριστώ την Αφροδίτη Φραγκιαδουλάκη για τη διάθεση του βιβλίου της.
Περισσότερα από/για την Αφροδίτη Φραγκιαδουλάκη:
