koukidaki: Αθανασία

Γνωρίζουμε τον σκηνοθέτη Χρήστο Δήμα από τις κινηματογραφικές του ταινίες «Οι ακροβάτες του κήπου», «Νήσος», «Ακάλυπτος» και «Amore mio», επίσης έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές (Κόκκινος κύκλος) και είναι ο συγγραφέας των βιβλίων «Βερόνικα», «Οι ακροβάτες του κήπου» και «Ανάσα». Τώρα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το θεατρικό έργο «Αθανασία», που είναι εξ ολοκλήρου πνευματικό παιδί του Χρήστου Δήμα, αφού έχει γράψει το κείμενο, έχει σκηνοθετήσει το έργο αλλά και το βίντεο που βλέπουμε ταυτόχρονα.

Στην «Αθανασία» ακολουθούμε την ιστορία της Όλιας, μιας καθημερινής γυναίκας. Ζει ευτυχισμένα παιδικά χρόνια με τους γονείς της και την μικρότερη αδελφή της. Θέλει να γίνει μπαλαρίνα αλλά δεν έχει το ανάλογο ταλέντο. Σπουδάζει κτηνιατρική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, επειδή λατρεύει τα ζώα. Έχει έναν αγαπημένο σκύλο και μετά από αρκετά χρόνια που περνάει παρέα μαζί του, βιώνει την πρώτη της σοβαρή απώλεια όταν αναγκάζεται να κάνει ευθανασία στο κατοικίδιό της για να το σώσει από τους πόνους του καρκίνου και τον βασανιστικό θάνατο. Αργότερα γνωρίζει τον μελλοντικό της σύζυγο, έναν φοιτητή του Μαθηματικού, και μαζί του ζει τον απόλυτο έρωτα. Τελειώνοντας τις σπουδές τους οι δύο νέοι επιστρέφουν στην Αθήνα και παντρεύονται· την ευτυχία τους λίγο αργότερα συμπληρώνει ένας γιος. Δυστυχώς όμως για αυτούς, θα χάσουν το μωρό τους από έναν ξαφνικό και αναπάντεχο, άδικο θάνατο. Λίγο αργότερα η αρμονική ζωή που προσπαθεί να βρει εκ νέου η Όλια, θα ανατραπεί από ένα ατύχημα που θα την αφήσει ανάπηρη. Θα προσπαθήσει μαζί με την οικογένειά της και τον άντρα της να βρει την ίαση, θα ταξιδέψει σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου προκειμένου να βρει νέες ιατρικές μεθόδους. Τα χρόνια όμως φεύγουν και η ελπίδα χάνεται σιγά σιγά. Η Όλια εκτός από την αναπηρία της, έχει να αντιμετωπίσει την ανημποριά της αφού ακόμα και για τις απλές, καθημερινές της ανάγκες θα χρειάζεται την βοήθεια των αλλοδαπών οικιακών βοηθών. Και χειρότερο όλων, καταλαβαίνει ότι ο νεαρός σύγυζός της αναγκάζεται να πηγαίνει με άλλες γυναίκες στα κρυφά της για να μην την στενοχωρήσει. Η Όλια με την πάροδο των ετών και έχοντας να αντιμετωπίσει όλα αυτά, νιώθει την απόλυτη ταπείνωση, γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να γιατρευτεί. Και θα αποφασίσει να πει την λέξη «Αθανασία».
Δεν θα σας αποκαλύψω τι ακριβώς σημαίνει αυτό το όνομα, θα σας πω μόνο πως είναι η λύτρωση για την Όλια. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: γιατί η Όλια δεν μπορεί να θέσει τέλος στην μίζερη ζωή της, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που βοήθησε τον σκύλο της; Γιατί δεν υπάρχει μια σεβαστή, νόμιμη λύση για τέτοιου είδους καταστάσεις; Ο συγγραφέας με το έργο του, μας βάζει ξανά το γνωστό ερώτημα: αν ένας άνθρωπος υποφέρει από μια ανίατη ασθένεια, μπορεί να αποφασίσει για ένα αξιοπρεπές τέλος;

Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους μας χαρίζει μια ζωντανή ερμηνεία, γεμάτη συναίσθημα και ένταση. Την συνοδεύουν πολύ όμορφα η Δήμητρα Λημνιού και ο Νίκος Βάρδακας, οι οποίοι ερμηνεύουν όλους τους υπόλοιπους γυναικείους και αντρικούς ρόλους αντίστοιχα, μέσα από σκιές πίσω από το κινηματογραφικό πανί και με αλλεπάλληλες αλλαγές στην χροιά της φωνής τους.

Πίσω από τους ηθοποιούς παρακολουθούμε το βιντεάκι που έχει σκηνοθετήσει ο Χρήστος Δήμας, ταιριαστό με τα δρώμενα. Ο σκηνοθέτης εκμεταλλεύεται την κινηματογραφική του εμπειρία και την ταιριάζει όμορφα με το θεατρικό σανίδι. Η Ελένη Μανωλοπούλου είναι υπεύθυνη των σκηνικών· ομολογουμένως είναι πρωτότυπη η ιδέα της με την άμμο και τα παλάτια που θέλει να χτίσει η ηρωίδα, αναδεικνύει συμβολικά την ματαιότητα των σχεδίων που κάνουμε ενάντια στη μοίρα μας. Οι φωτισμοί είναι χαμηλοί, ταιριαστοί με την υπόθεση του έργου.

Το έργο πρωτοπαίχτηκε στο θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας και λόγω της μεγάλης του εμπορικής επιτυχίας, συνεχίζει στην μικρή σκηνή του θεάτρου Ιλίσια.